Στη μουσική είμαι και του λιμανιού και του σαλονιού. Διαβαίνω
τη σκάλα της με την ίδια ευκολία που ανεβοκατέβαινα στην εφηβεία μου τον
ουρανοξύστη της Πανόρμου. Ο σημερινός μου διαβολάκος έτσι, μ’ έσπρωξε προς τα κάτω.. Και γλίστρησα στα περασμένα.. Σε μια γνήσια λαϊκή φωνή.. ΓΙΑΤΙ ΓΑΜΩ ΤΟ ΔΙΑΒΟΛΟ ΜΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ
ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ που όταν ανοίγει με παίρνει και με σηκώνει.. Στράτος ρε. Ναι Στράτος..
Κι άστε με απόψε μοναχό…
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου