ΔΑΝΕΙΑ : ΣΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ

Κακή και μαύρη μέρα ξημερώνει τόσο η σημερινή όσο και επερχόμενες αδέλφια.. Το χρηματοπιστωτικό σύστημα ακονίζει τα δόντια του.. 

Τα κάλπικα προπαγανδιστικά επιχειρήματα της κυβέρνησης, τάχα για την προστασία της λαϊκής στέγης, αποτελούν «μια από ίδια».

Σε αυτό το πλαίσιο, ο λεγόμενος «νόμος Κατσέλη», που βέβαια ευθύς εξαρχής στεκόταν μακριά αλλά και απέναντι από τις ανάγκες της λαϊκής οικογένειας, τροποποιήθηκε στη συνέχεια, εννοείται προς το χειρότερο. Σύμφωνα με το νόμο της σημερινής κυβέρνησης, το όριο το οποίο υποτίθεται ότι προστατεύει το «κεραμίδι» της φτωχής λαϊκής οικογένειας τοποθετείται σε επίπεδο εισοδήματος που δεν ξεπερνά τις «εύλογες δαπάνες διαβίωσης, προσαυξημένες κατά 70%», όπως αυτές προσδιορίζονται κάθε φορά από τη στατιστική υπηρεσία (ΕΛΣΤΑΤ). Τα ποσά αυτά, πριν από την τελευταία αναθεώρηση των στατιστικών δεδομένων, διαμορφώνονταν για τον άγαμο στα 13.906 ευρώ μεικτό εισόδημα το χρόνο, και για το ζευγάρι στα 23.659 ευρώ, με προσαύξηση 5.713 ευρώ για κάθε παιδί.

Πρόκειται για τη μία και μοναδική παρεχόμενη δικαστική προστασία. Σε κάθε περίπτωση, τα λαϊκά νοικοκυριά καλούνται να εξυπηρετούν τις δόσεις με την καταβολή ποσών - κατ' ελάχιστον - από 5% μέχρι 10% του εισοδήματος.

Επιπλέον, όπως ρητά προβλέπεται, ακόμη κι έτσι, η ένταξη στη ρύθμιση της υποτιθέμενης προστασίας έχει ως όρο και προϋπόθεση «ο οφειλέτης να υπήρξε συνεργάσιμος, κατά την έννοια του Κώδικα Δεοντολογίας», και μάλιστα όχι μόνο από δω και στο εξής, αλλά και «κατά το χρόνο της αρχικής καθυστέρησης του δανείου».

Ταυτόχρονα, η δικαστική προστασία στην πρώτη κατοικία συνδέεται με την απαλλοτρίωση οποιασδήποτε άλλης «ρευστοποιήσιμης περιουσίας» του οφειλέτη, όπως για παράδειγμα μιας δεύτερης κατοικίας ή ενός μικρού κομματιού γης κ.ο.κ.

Παράλληλα, η αντικειμενική αξία της πρώτης κατοικίας, για την «προστασία» της από τους πλειστηριασμούς, διαμορφώνεται στις 180.000 ευρώ για τον άγαμο, στις 220.000 ευρώ για το ζευγάρι, με προσαύξηση 20.000 ευρώ για κάθε παιδί μέχρι το τρίτο.

Σύμφωνα πάντως με πληροφορίες, οι τράπεζες επιδιώκουν να υπάρξει ένα πρώτο κύμα πλειστηριασμών, προσδοκώντας πως αυτό θα λειτουργήσει εκβιαστικά, ώστε πολλές φτωχές λαϊκές οικογένειες που δεν έχουν καμία δυνατότητα να πληρώσουν τώρα, να επιχειρήσουν μια ρύθμιση με την καταβολή κάποιου ποσού. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι τράπεζες αφενός μεν θα εισπράξουν ο,τι μπορούν αφετέρου τα funds θα αρχίσουν να αγοράζουν αυτά τα δάνεια, αφού θα υπάρχει μια κάποια εγγύηση ότι μπορούν να εξυπηρετηθούν σε ένα βαθμό.