ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΕΣ ΚΙΝΗΤΑ ΣΠΡΩΧΝΟΥΝ ΣΕ ΑΠΩΛΕΙΑ ΜΝΗΜΗΣ ..
Διαδίκτυο, smartphones, GPS… Όλες αυτές οι νέες τεχνολογίες που έχουν εισβάλει στη ζωή μας, διευκολύνοντας την καθημερινότητά μας, έχουν άραγε μόνο οφέλη ή μήπως πίσω τους κρύβουν κινδύνους;
Το ζήτημα θέτουν κυρίως οι νευρολόγοι οι οποίοι υποστηρίζουν ότι παρά το γεγονός ότι η τεχνολογία μας «λύνει» τα χέρια, από την άλλη αποδυναμώνει ικανότητες, δυνατότητες και λειτουργίες υψίστης σημασίας για τον οργανισμό μας.
Καταγράφουν τα πάντα και μας δίνουν τη δυνατότητα να ανατρέξουμε σε οποιαδήποτε πληροφορία επιθυμούμε. Όμως, πόσο εύκολο θα ήταν να θυμηθούμε έναν αριθμό τηλεφώνου χωρίς αυτά; Μπορούμε, άραγε, να προσανατολιστούμε και να βρούμε τον προορισμό μας χωρίς τη χρήση gps;
Μήπως, πίσω από την ευκολία που μας παρέχουν στην καθημερινότητα, τα τεχνολογικά αυτά εργαλεία μας οδηγούν να χάσουμε τη μνήμη μας;
«Είναι παράδοξο. Από τη μια πλευρά, χάρη σε αυτούς τους σκληρούς δίσκους έχουμε τη δυνατότητα να αποθηκεύουμε έναν τεράστιο όγκο πληροφοριών» εξηγεί ο Roland Portiche διδάκτορας της φιλοσοφίας που πρόσφατα δημοσίευσε το νεό του βιβλίο που θίγει το εν λόγω ζήτημα. "Από την άλλη, μας λέει, αυτή η δυνατότητα άμεσης πρόσβασης σε δεδομένα μας αποτρέπει από το να προσπαθήσουμε να θυμηθούμε, με αποτέλεσμα η μνήμη μας να εξασθενεί σταδιακά…"
«Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει έντονα το συναίσθημα σε όλους μας ότι όλο και πιο δύσκολα επιτυγχάνουμε να θυμηθούμε κάτι. Μέσα σε έναν κόσμο όπου το zapping είναι μόνιμο, η προσοχή και συγκέντρωσή μας περιορισμένη, εντείνεται το ρίσκο να χάσουμε την ικανότητά μας να μαθαίνουμε και να αποστηθίζουμε. Επομένως, αυτό μας οδηγεί σταδιακά σε χαμηλότερο μορφωτικό, πολιτισμικό και προσωπικό επίπεδο» υποστηρίζει ο Francis Eustache, Γάλλος ερευνητής στη νευροψυχολογία.
Περιορίστε τον χρόνο που περνάτε μπροστά από μια οθόνη
Μια έρευνα που πραγματοποιήθηκε το 2015 έδειξε ότι το 58% των γονέων δεν είναι, πλέον, σε θέση να μάθουν και να θυμηθούν το νούμερο τηλεφώνου του ίδιου τους του παιδιού.
Οι ειδικοί που πραγματοποίησαν την έρευνα τονίζουν ότι όλη μας η ζωή καθορίζεται πια από αυτά τα τεχνολογικά επιτεύγματα οδηγώντας μας στην αδράνεια.
Είμαστε πάνω από το τηλέφωνο περιμένοντας ένα μήνυμα, επικοινωνούμε με τα αγαπημένα μας πρόσωπα μέσω τηλεφωνικών κλήσεων και έχουμε ξεχάσει την φυσική επικοινωνία. Πόσο συχνά συναντιόμαστε και συζητάμε από κοντά με τους ανθρώπους; Πόσο μας ενδιαφέρει να εδραιώσουμε σχέσεις με φυσική επαφή;
Κι όταν, ακόμα, δεν έχουμε τι να κάνουμε… Πόσο συχνά θα κάτσουμε δίπλα στο παράθυρο να χαθούμε στις σκέψεις μας; Να ανατρέξουμε στο παρελθόν, να αναπολήσουμε και να ανασύρουμε μνήμες; Αν όλες οι υποχρεώσεις της ημέρας έχουν τελειώσει θα προτιμήσουμε να χαλαρώσουμε πάνω από μια οθόνη. Είτε της τηλεόρασης, είτε του υπολογιστή είτε του τηλεφώνου. Και αυτό που καταφέρνουμε στην ουσία είναι να «κοιμίσουμε» απλά, τον εγκέφαλό μας!
Τα παιδιά μας, τέλος, πόσο συχνά θα βγουν στη γειτονιά να παίξουν με τους φίλους τους και πόσο συχνά θα περάσουν την ώρα τους πάνω από ένα τάμπλετ; Και για αυτά, δυστυχώς, οι επιπτώσεις είναι ακόμα βαθύτερες καθώς ο εγκέφαλός τους ακόμη σχηματίζεται…
Παρατρύνετέ τα, λοιπόν, να τρέξουν, να παίξουν, να φωνάξουν, να γελάσουν, να συζητήσουν και πάρτε από τα χέρια τους οθόνες που τους στερούν τα πιο ουσιώδη και που κυρίως τα βλάπτουν ανεπανόρθωτα.
Κι έπειτα, υιοθετήστε κι εσείς έναν άλλο τρόπο ζωής. Μια ζωή που θα σας επιτρέψει να ζήσετε ουσιαστικά και να εξελίσσεστε, αντί να αποδυναμώνεστε και να μένετε στην αδράνεια.
Καλά εμείς κοντή μνήμη ειδικά πολιτική είχαμε πολύ προ της τεχνολογίας..
Διαδίκτυο, smartphones, GPS… Όλες αυτές οι νέες τεχνολογίες που έχουν εισβάλει στη ζωή μας, διευκολύνοντας την καθημερινότητά μας, έχουν άραγε μόνο οφέλη ή μήπως πίσω τους κρύβουν κινδύνους;
Το ζήτημα θέτουν κυρίως οι νευρολόγοι οι οποίοι υποστηρίζουν ότι παρά το γεγονός ότι η τεχνολογία μας «λύνει» τα χέρια, από την άλλη αποδυναμώνει ικανότητες, δυνατότητες και λειτουργίες υψίστης σημασίας για τον οργανισμό μας.
Καταγράφουν τα πάντα και μας δίνουν τη δυνατότητα να ανατρέξουμε σε οποιαδήποτε πληροφορία επιθυμούμε. Όμως, πόσο εύκολο θα ήταν να θυμηθούμε έναν αριθμό τηλεφώνου χωρίς αυτά; Μπορούμε, άραγε, να προσανατολιστούμε και να βρούμε τον προορισμό μας χωρίς τη χρήση gps;
Μήπως, πίσω από την ευκολία που μας παρέχουν στην καθημερινότητα, τα τεχνολογικά αυτά εργαλεία μας οδηγούν να χάσουμε τη μνήμη μας;
«Είναι παράδοξο. Από τη μια πλευρά, χάρη σε αυτούς τους σκληρούς δίσκους έχουμε τη δυνατότητα να αποθηκεύουμε έναν τεράστιο όγκο πληροφοριών» εξηγεί ο Roland Portiche διδάκτορας της φιλοσοφίας που πρόσφατα δημοσίευσε το νεό του βιβλίο που θίγει το εν λόγω ζήτημα. "Από την άλλη, μας λέει, αυτή η δυνατότητα άμεσης πρόσβασης σε δεδομένα μας αποτρέπει από το να προσπαθήσουμε να θυμηθούμε, με αποτέλεσμα η μνήμη μας να εξασθενεί σταδιακά…"
«Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει έντονα το συναίσθημα σε όλους μας ότι όλο και πιο δύσκολα επιτυγχάνουμε να θυμηθούμε κάτι. Μέσα σε έναν κόσμο όπου το zapping είναι μόνιμο, η προσοχή και συγκέντρωσή μας περιορισμένη, εντείνεται το ρίσκο να χάσουμε την ικανότητά μας να μαθαίνουμε και να αποστηθίζουμε. Επομένως, αυτό μας οδηγεί σταδιακά σε χαμηλότερο μορφωτικό, πολιτισμικό και προσωπικό επίπεδο» υποστηρίζει ο Francis Eustache, Γάλλος ερευνητής στη νευροψυχολογία.
Περιορίστε τον χρόνο που περνάτε μπροστά από μια οθόνη
Μια έρευνα που πραγματοποιήθηκε το 2015 έδειξε ότι το 58% των γονέων δεν είναι, πλέον, σε θέση να μάθουν και να θυμηθούν το νούμερο τηλεφώνου του ίδιου τους του παιδιού.
Οι ειδικοί που πραγματοποίησαν την έρευνα τονίζουν ότι όλη μας η ζωή καθορίζεται πια από αυτά τα τεχνολογικά επιτεύγματα οδηγώντας μας στην αδράνεια.
Είμαστε πάνω από το τηλέφωνο περιμένοντας ένα μήνυμα, επικοινωνούμε με τα αγαπημένα μας πρόσωπα μέσω τηλεφωνικών κλήσεων και έχουμε ξεχάσει την φυσική επικοινωνία. Πόσο συχνά συναντιόμαστε και συζητάμε από κοντά με τους ανθρώπους; Πόσο μας ενδιαφέρει να εδραιώσουμε σχέσεις με φυσική επαφή;
Κι όταν, ακόμα, δεν έχουμε τι να κάνουμε… Πόσο συχνά θα κάτσουμε δίπλα στο παράθυρο να χαθούμε στις σκέψεις μας; Να ανατρέξουμε στο παρελθόν, να αναπολήσουμε και να ανασύρουμε μνήμες; Αν όλες οι υποχρεώσεις της ημέρας έχουν τελειώσει θα προτιμήσουμε να χαλαρώσουμε πάνω από μια οθόνη. Είτε της τηλεόρασης, είτε του υπολογιστή είτε του τηλεφώνου. Και αυτό που καταφέρνουμε στην ουσία είναι να «κοιμίσουμε» απλά, τον εγκέφαλό μας!
Τα παιδιά μας, τέλος, πόσο συχνά θα βγουν στη γειτονιά να παίξουν με τους φίλους τους και πόσο συχνά θα περάσουν την ώρα τους πάνω από ένα τάμπλετ; Και για αυτά, δυστυχώς, οι επιπτώσεις είναι ακόμα βαθύτερες καθώς ο εγκέφαλός τους ακόμη σχηματίζεται…
Παρατρύνετέ τα, λοιπόν, να τρέξουν, να παίξουν, να φωνάξουν, να γελάσουν, να συζητήσουν και πάρτε από τα χέρια τους οθόνες που τους στερούν τα πιο ουσιώδη και που κυρίως τα βλάπτουν ανεπανόρθωτα.
Κι έπειτα, υιοθετήστε κι εσείς έναν άλλο τρόπο ζωής. Μια ζωή που θα σας επιτρέψει να ζήσετε ουσιαστικά και να εξελίσσεστε, αντί να αποδυναμώνεστε και να μένετε στην αδράνεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου