Είναι κάποιες στιγμές που ο μουσικός πλούτος φτωχαίνει τη γλώσσα.. Λες και την ανταγωνίζεται.. Και τότε η μελωδία μπορεί να προκαλέσει ένα πλήθος συναισθημάτων που ακόμη και η γραφίδα μεγάλων ποιητών θ’ αδυνατούσε να φωτίσει.. Φταίει που από κάποια στροφή και μετά δεν την ακούς.. Την νιώθεις με όλες τις αισθήσεις. Σα να σου χαϊδεύει τ’ αυτιά.. Να σου μυρώνει το σώμα.. Να σου χρωματίζει με μπογιές του δειλινού τον ορίζοντα.. Να σου υγραίνει τα χείλη…Όπως αυτή η αξεπέραστη.. Beautiful Maria of my soul…
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου