ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΓΙΑ.. ΝΤΟΠΑΡΙΣΜΑ !!

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΑΤΟΣ

Το βιβλίο ενός διάσημου προπονητή στο ΝΒΑ και κάποια «ταμπού»

Κουράζεται κανείς και μόνο για να απαριθμήσει τα πρόσφατα επεισόδια του εμπορικού πολέμου ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Γερμανία.
Το «Diesel-Gate» της Volkswagen, τα πυρά του ΔΝΤ εναντίον της Deutsche Bank, το πρόστιμο-μαμούθ των 13 δισ. που επέβαλε στην Apple η Κομισιόν. Μύλος. Κι όμως… Υπάρχει τουλάχιστον ένας τομέας, στον οποίο υφίσταται αρμονική αμερικανο-γερμανική συνεργασία. Με τη Γερμανία (τη μη επίσημη, έστω) σε ρόλο φιλόξενου οικοδεσπότη: Αμερικανοί άσσοι του επαγγελματικού μπάσκετ, του ΝΒΑ, ταξιδεύουν στη Γερμανία για να λάβουν αναβολικά τελευταίας τεχνολογίας!

Ποιος το είπε αυτό; Δεν το είπε, το έγραψε. Ο πολύπειρος προπονητής του ΝΒΑ, Τζόρτζ Καρλ, στο εν πολλοίς αυτοβιογραφικό βιβλίο του «Furious George». Σημειώνει, μεταξύ άλλων, ο ηλικίας 65 ετών Καρλ, κόουτς έξι ομάδων, προπονητής της χρονιάς το 2013, άνθρωπος που «έχει φάει με το κουτάλι» το ΝΒΑ: «Πώς μερικοί παίκτες, μολονότι γερνούν, παραμένουν αδύνατοι και άψογοι σε σωματική κατάσταση; Πώς αναρρώνουν τόσο γρήγορα από τραυματισμούς; Γιατί συνέχεια πηγαίνουν στη Γερμανία, στην off season; Τι κάνουν στη Γερμανία, στην off season; Αμφιβάλλω ότι πηγαίνουν για το …ξινό λάχανο (σ.σ: σπεσιαλιτέ της γερμανικής κουζίνας). Στην Ευρώπη υπάρχουν νέα αναβολικά, που δεν ανιχνεύονται με εξέταση αίματος. Έχουν, επίσης, αυξητική ορμόνη».

Εύστοχα παρατηρεί ο αθλητικογράφος Γιάννης Φιλέρης, που ανέδειξε το θέμα των αποκαλύψεων του Καρλ (στο «Sport24»), ότι η αμηχανία και η ένοχη σιωπή περιέβαλλαν τις νύξεις του διάσημου προπονητή. Όπως γράφει, ούτε καν «για τα μάτια του κόσμου» έδειξε κάποιος αρμόδιος να συγκινείται με τις αναφορές αυτές, που μεταξύ άλλων «έβγαλαν στη σέντρα» το ιερό τέρας του ΝΒΑ, Κόμπι Μπράιαντ. Τον άσσο των Λος Άντζελες Λέικερς, ο οποίος αποσύρθηκε από την ενεργό δράση στο τέλος Νοεμβρίου του 2015.
Ο Κόμπι, γράφει ο Καρλ, έσπευδε τα καλοκαίρια στη Γερμανία για να υποβάλλει τα γόνατά του σε θεραπεία, με μέθοδο την οποία δεν ενέκρινε ο αμερικανικός οργανισμός φαρμάκων. Και ο νοών νοήτω.

Το (επίσης) ευκόλως εννοούμενο είναι πως η βιομηχανία του αθλητικού θεάματος, ειδικότερα αυτή του ΝΒΑ, δεν θα επέτρεπε ποτέ μια συνολική απομυθοποίηση του «προϊόντος». Για αυτό, έπειτα από την κυκλοφορία του βιβλίου του Καρλ, βασίλεψε άκρα σιωπή. Όχι «του τάφου». Της αυτοσυντήρησης. Της αυτοάμυνας.

Όπως  μας υπενθυμίζει ο Γ. Φιλέρης, «ναι μεν έχουν πιαστεί να κάνουν χρήση στεροειδών μερικοί παίκτες, κανένας όμως δεν είναι πρώτης γραμμής». Πολύ λογικό… Τα εκάστοτε τεκμήρια «κάθαρσης» οφείλουν να είναι τόσα και τέτοια, ώστε να προσφέρουν επιφάσεις ελέγχου. Όχι ανεξέλεγκτα, να υποσκάπτουν το κύρος ολάκερης της «αγοράς». Το «κρυφό καμάρι» πρέπει να παραμένει κρυφό, έστω και αν ο κόσμος το «έχει τούμπανο». Ποιος δεν ξέρει, λχ, ότι στο ΝΒΑ …τιμώνται δεόντως αναρίθμητα φάρμακα, τα οποία έχει απαγορεύσει η Ολυμπιακή Επιτροπή; Ποιος αγνοεί πως  η WADA δεν ελέγχει την αμερικανική ομάδα μπάσκετ;