ΠΟΙΟΙ ΚΡΥΒΟΝΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ;

 

 «Όταν την αλήθεια αντικαθιστά η σιωπή»  

- είχε πει κάποτε ο διάσημος σοβιετικός λογοτέχνης , ΄’αντικαθεστωτικός’’ Γεβγκένι Γεφτουσένκο (*)

- «τότε η σιωπή είναι ψέμα».

 

Ποιοι φροντίζουν για την σύγχυση που δημιουργείται στο κοινό για όσα συμβαίνουν στον κόσμο σήμερα;

 

Σύγχυση, μα γιατί;  Μήπως δεν υπάρχουν διπλή αντιμετώπιση των γεγονότων; Η πολιορκία της Μοσούλης που πραγματοποιούν οι κυβερνητικές δυνάμεις του Ιράκ, με Κούρδους Πεσμεργκά και υποστηρίζεται από τις ΗΠΑ. Είναι μια ΚΑΛΗ πολιορκία και γίνονται ΚΑΛΟΙ  βομβαρδισμοί.

 

 

Η πολιορκία στο Χαλέπι όμως, που γίνεται από τις συριακές δυνάμεις και του Ρώσους είναι ΚΑΚΗ και γίνονται εκεί ΚΑΚΟΙ  βομβαρδισμοί.

  Ένας από τους αδιαμφισβήτητους ερευνητές δημοσιογράφους ο Τζον Πίλτζερ, θυμίζει πως λίγο μετά την αμερικανο-βρετανική εισβολή στο Ιράκ είχε ρωτήσει τον έγκριτο Αμερικάνο δημοσιογράφο Charles Lewis: «Τι θα είχε συμβεί αν τα διεθνή Μέσα είχαν αμφισβητήσει εκείνο που όλοι γνωρίζαμε πως είναι ωμή προπαγάνδα για τα δήθεν επικίνδυνα όπλα στο Ιράκ;».

 

 

 

 

 

 «Απλούστατα δεν θα γινόταν πόλεμος» ήταν η απάντηση. 

  Αυτή ήταν δήλωση στην οποία συμφώνησαν αργότερα και άλλοι γνωστοί δημοσιογράφοι όπως o Dan Rather του CBS, o David Rose του Observer , αλλά και δημοσιογράφοι του BBC, που προτίμησαν να μείνουν ανώνυμοι.

 Με άλλα λόγια, αν οι δημοσιογράφοι είχαν κάνει τη δουλειά τους κι είχαν αμφισβητήσει μετά από έρευνα αντί να παπαγαλίσουν την προπαγάνδα εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι –άνδρες , γυναίκες και παιδιά θα ζούσαν σήμερα, δεν θα υπήρχε πολιορκία της Μοσούλης και στο Χαλέπι, δεν θα υπήρχαν τζιχαντιστές του Ισλαμικού Χαλιφάτου, δεν θα υπήρχε κύμα ξεσπιτωμένων προσφύγων.

 

 

  Οι πόλεμοι εναντίον του Ιράκ, της Λιβύης και της Συρίας, έγιναν  επειδή οι ηγέτες των χωρών αυτών ήταν «εθνικιστές» και δεν παραχωρούσαν κυριαρχικά δικαιώματα στα πολυεθνικά πετρελαϊκά συμφέροντα. 

Όπως ακριβώς κι ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία, που έγινε επειδή ο Μιλόσεβιτς αρνιόταν να υπογράψει την υποταγή της Σερβίας μετατρέποντάς την σε πειθήνιο όργανο της οικονομίας της Αγοράς. Αποτέλεσμα, ο σερβικός λαός βομβαρδίστηκε κι ο ίδιος σύρθηκε στο ποινικό δικαστήριο της Χάγης, όπου και πέθανε –για να δικαιωθεί δικαστικά μετά θάνατον… Αυτού του είδους ανεξάρτητες πολιτικές είναι απαράδεκτες από την άρχουσα διεθνή τάξη.

 

 

  Γεγονός είναι πως ΌΤΑΝ  Βρετανία, Ευρώπη και ΗΠΑ επιθυμούν κάποια καθεστωτική αλλαγή κάνουν ό,τι ακριβώς στο Ιράκ, τη Λιβύη και πιο πριν -πρώτο ευρωπαϊκό πείραμα- στη Γιουγκοσλαβία.

  Στη Λιβύη μάλιστα μην ξεχνάμε ότι η  χώρα αποτελούσε τη μεγαλύτερη πετρελαιοπαραγωγό της Αφρικής και ο Καντάφι είχε μεγάλη επιρροή στα αφρικανικά πράγματα. Για τον λόγο αυτό και δολοφονήθηκε –για να τελειώνουν μια και καλή μαζί του- (σφάχθηκε με μαχαίρι) από φανατικούς που υποστήριζαν ΗΠΑ, Βρετανία και Γαλλία. Και η Χίλαρι Κλίντον να πει ω ς υπουργός Εξωτερικών τότε, το περίφημο: «Ήρθαμε, είδαμε, κι εκείνος πέθανε».

 

 

Το ίδιο συμβαίνει και με τον Μπασάρ αλ Άσαντ. Γνώρισε την έξωθεν υποκινούμενη «λαϊκή εξέγερση» αμέσως μόλις αρνήθηκε να περάσει από τη Συρία αγωγός του Κατάρ.

  Κι έτσι φτάσαμε στο εντελώς παράλογο η CIA προκειμένου να ανατραπεί το «καθεστώς Άσαντ» να υποστηρίζει χρηματοδοτώντας και εξοπλίζοντας τους ίδιους φανατικούς που σήμερα κρατούν ομήρους τους κατοίκους στο ανατολικά Χαλέπι και τη Μοσούλη.

Το ίδιο και με τον παλιό καλό πελάτη ΗΠΑ και Βρετανίας , τη Σαουδική Αραβία, στην  οποία πουλούν δισεκατομμυρίων αξίας πολεμικό εξοπλισμό. Αυτή τη στιγμή βομβαρδίζει και σκοτώνει το φτωχότερο πληθυσμό στον κόσμο, στην Υεμένη. Εκεί όπου ο μισός της πληθυσμός και κυρίως τα παιδιά λιμοκτονούσαν και στις καλύτερες εποχές.

 

 

Και μην ξεχνάμε πως η προπαγάνδα πιάνει περισσότερο όταν την ευαγγελίζονται μορφωμένοι άνθρωποι με διπλώματα από Oxford, Cambridge, Harvard, Columbia και φυσικά μεταδίδονται από σπουδαία Μέσα, όπως  το BBC, η Guardian, η New York Times, η Washington Post, το CNN,που φαίνεται πως λατρεύουν τον πόλεμο. Κι όμως αποκαλούνται «φιλελεύθερα προοδευτικά Μέσα» από τα ίδια, για να ανακυκλώνεται η προπαγάνδα.

 

 

Ψυχολογικές επιχειρήσεις με την μορφή δημοσιογραφικής έρευνας είναι πάντοτε απαραίτητες για να επηρεάσουν και να κατευθύνουν την κοινή γνώμη, προς τα εκεί που θέλουν οι ελίτ. «Ακόμη και οι πρόεδροι των ΗΠΑ, οι υπουργοί Εξωτερικών και ακόμη ο διευθυντής της CIA δεν χρειαζόταν να διαβάσει αναφορές των μυστικών υπηρεσιών αρκεί να παρακολουθεί τι έλεγαν οι διάσημοι Αμερικάνοι δημοσιογράφοι Cy Sulzberger, Arnaud de Borchgrave, ή ο Stewart Alsop γι ένα κρίσιμο θέμα», έγραφε ο πράκτορας της CIA Miles Copeland στο βιβλίο του “The Media and the Assassination” (Τα Μέσα και η δολοφονία).

 

 

Σύμφωνα με τον Carl Bernstein (*). “Υπήρξαν σπουδαίοι δημοσιογράφοι— όπως o Arthur Hays Sulzberger των New York Times ανάμεσα σ΄αυτούς— που είχαν υπογράψει μυστικές συμφωνίες με την  CIA. “Οι σχέσεις της CIA με τους N.Y.Times θεωρείτο η πιο σπουδαία για τους αξιωματούχους της υπηρεσίας’’ γράφει ο Bernstein σε άρθρο του το 1977.

