Για να καταλάβω.. Γιατί
πανηγυρίζει η κυβέρνηση; Πήραμε τι; Τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το έτσι κι
αλλιώς ανυπέρβλητο (βιώσιμο ή αβίωτο δύναται μόνον να είναι ένας ζωντανός
οργανισμός) χρέος; Οκέϋ.. Οι όποιες ελαφρύνσεις ωστόσο θα προκύψουν από τη
μεταφορά του χρέους στην επόμενη γενιά εξ αιτίας της επιμήκυνσής του σε χρόνο
και αναδιάρθρωσής του σε επιτόκια. Πέραν βεβαίως του γεγονότος πως υπό το
πρόσχημα της ανάπτυξης όποιο όφελος θα εξαχθεί θα παραδοθεί αυθωρεί και παραχρήμα
στην εγχώρια ολιγαρχία. Και προς επίρρωση των όσων γράφω ιδού: Ο στόχος
για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ για το 2018, όχι μόνο παραμένει, αλλά
θα πρέπει να διατηρηθεί και σε μεσοπρόθεσμο επίπεδο. Ούτε
ταχυδακτυλουργός της οικονομικής επιστήμης δεν θα μπορούσε να επιτύχει αυτό το
ποσοστό δίχως απώλειες ζωής και εθνικής κυριαρχίας. Αλλά είπαμε ζούμε στο διαπομπευμένο Γερμανικό προτεκτοράτο. Επ’ αυτού του προτεκτοράτου αναφέρεται η ανακοίνωση του
Γιούρογκρούπ όταν ως Λούθηρος προαναγγέλλει μεταρρυθμίσεις για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας
που όλοι γνωρίζουμε πλέον τι σημαίνει αυτό επί της εργασίας στην αποικία του Ευρώ. Αν κάτι λοιπόν
πανηγυρίζει η παρούσα κυβέρνηση οσφυοκάμπτης είναι τη παράδοσή της στη σκύλα της
ολιγαρχίας, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί να πανηγυρίζουμε εμείς ως κύμβαλα αλαλάζοντα
στον θάνατό μας εμπρός..
Ευγένιος Ανδρικόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου