ΠΟΣΟ ΛΥΠΑΜΑΙ

Να σας πάω καιρό πίσω.. Σε έναν κόσμο που δεν ζήσαμε και που τον ερμηνεύουμε από τα τραγούδια της μαγείας του. Για να διαπιστώσουμε καταθλιπτικά πόσο διαφορετικός ήταν από εμάς μέσα από τον πλούτο των συναισθημάτων που αποκαλύπτουν οι μελωδίες και οι στίχοι του. Πάντα σε σχέση με το πόσο στεγνός είναι ο δικός μας. Το φιλί τότε είχε γεύση κι άφηνε ανεξίτηλα το υγρό αποτύπωμά του. Άγευστο σήμερα με χρόνο λήξης.. Μέχρι το επόμενο ίσως. Όπως οι αξίες.. Γλώσσα, σημαία, αγάπη, συντροφικότητα, εμπιστοσύνη, πατρίδα, οικογενειακό κύτταρο. Συνθλίφτηκαν στη μέγγενη των μεταλλικών καιρών.. Ο καθείς μόνος μέσα στη πανοπλία του. Στο κατακόρυφο σπήλαιό του. Στο εγώ του..