Ο γιατρός και από δεκαετιών αδελφικός φίλος Σωτήρης Σφέτσος αποδεικνύει πως είναι χειρουργός και στο λόγο με ένα ποίημα συναρπαστικό και εξαιρετικά ζωντανό. Με σταθερό νυστέρι ανατέμνει τη πραγματικότητα ανατριχιαστικά. Στη μόνη περίπτωση που τον συνάντησα να δειλιάζει ήταν όταν επρόκειτο να χειρουργηθώ. Επιτηρούσε αλλά νυστέρι δεν έπιασε. Κανείς γιατρός δεν χειρουργεί ο ίδιος τους ανθρώπους που έχει μαζί τους συναισθηματικά δεθεί.
Γλιστράει ο κόσμος
μέσα από τα χέρια
σε ρυθμούς αστρικούς.
άμμος ξερή
Γεμίζει το κορμί
μ´ αυτά που κάποια στιγμή έφυγαν.
Αντανακλούν στο βάθος του βλέμματος
κάνοντας
το τοπίο να αστράφτει
και το αίμα να κυλά ποτάμι
αργόσυρτο
στην καταβόθρα
που κάποιος κάποτε
ονόμασε ζωή.
3 σχόλια:
κλύδωνα πάρα πολύ όμορφο.. αλλά από γιατρό.. αυτοί είναι συνήθως κυνικοί!!
Οι οι κοινωνικές και περιθαλπτικές ευαισθησίες φίλε αναγνωστη του συγκεκριμένου γιατρού βαθμολογούνται με είκοσι με άριστα το δέκα..
και το αίμα να κυλά ποτάμι
αργόσυρτο
στην καταβόθρα
που κάποιος κάποτε
ονόμασε ζωή.
πράγματι περιγράφει λιτά με συμβολισμούς και με ακρίβεια χιλιοστού το σημερινό σκοτάδι..
Δημοσίευση σχολίου