ΜΕΛΑΝΣΟΝ: ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΣΦΗΝΑ ΣΕ ΕΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟ ΣΚΗΝΙΚΟ;

 ΜΕΛΑΝΣΟΝ: ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΦΗΝΑ ΣΕ ΕΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟ ΣΚΗΝΙΚΟ;

Εντύπωση έχει προκαλέσει το εντυπωσιακό ντεμαράζ του υποψηφίου της «Ανυπότακτης Γαλλίας» τις τελευταίες εβδομάδες, που τον έχει φέρει να διεκδικεί σχεδόν στα ίσα την είσοδό του στον δεύτερο γύρο της 7ης Μαΐου. Η ηγεμονία του στην Αριστερά είναι αδιαμφισβήτητη, ενώ είναι υπολογίσιμος πλέον και από το αστικό πολιτικό σκηνικό και το γαλλικό κεφάλαιο.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ
Μπορεί ο Ζαν-Λικ Μελανσόν να κάνει την έκπληξη στις σημερινές προεδρικές εκλο­γές και να βρεθεί στον δεύ­τερο γύρο της 7ης Μαΐου; Έχει άραγε τη δυνατότητα και το χρόνο να μπει «σφήνα» στον αντιδραστικό έως ανοιχτά ακρο­δεξιό συρφετό των Μακρόν, Φιγιόν και Λεπέν, αποδεικνύνοντας ότι η φωνή της Αριστεράς, και μάλιστα σε μια ριζοσπαστική της εκδοχή, παραμένει ζωντανή στη Γαλλία; Και μήπως ξέ­ρουν κάτι παραπάνω οι δημοσκόποι, οι οποίοι εδώ και λίγες ημέρες άρχισαν να τον συμπερι­λαμβάνουν στα διάφορα σενάριά τους για την 7η Μαΐου – εκτιμώντας μάλιστα ότι στην περί­πτωση που βρεθεί εκεί αντιμέτωπος με τη Λε­πέν θα την κερδίσει άνετα;
Η αλήθεια είναι ότι κάθε πρόβλεψη αυτή τη στιγμή είναι περιττή, καθώς σε λίγες ώρες –αν όχι ήδη…– θα γνωρίζουμε την απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα. Σε κάθε περίπτω­ση ωστόσο, οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι ο γεννημένος πριν από 65 χρόνια στην Ταγ­γέρη «αντάρτης» των Σοσιαλιστών (από τις τάξεις των οποίων αποχώρησε το 2009) έχει κάνει ένα εντυπωσιακό ντεμαράζ τις τελευταί­ες εβδομάδες, το οποίο τον έφερε μέχρι και στην τρίτη θέση δημοσκοπικά, μπροστά από τον εκλεκτό της ρεπουμπλικανικής Δεξιάς και σε απόσταση βολής από τους άλλους δύο.
Παράλληλα δε, έχει καταφέρει να σβήσει σχεδόν ολοκληρωτικά από τον πολιτικό χάρ­τη της χώρας τον Αμόν. Τον επίσημο δηλαδή υποψήφιο των Σοσιαλιστών, οι οποίοι έγιναν κυριολεκτικά «από δυο χωριά» μετά την επι­λογή του, μιας και οι μισοί δήλωσαν προκα­ταβολικά ότι θα ψηφίσουν Μακρόν και οι πε­ρισσότεροι από τους υπόλοιπους έχουν στρα­φεί προς τον Μελανσόν – με αρκετούς μάλι­στα να του ασκούν πιέσεις ως την τελευταία στιγμή για να αποσυρθεί και να αυξήσει τις πιθανότητες του τελευταίου να εισέλθει στον δεύτερο γύρο.
Οι παραπάνω εξελίξεις αρκούν από μό­νες τους ώστε να μιλήσει κανείς για σημαντι­κή επιτυχία του Μελανσόν και, κυρίως, για μια ιδιαίτερα μεγάλη πολιτική παρακαταθή­κη, ακόμη και στην περίπτωση που δεν πε­τύχει την έκπληξη. Πολύ περισσότερο καθώς αφορούν έναν πολιτι­κό ο οποίος πρόβαλε ένα αρκετά τολμηρό και προωθημένο πρό­γραμμα για τα δεδο­μένα τόσο της Γαλλί­ας όσο και οποιασδή­ποτε άλλης ανεπτυγ­μένης δυτικοευρωπα­ϊκής χώρας – έστω κι αν (δικαίως) με τα κρι­τήρια της αντικαπιτα­λιστικής Αριστεράς εί­ναι ανεπαρκές, θολό σε κρίσιμα σημεία, όχι όσο ρηξικέλευθο θα έπρε­πε, αλλά και ανησυχητικά εθνοκεντρικό σε αρ­κετές πλευρές του.
Για του λόγου το αληθές, αξίζει να αναφέ­ρουμε επιγραμματικά ορισμένες από τις βα­σικές προτάσεις του ιδρυτή του Κόμματος της Αριστεράς και υποψηφίου του κινήματος «Ανυπότακτη Γαλλία», ο οποίος έχει και την επίσημη στήριξη του ΚΚ Γαλλίας: Αύξηση των δημόσιων δαπανών κατά 275 δισ. ευρώ στη δι­άρκεια της πενταετούς θητείας του, με σπάσιμο του Συμφώνου Σταθερότητας και νέο δανει­σμό. Αύξηση κατά 16% του κατώτατου μισθού και διεύρυνση της εφαρμογής του 35ώρου εβδομαδιαίως. Προσλήψεις 60.000 εκπαιδευ­τικών στα δημόσια σχολεία, αλλά και χιλιά­δων αστυνομικών. Μείωση του ορίου ηλικί­ας συνταξιοδότησης από τα 65 στα 60 χρόνια. Επιβολή φορολογικού συντελεστή 90% για τα εισοδήματα άνω των 400.000 ευρώ ετησίως και συρρίκνωση των απαλλαγών που έχουν χορηγηθεί στις επιχειρήσεις με αντάλλαγ­μα να κάνουν προσλήψεις – με ταυτόχρονη μείωση των φορολογικών επιβαρύνσεων για τις μικρομεσαίες επι­χειρήσεις από το 33% στο 25%. Και, φυσικά, αμείλικτη πάταξη της φοροδιαφυγής.
Επίσης, ανάμεσα στις προτάσεις του ξε­χωρίζουν και οι εξής: Τερματισμός της ανε­ξαρτησίας της ΕΚΤ και της Κεντρικής Τράπε­ζας της Γαλλίας και επιβολή ελέγχου στη δράση τους. Υποτίμη­ση του ευρώ έναντι άλλων ξένων νομισμάτων, ώστε να τονωθούν οι εξαγωγές. Μπλοκάρι­σμα όλων των συμφωνιών με τρίτες χώρες ή ενώσεις χωρών που αφορούν ζώνες ελεύθε­ρου εμπορίου.
Ενδιαφέρουσες, τέλος, είναι οι θέσεις του Μελανσόν και σε επίπεδο εξωτερικής πολιτι­κής. Εκεί, τάσσεται ανοιχτά υπέρ της αποχώ­ρησης της Γαλλίας από το ΝΑΤΟ αλλά και από το ΔΝΤ, που αμερικανοκρατούνται. Όσον αφορά την ΕΕ, ζητεί να υπάρξει «Σχέδιο Β» στην περίπτωση που τα παραπάνω μέτρα δεν γίνουν αποδεκτά, με την πραγματοποίηση δη­μοψηφίσματος που θα αποφασίσει την παρα­μονή ή όχι της χώρας εντός της Ένωσης.
Αναμφίβολα, πάντως, δίπλα σε αυτές τις προτάσεις και στην ικανότητα του ίδιου να τις διατυπώνει πειστικά, σημαντικό ρόλο για τη (δημοσκοπική) εκτίναξη του Μελανσόν έχουν παίξει δύο ακόμη παράγοντες. Αφενός, η επι­τυχία του να εμφανιστεί ως αντισυστημικός στα μάτια της γαλλικής κοινωνίας, μην επιτρέ­ποντας έτσι στη Λεπέν και στην Ακροδεξιά να εκμεταλλευτεί κατ’ αποκλειστικότητα αυτό το –εξαιρετικά κρίσιμο, όπως έχει αποδειχθεί πολ­λάκις– χαρακτηριστικό. Αφετέρου (κάτι που έχει μεγάλη σημασία ειδικά για τη νεολαία), η μεγάλη έφεσή του στα νέα μέσα επικοινωνί­ας, η οποία του έχει επιτρέψει να έχει περισ­σότερους ακόλουθους στο You Tube απ’ ό,τι ο Ντόναλντ Τραμπ κατά τη διάρκεια της προ­εκλογικής περιόδου στις ΗΠΑ, αλλά και να καταφέρνει να κάνει ορισμένες από τις δημό­σιες εμφανίσεις του αξιοποιώντας την τεχνο­λογία των …ολογραμμάτων!
Η αλήθεια, βεβαίως, είναι ότι την ίδια στιγ­μή ο Μελανσόν προβληματίζει με κάποιες άλ­λες του πλευρές. Όπως είναι, για παράδειγμα, ο «αποκλεισμός» των κόκκινων και άλλων έγ­χρωμων σημαιών από τις συγκεντρώσεις του στις οποίες κυριαρχεί η «τρικολόρ» της Γαλ­λίας, αποδεικνύοντας έτσι τη ροπή του προς έναν αριστερό εθνικισμό. Ή ακόμη ο έντονος και συχνά πιεστικός και εκβιαστικός ηγεμο­νισμός του έναντι των υπόλοιπων δυνάμεων της εξωκοινοβουλευτικής, αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, αλλά και ο έντονα προσωποκεντρι­κός χαρακτήρας τον οποίο έχει δώσει στην εκ­στρατεία του.
Τι επίδραση θα έχουν άραγε όλα αυτά στο τελικό αποτέλεσμα; Κοντός ψαλμός…