ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΡΑΓΙΑΔΕΣ

 Ανωνύμου του Έλληνος

Αν ήμουν Τούρκος θα χειροκροτούσα φανατικά τον Τ. Ερντογάν, επειδή με τρόπο αποφασιστικό,
χωρίς διπλωματικό καθωσπρεπισμό υπερασπίζεται τα γεωπολιτικά της χώρας του συμφέροντα.

Όντας Πολίτης του Κόσμου Ελληνόφωνου Πολιτισμού θεωρώ ότι είναι μετρίων ικανοτήτων, πλην στην Ευρώπη των τυφλών και ανίκανων μαριονετών ο μονόφθαλμος βασιλεύει. Με άλλη ευκαιρία έγραψα ότι αν... στύψουμε όλους αυτούς τους καραγκιόζηδες, που το παίζουν τάχα ταγοί του λεγόμενου Δυτικού κόσμου, μισός Ερντογάν ή Πούτιν δεν βγαίνει.


 Εκείνο, που με ξενίζει είναι τί έχουν πάθει οι κάτοικοι της Γκραικυλίας και κάνουν σαν μαινάδες, όταν ο Ερντογάν τα χώνει χοντρά και βρίζει τους Ευρωπαίους φασουλήδες! Γιατί γίνονται βασιλικότεροι του βασιλιά, νεοναζιστικότεροι των ναζί;
 
Μαντεύω τον λόγο, γνωρίζω γιατί βαυκαλίζονται με πομπώδεις πλην ανούσιες ονομασίες, «σουλτάνος» κι άλλες, αλλά σπεύδω να σημειώσω ότι μια τέτοια τακτική εκτόνωσης στην... ονοματοδοσία είναι άκρως επικίνδυνη ιδιαίτερα αν πρόκειται για την διπλωματική, γεωπολιτική κονίστρα.

Προφανέστατα ζηλεύουν οι κάτοικοι της αποικίας γιατί η γείτονα χώρα είναι ανεξάρτητο κράτος και μεγάλη περιφερειακή δύναμη, με όλα τα κρίσιμα εξωτερικά και εσωτερικά προβλήματα, που αντιμετωπίζει, ενώ αυτοί είναι διαχρονικά ραγιάδες.

Ζηλεύουν, που ο Ερντογάν τολμά να πει μεγάλες ιστορικές αλήθειες, ανεξάρτητα για ποιον λόγο το κάνει και τί παιχνίδια παίζει. Φθονούν επειδή λέει αυτά, που θα ήθελε κατά βάθος να πει κάθε ραγιάς της Γκραικυλίας για τα δεινά από τους Ευρωπαίους κατακτητές και τα αφεντικά τους, τα πάλαι ποτέ «αποβράσματά» τους, τους Αμερικάνους Ιμπεριαλιστές.