Ανεκτίμητο κειμήλιο.. Ήταν για χρόνια θαμμένο σε έναν τενεκέ στην αυλή ενός σπιτιού στον Κολωνό.
Κι έγραφε:«Αμπελογιάννης
Σπήλιος του Κωνσταντίνου. Οδός Αστρους 93 Κολωνός. Ετσι πεθαίνουν οι
τίμιοι Ελληνες. Πεθαίνω περήφανος. Ζήτω η Λευτεριά. Διαβάτη Ελληνα, το
ρούχο τούτο να το πας στην παραπάνω διεύθυνση. Είναι η στερνή επιθυμία
ενός ανθρώπου που ξέρει να πεθαίνει για την λευτεριά. Ζήτω ο Ελληνικός
Λαός».
Ηταν θαμμένο για χρόνια σ' έναν τενεκέ στην αυλή ενός σπιτιού στον Κολωνό. Ενα μαντήλι που με μολύβι ήταν γραμμένο στην άκρη του: «Διαβάτη Ελληνα, το ρούχο τούτο να το πας στην παραπάνω διεύθυνση. Είναι η στερνή επιθυμία ενός ανθρώπου που ξέρει να πεθαίνει για τη λευτεριά». Και «τούτο το ρούχο» παραδόθηκε την Κυριακή το απόγευμα στο Κόμμα του, το ΚΚΕ.
Είναι το μαντήλι του Σπήλιου Αμπελογιάννη, εργάτη από το Ανεμοχώρι Ηλείας. Ενας κι αυτός από τους 200 κομμουνιστές που εκτελέστηκαν την 1η Μάη του 1944 στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής.
Ηταν λίγα λεπτά μετά την κατάθεση στεφανιού στον τόπο της εκτέλεσης από τον Γενικό Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ, που ένας σύντροφος, κρατώντας τυλιγμένο ένα κόκκινο μαντηλάκι της ΚΝΕ, πλησίασε συγκινημένος τον Δ. Κουτσούμπα και παραδίδοντάς το, το ξεδίπλωσε για να φανεί από μέσα το ματωμένο κειμήλιο: Η αδιάψευστη μαρτυρία ότι ο 22χρονος τότε Σπήλιος Αμπελογιάννης έπεσε από τις σφαίρες του εκτελεστικού αποσπάσματος με το κεφάλι ψηλά.
Το βεβαίωσε ο ίδιος, γράφοντας εκείνη τη μέρα με μολύβι στο μαντήλι του: «Αμπελογιάννης Σπήλιος του Κωνσταντίνου. Οδός Αστρους 93 Κολωνός. Ετσι πεθαίνουν οι τίμιοι Ελληνες. Πεθαίνω περήφανος. Ζήτω η Λευτεριά. Διαβάτη Ελληνα, το ρούχο τούτο να το πας στην παραπάνω διεύθυνση. Είναι η στερνή επιθυμία ενός ανθρώπου που ξέρει να πεθαίνει για την λευτεριά. Ζήτω ο Ελληνικός Λαός».
«Περήφανη για τον αδελφό μου, επιθυμώ το μαντήλι να δοθεί στο Κόμμα μας, το ΚΚΕ».
Το μαντήλι του Σπήλιου Αμπελογιάννη πήρε ήδη τη θέση του ανάμεσα στα εκθέματα του Αρχείου του ΚΚΕ (http://arxeio.kke.gr).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου