Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης
Με αφορμή την απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της
Επικρατείας (ΣτΕ) με την οποία κρίνεται αντισυνταγματική η απόφαση 7.9.2016 του
τέως υπουργού Παιδείας Νίκου Φίλη με την οποία επήλθε ριζική αλλαγή στο
χαρακτήρα και τον τρόπο διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών
στις τάξεις Γ΄ έως ΣΤ′ δημοτικού και του γυμνάσιου, έχει αρχίσει πάλι μια
συζήτηση για το αν το μάθημα των θρησκευτικών θα είναι μάθημα θρησκειολογίας ή
κατήχησης.
Το ότι «το κράτος που στηρίζεται στη θρησκεία δεν έχει
γίνει ακόμη πραγματικό κράτος», είναι ήδη γνωστό, από την εποχή του Μπρούνο
Μπάουερ. Το ότι όμως κάποιοι πιστεύουν, πως με την εκλογίκευση των θρησκειών
και της πίστης γενικότερα, στα σχολεία, αποδυναμώνεται ο ρόλος της Εκκλησίας,
είναι μια πλάνη.
Είναι
η πλάνη που έχει ως αφετηρία την λανθασμένη άποψη, ότι το σχολείο, η οικογένεια
και η γειτονιά, εξακολουθούν σήμερα, να έχουν μεγαλύτερη επιρροή στη μάθηση από
τα Κοινωνικά Δίκτυα και τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ με τις απόψεις και τις εικόνες που
μεταδίδουν.
Είναι
η ίδια η πλάνη που είχαν γραφειοκράτες στις χώρες του πρώην υπαρκτού
σοσιαλισμού, που πίστευαν ότι με τη μέθοδο του Διαλεκτικού Υλισμού και τον
καθημερινό βομβαρδισμό με βαρετά, μέχρι αηδίας, σλόγκαν θα δημιουργούσαν το νέο
άνθρωπο της αταξικής κοινωνίας. Χρειάστηκε να καταρρεύσουν για να διαπιστώσουν,
ότι ο νέος άνθρωπος της αταξικής κοινωνίας, όχι μόνο δε φτιάχνεται με προπαγάνδα,
αλλά η πολλή και κακή προπαγάνδα φέρνει τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα.
Είναι
η ίδια πλάνη εκείνων που πιστεύουν ότι οι νέοι των δυτικών κοινωνιών είναι το
ίδιο συντηρητικοί και κομφορμιστές όπως ήταν οι νέοι πριν το Μάη του 68, όταν
ακόμη και η δική μου γενιά του 60, που δέχτηκε μια άνευ προηγουμένου ηλίθια
κατήχηση, από αντίδραση και μόνο, άρχισε να διακωμωδεί το θρησκευτικό
φανατισμό, σε σημείο γελοιοποίησης των εκπροσώπων της εκκλησίας, που στην πράξη
απέδειξαν, πως δεν έχουν καμία σχέση με τη διδασκαλία της αγάπης, που είναι η
πεμπτουσία του πίστης. Ολοένα και περισσότεροι άρχισαν πλέον να βλέπουν ότι
επιβεβαιώνεται καθημερινά η θέση του φιλοσόφου Ερνστ Μπλοχ:«οι καλύτεροι
Χριστιανοί είναι οι Αθεοι και οι καλύτεροι Αθεοι είναι οι Χριστιανοί».
Πως
αλλιώς να εξηγήσεις λογικά τις θέσεις της Εκκλησίας για το προσφυγικό ή τα
εθνικά παραληρήματα για το Μακεδονικό Ζήτημα κ.α., όταν πιστεύουν ότι όπου να
‘ναι θα έρθει η «Βασιλεία των Ουρανών» και τέτοια ζητήματα δεν θα υπάρχουν,
τουλάχιστον για «όσους θα έχουν κόκκινο σταυρό»!!!!!
Ο
Πήτερ Ουστίνωφ είχε πει σε μια από τις τελευταίες συνεντεύξεις του «η Παλαιά
Διαθήκη είναι ένα πολύ επικίνδυνο βιβλίο». Διαφωνώ πλήρως. Είναι επικίνδυνο για
μικρά παιδιά και για άτομα με νοητική υστέρηση, για «φτωχούς τω πνεύματι». Δεν
είναι επικίνδυνο για όσους έχουν ένα κοινό νου. Αυτός είναι και ο λόγος που η
Εκκλησία αρνιόταν συστηματικά τη μετάφραση της Παλαιάς Διαθήκης. Αυτός είναι ο
λόγος που όταν πρόσφατα ο Μητροπολίτης Πρεβέζης δοκίμασε πιλοτικά να γίνεται η
λειτουργία σε κάποιες εκκλησίες της Πρεβέζης στη δημοτική, με το επιχείρημα
«Μέθεξη* ή Κατανόηση», υποστηρίζοντας το δεύτερο, δέχτηκε μαζικά τα πυρά της
Ιεράς Συνόδου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.