Σου κλέβει το είναι από τη πρώτη ματιά. Ξάφνου εμπρός σου η εικόνα τού ιδεατού που προϋπήρχε σιωπηρά στο υποσυνείδητο.. Διερωτάσαι ακαριαία αν είναι η αντανάκλασή του ως ψευδαίσθηση.. Το ρίγος στο σώμα σού επιβεβαιώνει πως όχι. Εκτίθεσαι συνειδητά στην αποδοχή. Ψάχνεις το γκελ στο βλέμμα.. Μια σπίθα για ν’ ανάψει η φωτιά.. Μ’ ακόμη και αν από την άρνηση αυτοπυρποληθείς θα έχεις μάθει πως ζεις.. Και πως κόσμος κι όνειρο ένα πράγμα είναι..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου