Ανεβάζεις την ένταση του ήχου από τη πρώτη νότα.. Σχεδόν ασυναίσθητα. Ταυτοχρόνως απαιτείς από το σώμα σου που τα στήθη του έχουν μετασχηματιστεί σε ηχεία αναπαραγωγής του χειμαρρώδους μουσικού όγκου, ν’ ακολουθήσει τη φρενήρη ορμή του.. Στα επιβλητικά του μπάσα αρχίζει η καρδιά σου να χτυπά δυνατά και οι σφυγμοί σου έχουν χτυπήσει ήδη τα κόκκινα.. Ωσπου στα μέσα του τραγουδιού έχεις γίνει ο ήρωας που χρειάζεται απεγνωσμένα η Τάϊλερ. Με κίνδυνο να διαλυθείς στα εξ ων συνετέθης παραδίνεσαι στο ξέφρενο ρυθμό της έχοντας αποφασίσει πως εκτός από μια γυναίκα αξίζει και για ένα τραγούδι να διαλυθείς. Ή μήπως δεν πρόκειται για δική σου απόφαση αλλά των άγριων ενστίκτων σου που βρήκαν ευκαιρία και διέξοδο να ξεχυθούν στο περιβάλλον σαν να έχεις πιει παραισθησιογόνες ουσίες. Θα το καταλάβεις μόνον εκ του αποτελέσματος.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου