ΜΥΡΙΖΕΙ ΜΠΑΡΟΥΤΙ ΜΕΣΑ ΚΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗ ΧΩΡΑ...

 ΜΥΡΙΖΕΙ ΜΠΑΡΟΥΤΙ ΜΕΣΑ ΚΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗ ΧΩΡΑ...

Δεδομένη η εμπλοκή της Ελλάδας στον βομβαρδισμό της Συρίας από τους Γκάγκεστερς της Δύσης

Η σοβαρότερη πλευρά των εξελίξεων σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, είναι ότι τα αμερικανικά πλοία απ' όπου εκτοξεύθηκαν οι πύραυλοι ενάντια στη Συρία, είχαν ελλιμενιστεί τους τελευταίους μήνες στη Σούδα, αναδεικνύοντας τη στρατηγική σημασία της βάσης στο ξεδίπλωμα των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών, ως ορμητηρίου αμερικανο-ΝΑΤΟικών δυνάμεων για πολεμικές επιχειρήσεις και επεμβάσεις στην ευρύτερη περιοχή.

Απ' αυτήν τη σκοπιά, η ελληνική κυβέρνηση είναι υπεύθυνη και υπόλογη στο λαό, όχι μόνο επειδή συνεχίζει την παραχώρηση στρατιωτικών εγκαταστάσεων και υποδομών για τη διευκόλυνση των δολοφονικών σχεδίων του ΝΑΤΟ, επικαλούμενη τις «συμβατικές υποχρεώσεις» της χώρας ως μέλους της λυκοσυμμαχίας, αλλά και για τον λόγο ότι επιδιώκει τη βαθύτερη εμπλοκή στην ευόδωση αυτών των σχεδιασμών, με στόχο να αναβαθμιστεί ο ρόλος της ανταγωνιστικά προς άλλα κράτη και ισχυρές περιφερειακές δυνάμεις.

Γι' αυτό στις αλλεπάλληλες επισκέψεις τους στις ΗΠΑ, οι υπουργοί Εξωτερικών και Αμυνας μετέφεραν στις επαφές τους με αξιωματούχους της κυβέρνησης Τραμπ την πρόθεση της κυβέρνησης να ανταποκριθεί στα σχέδια αναβάθμισης της στρατιωτικής συνεργασίας με τις ΗΠΑ, με επέκταση της σύμβασης που καθορίζει την παραχώρηση της βάσης της Σούδας για μια επιπλέον πενταετία ή δεκαετία, όπως και με την παραπέρα αναβάθμιση των υποδομών και των εγκαταστάσεών της.

Ουσιαστική συζήτηση φαίνεται πως γίνεται και για το ενδεχόμενο να αποτελέσουν πλοία του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού συνοδευτική δύναμη σε αμερικανικά αεροπλανοφόρα που επιχειρούν στην περιοχή και να συμβάλουν έτσι στην «εξοικονόμηση» πόρων και δυνάμεων του αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού, με στόχο να αξιοποιηθούν σε άλλες περιοχές και επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας για τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Στο πλαίσιο αυτό συζητιέται και η παροχή ενισχυμένης «στρατιωτικής βοήθειας» από τις ΗΠΑ προς την Ελλάδα.

Τα παραπάνω αποτελούν ορισμένες μόνο πλευρές της βαθύτερης εμπλοκής που επιδιώκει η κυβέρνηση σε ό,τι αφορά τη συμμετοχή στα σχέδια του ΝΑΤΟ, άρα και στους ανταγωνισμούς με άλλα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα και κέντρα. Δεν πρέπει επίσης να παραβλέπουμε το γεγονός ότι και στο εσωτερικό του ΝΑΤΟ οξύνονται οι αντιθέσεις, τόσο ανάμεσα στις ΗΠΑ και στα κράτη - μέλη της ΕΕ, όσο και μεταξύ τους, κάνοντας ακόμα πιο θολό το τοπίο και πιο σύνθετο το πλέγμα των ανταγωνισμών.

Η μεγαλύτερη πάντως πρόκληση είναι ότι η κυβέρνηση, το κεφάλαιο και τα κόμματά του εμπλέκουν βαθύτερα το λαό σ' αυτόν τον βούρκο, που είναι ο καθρέφτης ενός κόσμου σάπιου μέχρι το μεδούλι, που δεν μπορεί να δώσει τίποτα περισσότερο από εκμετάλλευση, πολέμους, προσφυγιά και δυστυχία. Και το κάνει αυτό στο όνομα τάχα της «σταθερότητας» και της «ειρήνης» στην περιοχή, έχοντας τη φανερή ή σιωπηλή στήριξη όλων των αστικών πολιτικών δυνάμεων, με τις οποίες συμπίπτει στη στήριξη στρατηγικών επιλογών και επιδιώξεων του κεφαλαίου.