ΠΡΟΣΟΧΗ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ

 

 Ευγένιος Ανδρικόπουλος

Πρόκειται περί κυνικής αλητείας. Προχθές μόλις άκουσα έντρομος μονεταριστικές συγχορδίες από τη
ΝΔ που ξεσπάθωσε υπό τους ήχους τους εφιαλτικά. Συνέβη γιατί ασυναίσθητα συσχετίζονταν στο μυαλό με τις απειλητικές συνθέσεις του Βάγκνερ που χρησιμοποιούσαν οι Αμερικανινοί από τα ηχεία των ελικοπτέρων για να τρομοκρατήσουν τους Βιετναμέζους!! 

Τι έκανε; 

Υπεραμύνθηκε των συντάξεων ιδιωτικής ασφάλισης προτείνοντας το υπό εκκόλαψη Σουηδικό μοντέλο.. 
Θα μπορούσε να είχε προτείνει ευθέως το Θατσερικό. Αν δόλια το παραβλέπει είναι επειδή αυτό περί τα τέλη της δεκαετίας του 90 απεσύρθη άρον άρον πριν ο φλεγματικός Άγγλος εξεγερθεί..
Πρόκειται για μια από τις βασικές αιτίες που ο Άγγλος μεσοαστός στόλισε κατά την ημέρα της οριστικής αναχώρησής της από τη ζωή την εμπνεύστρια πολιτικό με φράσεις του τύπου σκατά στη ψυχή της . 
Κάτι που ο προπαγανδιστικός μηχανισμός της ΝΔ γνώριζε γι αυτό και δεν το προβάλλει ευθέως. Να θυμίσουμε εδώ πως η Θάτσερ κατά τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησής της έστειλε εκόντες άκοντες τους εργαζόμενους στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες για τη περιλάλητη συμπληρωματική ασφάλιση. 
Δεκαπέντε έτη όμως μετά και κατά τις πρώτες απαιτήσεις καταβολής τους οι εργαζόμενοι εισέπραξαν αντί συντάξεων απλές χειραψίες!! 
Τι είχε στο μεταξύ συμβεί; 
Είχαν οι ασφαλ(η)στρικές τζογάρει τις εισφορές των ασφαλισμένων στο χρηματιστήριο και με τις αλλεπάλληλες φούσκες τις είχαν χάσει καθ’ ολοκληρία!! 

Προ του επαναστατικού πανικού ωστόσο, παρενέβη το κράτος κατευναστικά και τους αποζημίωσε μερικώς με τα χρήματα των φορολογουμένων βεβαίως βεβαίως. Η βαλβίδα ασφαλείας άνοιξε και η κατάσταση εκτονώθηκε. 

Το επιμύθιο ωστόσο ήταν ωφέλιμο για το κεφάλαιο αφού ο λαός αποδέχθηκε αγόγγυστα τον λογαριασμό. Διαπιστώνοντας έτσι οι γύπες της ελίτ πως δεν έχουν τίποτα να χάσουν αποφάσισαν την επανάληψη του πειράματος στη Σουηδία για να αποδείξουν το εφαρμόσιμο της θεωρίας τους. 

Πως οι λαοί είναι μαλάκες δηλαδή. 

Με μικρές προσθαφαιρέσεις έτσι και κατ’ αντιγραφή του Αγγλικού μοντέλου, δίνουν με το Σουηδικό στους νεοεισερχομένους της εργασίας τη δυνατότητα επιλογής, αναλαμβάνοντας το κράτος τη καταβολή των παλαιών συντάξεων για ένα διάστημα τριάντα ετών. (πρόκειται για τον μέσο χρόνο του εργάσιμου βίου). Απάτη τεραστίου μεγέθους.

 Πρώτον γιατί από το αφήγημα αποκρύπτεται ο δράκος που δεν είναι άλλος από το ότι στη Σουηδία όπως και στη Νέα Ζηλανδία την Αυστραλία και τον Καναδά, οι εργαζόμενοι δεν ΚΑΤΕΒΑΛΛΑΝ ΠΟΤΕ ΕΙΣΦΟΡΕΣ για τη βασική σύνταξη που δεν βρίσκεται σε επίπεδα επαιτείας όπως επί της ημεδαπής αλλά κυμαίνεται μεταξύ των οκτακοσίων και χιλίων ευρώ. 

Οι κρατήσεις ξεκινούσαν αν ο εργαζόμενος δεν ικανοποιείτο με τη βασική σύνταξη που θα πρέπει να σημειωθεί πως τελούσε υπό την εγγύηση του κράτους και καταβάλλονταν από την φορολογία εισοδήματος. Με την πρόταση των φιλελέδων όμως απαλλάσσεται το κράτος και αναλαμβάνει ο εργαζόμενος μόνος αυτός τη πλήρη ασφαλιστική κάλυψή του. Συμπληρωματική και κύρια.

Ο δεύτερος λόγος της μεγάλης απάτης εντοπίζεται στο εξής: Θα κληθεί ξανά ο φορολογούμενος να καλύψει τη τρύπα που θα προκληθεί στον κρατικό κουμπαρά από τις διαρροές προς την ιδιωτική ασφάλιση. Με δεδομένο πως έχει σε μύριους τόνους και αποχρώσεις από τον απόγονο του εφιάλτη διατυπωθεί πως η φορολογία του κεφαλαίου υπό το άλλο παραμύθι της ανάπτυξης θα μειωθεί, άπαντες αντιλαμβάνονται ποιος θα κληθεί να πληρώσει και πάλι τη λέζα!! 

Ο συνήθης ύποπτος. Ο λαός. 

Υπάρχει όμως και κάτι χείριστο αυτών. Πέραν βεβαίως του γεγονότος πως με την παροχέτευση των εργαζομένων προς την ιδιωτική ασφάλιση το κράτος ουσιαστικά χρηματοδοτεί τους ασφαλ(η)στρικούς ομίλους.  Όταν θα έρθει η στιγμή της καταβολής των συντάξεων θα συμβεί ότι και με την Ασπίς Πρόνοια ή το Αγγλικό Θατσερικό πρότυπο. 
Δεν θα έχουν τίποτα να λάβουν παρά του μη έχοντος δεδομένου πως αυτές οι συντάξεις θα έχουν συνδεθεί με τις αποδόσεις των χρηματιστηριακών επενδύσεων!! 

Δηλαδή: « Αυτοί έπαιξαν αλλά εσείς χάσατε»!! 

Ποιος όμως θα ζει και ποιος πεθαίνει μέχρι τότε κατά το ποιος θυμήθηκε το 2010 πως η κρίση μαϊμού προκλήθηκε για χρέη που είχαν ήδη αποπληρωθεί από τη δεκαετία του 1960 αλλά ο πατήρ του Κούλη, ο εφιάλτης του τόπου, τα είχε το 1964 αναγνωρίσει ξανά αναλαμβάνοντας την υποχρέωση αποπληρωμής τους σε 45 χρόνια. 
Προσθέστε τα στο 1964 να δείτε πως σας βγάζουν στο 2009. 
Τυχαίο; Δεν νομίζω Κούλη.. 

Και γιατί το έκανε; 
Επειδή ομόλογα εκείνων των χρεών κρατούσε το παλάτι και εκατό οικογένειες..
 Επομένως : Μπορεί η επανάληψη να είναι η μήτηρ της μάθησης αλλά είναι ωστόσο και αιτία κορεσμού και αηδίας.. 
Λαέ ακούς;;;;;;;;;;