Ανωνύμου του Έλληνος
Ποτέ δεν σκέφτεται ο όχλος (έχει μυαλό για να σκεφτεί;) ότι ο Αμερικάνικος Ιμπεριαλισμός και το Παγκόσμιο Κεφάλαιο, του Εβραϊκού προεξάρχοντος, με κάθε μέσο και συστηματικά του δημιούργησαν την πλαστική καταναλωτική ψύχωση.
Με ίδιο ανεγκέφαλο τρόπο αντιδρά σήμερα, όπως και τότε στα καταναλωτικά σκατά, που του τα σέρβιραν για χαβιάρι!
Πρόβατο ο όχλος και δεν μπορεί ν’ αναρωτηθεί: Είναι κακό, που πάλεψαν οι παππούδες και οι πατέρες, που έχυσαν το αίμα τους για να ζουν καλύτερα, να έχουν δημοκρατικά δικαιώματα ευμάρεια, αυτοί και τα παιδιά τους, που έπαιρναν, παράδειγμα, 14 μισθούς και δούλευε η αγορά;
Πώς να νοιώσει ότι ο Ιμπεριαλισμός και το Κεφάλαιο, μετά την πτώση του σοσιαλισμού, μετέτρεψαν τους αγώνες για καλύτερη ζωή σε καταναλωτική φούσκα, πνευματική και υλική σαβούρα, για να επιβιώσουν, ότι έκαναν δια της τεχνολογίας τον άνθρωπο πίθηκο...
Αλλά προς (ανύπαρκτου) θεού μη μας διώχνετε από το νεοναζιστικό ευρώ! Μη γυρίσουμε στην δραχμή, λυπηθείτε μας! Πώς θα γυρίσεις, ρε ηλίθιε όχλε, όταν ποτέ δεν σε βάλανε στην στρούγκα των απατεώνων δολοφόνων; Πότε θα καταλάβεις ότι τους πληρώνει σε ευρώ και σου δίνουν ελεημοσύνη σε δραχμές;
Σ’ αφήνουν να φύγεις;
Θα σε πετάξουν στημένη λεμονόκουπα, μόλις πλήρως σε ξεζουμίσουν.
Πάλι, όμως, θα είσαι αλυσοδεμένος λόγω γεωπολιτικής σημασίας. Να το ξαναπώ πρόχειρα όπως το έχω διατυπώσει σε κάποιο ποίημα: Η μόνη λύτρωση για το πειραματόζωο είναι να πεθάνει για να τελειώσει το πείραμα (και ν’ αναστηθεί, αν μπορεί)! Πώς θα περάσεις στην δραχμή ηλίθιε όχλε; Θα εθνικοποιήσεις όλες τις τράπεζες; Πόσους θα τιμωρήσεις παραδειγματικά από αυτούς, που σε οδήγησαν στο παρόν κατάντημα; Με πορδές θα βάψεις αυγά;
Ποτέ δεν σκέφτεται ο όχλος (έχει μυαλό για να σκεφτεί;) ότι ο Αμερικάνικος Ιμπεριαλισμός και το Παγκόσμιο Κεφάλαιο, του Εβραϊκού προεξάρχοντος, με κάθε μέσο και συστηματικά του δημιούργησαν την πλαστική καταναλωτική ψύχωση.
Με ίδιο ανεγκέφαλο τρόπο αντιδρά σήμερα, όπως και τότε στα καταναλωτικά σκατά, που του τα σέρβιραν για χαβιάρι!
Πρόβατο ο όχλος και δεν μπορεί ν’ αναρωτηθεί: Είναι κακό, που πάλεψαν οι παππούδες και οι πατέρες, που έχυσαν το αίμα τους για να ζουν καλύτερα, να έχουν δημοκρατικά δικαιώματα ευμάρεια, αυτοί και τα παιδιά τους, που έπαιρναν, παράδειγμα, 14 μισθούς και δούλευε η αγορά;
Πώς να νοιώσει ότι ο Ιμπεριαλισμός και το Κεφάλαιο, μετά την πτώση του σοσιαλισμού, μετέτρεψαν τους αγώνες για καλύτερη ζωή σε καταναλωτική φούσκα, πνευματική και υλική σαβούρα, για να επιβιώσουν, ότι έκαναν δια της τεχνολογίας τον άνθρωπο πίθηκο...
Αλλά προς (ανύπαρκτου) θεού μη μας διώχνετε από το νεοναζιστικό ευρώ! Μη γυρίσουμε στην δραχμή, λυπηθείτε μας! Πώς θα γυρίσεις, ρε ηλίθιε όχλε, όταν ποτέ δεν σε βάλανε στην στρούγκα των απατεώνων δολοφόνων; Πότε θα καταλάβεις ότι τους πληρώνει σε ευρώ και σου δίνουν ελεημοσύνη σε δραχμές;
Σ’ αφήνουν να φύγεις;
Θα σε πετάξουν στημένη λεμονόκουπα, μόλις πλήρως σε ξεζουμίσουν.
Πάλι, όμως, θα είσαι αλυσοδεμένος λόγω γεωπολιτικής σημασίας. Να το ξαναπώ πρόχειρα όπως το έχω διατυπώσει σε κάποιο ποίημα: Η μόνη λύτρωση για το πειραματόζωο είναι να πεθάνει για να τελειώσει το πείραμα (και ν’ αναστηθεί, αν μπορεί)! Πώς θα περάσεις στην δραχμή ηλίθιε όχλε; Θα εθνικοποιήσεις όλες τις τράπεζες; Πόσους θα τιμωρήσεις παραδειγματικά από αυτούς, που σε οδήγησαν στο παρόν κατάντημα; Με πορδές θα βάψεις αυγά;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου