ΑΠΟΛΥΘΗΚΕ ΤΟΥ ΒΗΜΑΤΟΣ ΑΠΌ ΤΟΝ ΜΑΡΙΝΑΚΕΙΟ ΧΡΥΣΑΥΓΙΤΙΣΜΟ Η ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΜΠΙΤΣΙΚΑ

ΑΠΟΛΥΘΗΚΕ ΤΟΥ ΒΗΜΑΤΟΣ ΑΠΌ ΤΟΝ ΜΑΡΙΝΑΚΕΙΟ ΧΡΥΣΑΥΓΙΤΙΣΜΟ Η ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΜΠΙΤΣΙΚΑ

 Αρνήθηκε να υπογράψει τη σύμβαση εξευτελισμού.. Η ΕΣΗΕΑ τι λέει; Το βουλώνει γιατί έχει ήδη ξεπουληθεί στη διαπλοκή..

 Οι δημοσιογράφοι Μαρινάκη δεν είναι Τσουκαλάδες..

Την απόλυσή της εισέπραξε από την εταιρία Alter Ego του Ευάγγελου Μαρινάκη η εξαιρετική δημοσιογράφος Παναγιώτα Μπίτσικα. Ειναι η μοναδική που αρνήθηκε να βάλει την υπογραφή της στη σύμβαση που κλήθηκαν να «εγκρίνουν» οι εργαζόμενοι προκειμένου να προσληφθούν στον Ομιλο. 

Μια σύμβαση με πρωτοφανείς όρους που αφανίζουν βασικά δικαιώματα και μαζί την αξιοπρέπεια όσων εργάζονται στο χώρο του Τύπου. Η Παναγιώτα Μπίτσικα εργαζόταν επί 21 και πλέον χρόνια στο «Βήμα». Για την απόλυσή της αναμένουμε την αντίδραση της ΕΣΗΕΑ και της προέδρου της, επίσης δημοσιογράφου στο «Βήμα».

 Δήλωση της Παναγιώτας Μπίτσικα 

Ενας μήνας συμπληρώνεται από την ημέρα που οι εργαζόμενοι στον πρώην ΔΟΛ κλήθηκαν από τη νέα διοίκηση του Ομίλου να υπογράψουν μια λεόντειο συμβάση, με επαχθείς όρους . 

Μια σύμβαση-μνημείο αντεργατικών διατάξεων, που λειτουργεί ιδιαίτερα σήμερα, σε μια περίοδο αναδιάταξης στο χώρο των ΜΜΕ, σαν αποτύπωμα της εκδοτικής αλαζονείας και του νόμου του ισχυρού στην οικονομία της αγοράς- γνώμονας οι ψηφισμένοι νόμοι από πρώην και νυν μνημονιακές κυβερνήσεις στο όνομα της ανταγωνιστικότητας. 

Καταχρηστικοί όροι οι οποίοι υπάρχουν σποραδικά σε διάφορες ατομικές συμβάσεις στον χώρο του Τύπου (και όχι μόνο) συγκεντρώθηκαν , ενοποιήθηκαν και αποτέλεσαν ένα corpus που σημείο προς σημείο κάνει έρμαιο στις διαθέσεις του εργοδότη τον εργαζόμενο-τον/την δημοσιογραφο, τον/την διοικητικό-ή υπάλληλο, τον/την τεχνικό. 

Η πλειονότητα των εργαζομένων στις έντυπες και ηλεκτρονικές εκδόσεις της Alter Ego απορρίπτει αυτή τη σύμβαση. Ακόμα κι αν, υπό τον εκβιασμό «ή υπογράφεις ή απολύεσαι», μπήκε η υπογραφή τους. Το σπουδαίο είναι ότι δεν την έχουν υπογράψει «μέσα τους». 

Εγώ απλώς δεν την υπέγραψα ούτε και στο χαρτί. Κι ύστερα ήρθε η απόλυση (13.11.2017 ). Από διαφορετικούς δρόμους, όλοι μας συνεχίζουμε, να μην ξεχνάμε ότι η προσωπική και επαγγελματική ευθύνη μας για υπογραφή με ήθος, αξιοπρέπεια και επάρκεια δεν αποσβέννυται ακόμα και στην αρένα της οικονομίας της αγοράς. 

Θα τη συναντάνε στα κείμενά μας, στα βήματά μας στο δρόμο της διαδηλωσης , μαζί με εκείνα των άλλων εργαζομένων, στην προσπάθεια να ενώνεται πάντα το ατομικό με το συλλογικό. Αν κάτι αξίζει να μείνει από μια απολύση,είναι -η διεκδίκηση αρχών και δίκαιων αιτημάτων αξιοπρεπούς εργασίας με δικαιώματα, -ο αγώνας για συλλογικές συμβάσεις εργασίας και –η ανάγκη για ένα δυνατό συνδικάτο Τύπου.