Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2017

Η ΑΠΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ


Αποτέλεσμα εικόνας για αποβιομηχάνιση
 Φάντασμα του εαυτού της έχει γίνει.. Ένας αποκρουστικός ερειπιώντας ή ένα ανατριχιαστικό νεκροταφείο αντικατέστησε τη ζωντάνια της παραγωγής από το Μάαστριχτ και μετά με ένταση απο το 2008 ως τώρα



Στα χρόνια του ευρώ έχει συντελεστεί μεταξύ πολλών άλλων και η απόλυτη αποβιομηχανοποίηση και αποεπένδυση της χώρας μας σε έκταση που δεν έχει προηγούμενο στο παρελθόν. Ο τεράστιος αριθμός των επιχειρήσεων που έκλεισαν από το 2008 μέχρι σήμερα δεν αντικατοπτρίζει στο πλήρες εύρος του το πλήγμα στην οικονομική δραστηριότητα της χώρας. Πολλές επιχειρήσεις που παραμένουν ανοικτές, περιορίζουν τα μεγέθη τους κλείνοντας παραγωγικές μονάδες ή και συρρικνώνοντας τα δίκτυα πωλήσεών τους.

Αυτό είναι ιδιαίτερα εμφανές στη βαριά βιομηχανία, όπου μονάδες όπως το εργοστάσιο της Χαλυβουργίας Ελλάδος στην Ελευσίνα, η χαλυβουργία Hellenic Steel, θυγατρική της ιταλικής Ilva, η Konti Steel της Arcelor Mittal, το εργοστάσιο τσιμέντου στη Χαλκίδα της ΑΓΕΤ και η Χαλυβουργική διέκοψαν εντελώς ή περιόρισαν δραστικά τη λειτουργία τους. Το ίδιο συνέβη και με το εργοστάσιο της Αλουμύλ στην Ξάνθη, τη σωληνουργία ΒΕΤ Α.Ε., τις μεταλλικές κατασκευές της ΒΙΟΜΕΚ, το εργοστάσιο των Ελληνικών Σωληνουργείων Χαλκίδας της Μηχανικής.


Τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά, τα μεγαλύτερα της Μεσογείου και της Ευρώπης οδηγήθηκαν σε κλέισιμο από τους Γερμανούς. Λουκέτο έχει μπει μκαι στο ναυπηγείο Χαλκίδας, ενώ τα ναυπηγεία Ελευσίνας και Σύρου υπολειτουργούν. Το ίδιο ισχύει και για τη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη του Περάματος, όπως και για τις αμυντικές βιομηχανίες.


Πιο πρόσφατα έκλεισαν το εργοστάσιο ελαστικών προϊόντων της Contitech ΙΜΑΣ στον Βόλο, η βιομηχανία συσκευασίας ΒΙΣ στην ίδια πόλη, η χαρτοβιομηχανία Softex, ενώ είναι στον αέρα η μεγάλη νιομηχανία λιπασμάτων στην Καβάλα καθώς και η βιομηχανία αλουμινίου στο Δίστομο.  Ο μαμιδάκης της Jet Oil αυτοκτόνησε όπως πολλές εκατοντάδες ή και χιλιάδες επιχειρηματίες που είδαν τους κόπους μιας ολόκληρης ζωής να χάνονται, με τις τρ΄παεζες να αρνούνται να παράσχουν οποιαδήποτε ρευστότητα.


Είχαν προηγηθεί λουκέτα στην χαρτοποιία Θράκης και μονάδες της SCA Hellas. Οπως και στο εργοστάσιο της Pepsico-ΗΒΗ στο Λουτράκι. Στα brands που εξέλειψαν από την ελληνική αγορά ή αποτελούν πλέον σκιά του εαυτού τους περιλαμβάνονται πολλοί ακόμα όπως η Neoset, η Shelman και η Nutriart.Όλα τα παραπάνω, δεν αποτελούν παρά σταχυολόγηση μερικών απο τις γνωστές βιομηχανίες που αντιμετώπισαν συντριπτικές προκλήσεις μέσα στην περίοδο της ευρωζώνης.
Στο λιανεμπόριο, πριν από την Ηλεκτρονική, είχαν κλείσει το 2015 τα Σούπερ Μάρκετ Λάρισα και λίγα χρόνια πριν είχαν αποχωρήσει ξένοι όμιλοι όπως η Aldi και η Saturn αλλά και ο γερμανικός όμιλος Metro που πούλησε το δίκτυο καταστημάτων Makro και η Carrefour που έφυγε πουλώντας το μερίδιό της στον όμιλο Μαρινόπουλου, ο οποίος χρεοκόπησε.


Το περασμένο καλοκαίρι έφυγε και η Groupon και νωρίτερα το 2015 η Royal Bank of Scotland, μια από τις λιγοστές εναπομείνασες μεγάλες ξένες τράπεζες στην Ελλάδα, ανακοίνωνε στους εργαζομένους της πως θα κρατήσει στην Αθήνα μικρή μόνον αντιπροσώπευση. Το κύμα αυτό των ξένων αποεπενδύσεων είχε ξεκινήσει τα προηγούμενα χρόνια με την επιβολή μεγάλων φορολογικών επιβαρύνσεων και την οικονομική περιδίνηση της Ελλάδας. Προηγήθηκαν έτσι οι αποχωρήσεις των Citigroup από τη λιανική τραπεζική, της γαλλικής BNP Paribas, που έμεινε επίσης μόνον με απλή αντιπροσώπευση στην Αθήνα. Όπως και των επίσης γαλλικών Crédit Agricole και Société Générale αλλά και της πορτογαλικής Banco Commercial Portugues.


Τα λουκέτα και οι αποχωρήσεις αυτές έγιναν διάσπαρτα μέσα στην τελευταία οκταετία της ευρωζωνικής καταστροφής και το βάθος της επιχειρηματικής αποψίλωσης της Ελλάδας δεν έχει προηγούμενη στην ιστορία της χώρας και ίσως στην παγκόσμια ιστορία.Αλλά δόξα το Θεό έχουμε το άγιο ευρώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: