ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΦΩΝΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΑΟ

 Η βαθύτερη εμπλοκή στο ΝΑΤΟ μας καθιστά πρωτογενή στόχο στα υπερόπλα των ανταγωνιστών του..

Κάνοντας το «ταμείο» της επίσκεψης Τσίπρα στις ΗΠΑ, η αστική τάξη καταγράφει ένα σημαντικό βήμα μπροστά στην προσπάθειά της να αναλάβει αναβαθμισμένους και κάθε λογής ρόλους στα επικίνδυνα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια στην περιοχή.


 Η συνάντηση του πρωθυπουργού με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, οι επίσημες επιβεβαιώσεις για τα σχέδια περαιτέρω αναβάθμισης της βάσης της Σούδας, οι ανακοινώσεις για τη συμφωνία για τα «F-16» «προκειμένου να συμβάλλουν στα σχέδια των ΗΠΑ στην περιοχή», επισφράγισαν με τον πλέον εμφατικό και κυνικό τρόπο ότι στόχος του ταξιδιού δεν ήταν άλλος από τη βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στα επικίνδυνα αυτά σχέδια.

Η επικίνδυνη εμπλοκή που όλο βαθαίνει, αποτελεί «την άλλη όψη» της προσπάθειας του κεφαλαίου για προσέλκυση επενδύσεων και κέρδη από την ανάδειξη της χώρας σε «κόμβο» για το πέρασμα των αγωγών Ενέργειας και των δρόμων των Εμπορίου. Στόχος που παρά τα κυβερνητικά παραμύθια ότι αποτελεί «εγγύηση σταθερότητας», κάνει τη χώρα αντικειμενικά επίκεντρο των ανταγωνισμών που βάζουν φωτιά σε όλη την περιοχή, ανάμεσα σε ΗΠΑ, Γερμανία, Ρωσία, Κίνα, άλλα ισχυρά καπιταλιστικά κράτη. Οχι τυχαία, οι δεκάδες «επενδυτές», funds και εκπρόσωποι των μονοπωλίων, στις συναντήσεις τους με τον πρωθυπουργό και παρά τις διαβεβαιώσεις του ότι θα έχουν σίγουρα κέρδη από το «φιλοεπενδυτικό περιβάλλον» που τους διασφαλίζει η εργασιακή ζούγκλα, στάθηκαν σε αυτήν την πλευρά, τονίζοντας ότι η στήριξη της εγχώριας καπιταλιστικής οικονομίας έχει περισσότερο «γεωστρατηγικό» παρά στενά οικονομικό όφελος, ως «βάση» δηλαδή για το ξεδίπλωμα των σχεδιασμών τους σε όλη την περιοχή.

Ταυτόχρονα, το «ξέπλυμα» του αμερικανικού ιμπεριαλισμού και μάλιστα στο πρόσωπο του - κατά τον πρωθυπουργό - «διαβολικού αλλά για το καλό» Ντ. Τραμπ, η «πανηγυρική» υποδοχή των αστικών επιτελείων για την «αριστερή» κυβέρνηση που γκρεμίζει τα αντιιμπεριαλιστικά «τοτέμ», αλλά και η «μπετόν αρμέ» στοίχιση όλων ανεξαιρέτως των αστικών κομμάτων στους στόχους αυτούς, με πλειοδοσία μάλιστα για τις δεσμεύσεις που η κυβέρνηση έπρεπε να αναλάβει, επιβεβαίωσε ότι η στράτευση του λαού στα επικίνδυνα σχέδια, με το δηλητήριο του «μονόδρομου», με εκβιασμούς και με αυταπάτες, αποτελεί βασική προτεραιότητα.

Για την εργατική τάξη, το λαό, τα όσα συμφωνήθηκαν πρέπει να σημάνουν συναγερμό. Ο αγώνας για την απεμπλοκή της χώρας από τα επικίνδυνα σχέδια πρέπει να δυναμώσει. Οι λαοί, με τον αγώνα και την αλληλεγγύη τους, μπορούν να ανοίξουν ένα ριζικά διαφορετικό δρόμο σε σύγκρουση με το κεφάλαιο, την εξουσία του, τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις όπως το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.