ΟΙ ΑΟΡΑΤΟΙ ΜΟΝΤΕΛΟΠΝΙΧΤΕΣ

Αφορμής δοθείσης της περιπέτειας του γνωστού μοντέλου, θα σας αφηγηθώ με τίτλους μια ιστορία φωτογραφίζοντας τους πρωταγωνιστές. 

Συνέβη δυο τρία χρόνια μετά τη «σωτήριο» εισβολή της ιδιωτικής τηλεοπτικής σαπίλας στην ελληνική κοινωνία. Εγώ διευθυντής ενημέρωσης σε κανάλι και αρχισυντάκτης σε εφημερίδα που μεγάλης κυκλοφορίας τη καταστήσαμε δυο τρεις συνάδελφοι μεταξύ των οποίων και ο αείμνηστος Νίκος Χρυσαφόπουλος. 




Με προσεγγίζει μια οικογένεια γειτόνων όπου ούτε λίγο ούτε πολύ μου παραδίδει την εκπληκτικής ομορφιάς δεκατετράχρονη κόρη τους να την προωθήσω στα καλλιστεία. 
Έκπληκτος αρχικά, άγριος στη συνέχεια, τους εξηγώ πως είμαι πολιτικός συντάκτης και ουδεμία σχέση έχω με αυτά αλλά: Εκείνοι με το θάρρος της γειτνίασης δεν υποχωρούσαν. 
Αντιθέτως. Με μέμφονταν ως αλαζόνα και πως δεν συμπαραστέκομαι στη γειτονιά. 

Εμπρός στις ανυπόφορες πιέσεις τους ενέδωσα, υπό την επισήμανση πως θα την συστήσω σε κάποιους φίλους παραγωγούς υπό την αυστηρή προϋπόθεση πως θα παρακολουθώ τις εξελίξεις και πως όποιος την αγγίξει θα έχει να κάνει μαζί μου. 

Όμως ως εκεί. 
Η κηδεμονία του παιδιού ήταν δική τους. 
 Έλα μωρέ και τι μπορεί να συμβεί μου απάντησαν γελαστά για να μείνω άφωνος. 

Αφού σκέφθηκα πως δεν μπορεί να μου συμβαίνει εμένα αυτό τήρησα τα υπεσχημένα και αποσύρθηκα διακριτικά. 

Πράγματι το παιδί πήρε μέρος στα καλλιστεία δεν θυμάμαι καν αν έλαβε κάποια διάκριση άλλωστε δεν τα παρακολούθησα ποτέ και φυσικά έκανε τις γνωριμίες του.. Για να πρωταγωνιστήσει με τις ερωτικές του περιπτύξεις δυο τρία χρόνια αργότερα σε ιδιωτική τσόντα γνωστού καλλιτέχνη και να εκβιάζεται αυτός από επίσης γνωστό δημοσιογράφο. 

Ανατρίχιασα. Περίμενα να μου ζητηθούν ευθύνες που εγκατέλειψα ένα ανήλικο στο στόμα των λύκων. Ουδενός το αυτί ίδρωσε.

 Αντιθέτως έναν χρόνο μετά τις δημόσιες απειλές περί της δημόσιας αποκάλυψης των προσώπων που πρωταγωνιστούσαν στη τσόντα βρέθηκαν οι γονείς με κατάστημα σε περιοχή των βορείων προαστίων και ο καλλιτέχνης κοινωνικά και οικονομικά κατεστραμμένος. 

Ας πρόσεχε θα μου πείτε. 
Αυτό του είπα κι εγώ όταν τον συνάντησα στο μπαρ πλοίου των Μινωϊκών γραμμών σε ένα από τα ταξίδια μου στη Κρήτη. Για να μου απαντήσει πως: Την εμπιστεύθηκα επειδή πρόβαλλε πως είναι συγγενής σου!! 

Το ότι δεν του έσπασα το κεφάλι ή δεν τον πέταξα στη θάλασσα επί τόπου ήταν γιατί με συνόδευε ο λιλιπούτειος γιος μου. Επειδή δεν ήθελα καν να σκεφθώ τι άλλο θα συνέβαινε στο παιδί αν δεν επικαλείτο έστω ψευδώς συγγένεια μαζί μου.. 

Πρόκειται περί ενός σιχαμερού κυκλώματος το οποίο σαν την αράχνη απλώνει τα δίχτυα του παντού για ν’ αρπάξει τα μόλις έξορμα παιδιά. Για τη σύσταση αυτής της δύσοσμης συμμορίας την ηθική αυτουργία φέρει ακεραία η ιδιωτική τηλοψία του βόθρου και του αναλφαβητισμού.