  O εκδότης του National Enquirer, Gene Pope Jr. είχε εργασθεί για ένα διάστημα στα γραφεία της CIA στην Ιταλία στις αρχές της δεκαετίας του ’50. (Carl Bernstein: “The CIA and the Media.” )

 

 

Να θυμηθούμε τους πολέμους του 21ου αιώνα και ποιοι τους έκαναν:

 

Άμεση ή έμμεση στρατιωτική ανάμειξη των ΗΠΑ.

 

# Πόλεμος στο Αφγανιστάν (2001–2014), εντάσσεται στον «Πόλεμο εναντίον της Τρομοκρατίας». Αποτέλεσμα;

# Πόλεμος στο Ιράκ (2003–2011) για «εκδημοκρατισμό» στο πλαίσιο του «πολέμου εναντίον της τρομοκρατίας». Αποτέλεσμα;

# Πόλεμος (Β΄Εμφύλιος;) στο Σουδάν 2009-2011.Τερματίσθηκε με την απόσχιση του Νότιου Σουδάν.

# Πόλεμος στο βορειοδυτικό Πακιστάν (2004 ως σήμερα) εντάσσεται στον «πόλεμο εναντίον της τρομοκρατίας»

# Πόλεμος στη Συρία (2011 ως σήμερα)

# 2011 στρατιωτική επέμβαση στη Λιβύη για "επίλυση της λιβυκής κρίσης και εκδημοκρατισμό". Αποτέλεσμα: Χάος!

# Πόλεμος στη Συρία (Με έμμεσο στόχο τη ρωσική παρουσία στη Μεσόγειο).

# Πόλεμος εναντίον του Ισλαμικού Χαλιφάτου (2014 ως σήμερα). Αποτέλεσμα διασπορά της τρομοκρατίας.

# Β΄Πόλεμος στο Αφγανιστάν (2015 ως σήμερα).

# Πόλεμος στην Υεμένη (2014 ως σήμερα)

 

 

---

(*) Αφού έφυγε από τη σύνταξη της The Washington Post στα της 1977, ο βραβευμένος με Πούλιτζερ για την αποκάλυψη του σκανδάλου Γουότεργκέιτ, Καρλ Μπερνστίν έκανε έρευνες έξι μηνών για τις σχέσεις της CIA με τα αμερικανικά ΜΜΕ. Για πρώτη φορά δημοσίευσε κε΄πιμενο 20.000 λέξεων για το θέμα αυτό στο περιοδικό Rolling Stone στις  20 Οκτωβρίου, 1977.

 

 

(*) Ο Γεβγκένι Γεφτουσένκο (Евге́ний Алекса́ндрович Евтуше́нко, γενν.1932) είναι Ρώσος ποιητής, μυθιστοριογράφος, θεατρικός συγγραφέας, δοκιμιογράφος, ηθοποιός και σκηνοθέτης κινηματογραφικών έργων. Είχε κατηγορηθεί απότ ο κομμουνιστικό καθεστώς για την καταδίκη της εισβολής του Συμφώνου της Βαρσοβίας στην Τσεχοσλοβακία το 1968 Μετά την πτώση του Κομμουνισμού στην Σοβιετική Ένωση ο Γεφτουσένκο (μέλος ήδη του Κοινοβουλίου από το 1989) υποστήριξε τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ και εν συνεχεία τον Μπορίς Γιέλτσιν τον οποίον όμως αποκήρυξε όταν ο τελευταίος έστειλε τανκς στην Τσετσενία.

Τα τελευταία χρόνια ζει για μεγάλα χρονικά διαστήματα στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου διδάσκει ποίηση και κινηματογράφο σε πανεπιστήμια.

 ---

Σημείωση: Το άρθρο γράφτηκε ως απάντηση σε "επίθεση" που δέχτηκα σε φιλικό περιβάλλον ότι υπερβάλλω με το να υποστηρίζω ως διεθνή ταραξία τις ΗΠΑ.