ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΤΕΛΟΣ

στα λευκά προ της μπάλας

Αφορμής δοθείσης του φατσοβιβλίου θυμήθηκα τα γενέθλιά μου.. Τα τιμούσα είναι αλήθεια ως τη μέση ηλικία μου.. 

Εκεί κάπου στα σαράντα.. 

Μετά, δεδομένης μιας πολιτικής συνείδησης που δεν είχε λειανθεί από οποιαδήποτε καθεστωτική χορηγία, τα κλείδωσα στο βάθος της μνήμης και πέταξα το κλειδί. 

 Να γιόρταζα τι!! Μια γενιά εκ των έσω ηττημένη που απλώς φθάρηκε στο αλώνι των αγώνων και του χρόνου για να σταθεί σήμερα αντιμέτωπη των ενοχών και του ολετήρα από την ήττα της;

 Ή μήπως τις καθ' υποχρέωση ευχετήριες παρουσίες ορισμένες δε από αυτές ανεπιθύμητων προσώπων; ***

 Για ν’ αποφύγω επομένως ακόμη και αυτές μοστράριζα σαν έτοιμος από καιρό, ένα έξυπνο τραγούδι με την Κλειώ Δενάρδου.

«Κάποιος γιορτάζει κι ησυχάζει δεν με νοιάζει, κάποιος γιορτάζει μα το βρήκα είμαι εγώ..» 

 Ήταν και η ιδιαιτερότητα της Κλειούς. 

η παραγκούπολή μας  το Δουργούτη

Γέννημα θρέμμα της ίδιας φτωχογειτονιάς , είχε-

εθελοντικά στη μετεφηβική δική της ηλικία και τη νηπιακή δική μου-

για κάποιο διάστημα αναλάβει, το ρόλο του προστάτη αγγέλου μου. 

Η μητέρα μου εργαζόταν νοσηλεύτρια και ο πατέρας μου ήταν σε μόνιμες διακοπές. 

Εξορία. 

Που κι αυτή κατά τα πρότυπα εργασίας τού   Χιτλερικού Άουτσβιτς, απελευθέρωνε τον λαό από τις μιαρές κομμουνιστικές ιδέες.. 

Και σήμερα ο λαός βρίσκεται υπό πολιτική αναμόρφωση επειδή κατά τους Αδώνιδες τους Λοβέρδους τους Βενιζέλους τους Σαμαράδες   

(εσχάτως και τον αριστερό Τσίπρα) 

και άλλους τινές καθεστωτικούς λακέδες, 

βίωνε τις επιρροές από την τελευταία σοβιετία. 
Την Ελλάδα!!
Τον μάντρωσαν έτσι σε μια θεσμική φυλακή παραγωγής πλούτου στους αφέντες τραπεζίτες και κάθε είδους ανθρωπίδα του σύγχρονου κανιβαλισμού..   

Για να σωφρονιστεί.. 

Πίσω στη Κλειώ που είχε και κάτι άλλο..

 Αυστηρή προϋπόθεση επιτυχίας τότε, προαιρετική σήμερα. 

Φωνάρα.

 Την άκουγα να μου γλυκοτραγουδά κι απόκτησα αίσθηση της μουσικής. 

Για να την αγαπήσω αμέσως μετά τη μπάλα και τον Ολυμπιακό.

(Σήμερα ελέω των προέδρων του κυρίως τον πολιτικο-ποδοσφαιρικό χρυσαυγιτισμό του Μαρινάκη δεν ξέρω ούτε κατά που πέφτει  το Καραϊσκάκη).. 

Πρόκειται για το πρώτο από τα τέσσερα άτομα που θεία -μπορεί και μαύρη - τύχη μέσα από μια παραγκούπολη πέντε χιλιάδων κατοίκων -το Δουργούτη- ακούστηκαν το ονόματά τους στο πανελλήνιο. Το δεύτερο ήταν ο Ποσειδώνας του Ολυμπιακού -το νικητήριο γκολ κατά της Σάντος του Πελέ. Το τρίτο εκείνο της μεγάλης ληστείας επί των εισπράξεων της ΔΕΗ στο παραπλεύρως Κουκάκη. Το τέταρτο και τελευταίο συνεπεία της επαγγελματικής ιδιότητας ήμουν εγώ.

με τον πρώτο μου γιο τον Γιαννάκη

Σε κάποια γενέθλια των πρώτων δημοσιογραφικών μου χρόνων αποφάσισε η γειτονιά να μου τα τιμήσει στη μπουάτ που εμφανιζόταν η Κλειώ.. 

Είχα χρόνια να την δω.. 

Με το που εμφανίστηκα, μετά την εκφώνηση του βραδινού δελτίου της ΕΡΤ , έγινε το έλα να δεις. Διέκοψε η Κλειώ το πρόγραμμα με πήρε αγκαλιά και δεν με άφηνε με τίποτα να βγω από εκεί. Δάκρυσα.. Δάκρυσε.. 

Είναι τα καλλίτερα γενέθλια που θυμάμαι μετά από εκείνα των ευχών από τους τρεις γιους μου με το εξής σύνθημα: 

«Το καλό που σου θέλουμε είναι να προσέχεις..» 

Δυστυχώς οι νουθεσίες τους δεν έπιασαν τόπο.. 

Είναι που δεν με γαλούχησαν σωστά ή που εγώ ήμουν ατίθασο παιδί 

Μπορεί και από το ότι μόλις στα εικοσιτρία με είχε βαφτίσει ο πρώτος μου μπαμπά κι απόκτησα παραμορφωτική εικόνα ως προς το ποιος ήταν τελικά το παιδί.. 



*** Κάποτε στο σπίτι μιας Κρητικοπούλας νομικού και ημέρα των γενεθλιων μου χτύπησε το τηλέφωνό της και τρομοκρατημένη μου έκανε απελπισμένα νεύματα να τρέξω.. Απόρησα δεδομένου πως τη συγκεκριμένη επαφή μου στη Κρήτη την είχαμε από κοινού κρατήσει άκρως μυστική δεδομενης μιας δικαστικής έρευνας εν εξελίξει.. Δύο ή τρεις την γνώριζαν.. 

"Ο τάδε .. ο τάδε.. μου ένευσε με τα μάτια ορθάνοιχτα απο την έκπληξη σαν εγκαστρίμυθη, σφραγίζοντας με την παλάμη της το μικρόφωνο του ακουστικού.. "  
Ο υπό έρευνα λαδιάρης υπουργός ήταν που μαζί με έναν αξιωματούχο της αντιπολίτευσης μου δήλωσαν αντιθέτως των μύχιων επιθυμιών τους να ...μακροημερεύσω!! 
"Κι εσείς το τηλέφωνο που το βρήκατε ρώτησα τότε εγώ ο συνωμοσιολόγος..."  
Η απάντηση δόθηκε δια της σιωπής τους.  

Ουδεμία αξία είχε.. Την ήξερα ήδη.. Στον φάκελό μου που εμπλούτιζαν ενώ υποτίθεται πως είχαν πυρπολήσει!! Κατόπιν αυτών γενέθλια για την είσπραξη δημοσιοσχεσίτικων ευχών άπαξ του έτους τέλος.. Ταμείο κάνω αποκλειστικά με όσους μ' αγαπούν και το αποδεικνύουν στη πράξη καθημερινά..