ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΘΛΙΨΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ ΕΝΟΣ ΤΕΡΑΣΤΙΟΥ ΛΑΪΚΟΥ ΗΓΕΤΗ

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΘΛΙΨΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ ΕΝΟΣ ΤΕΡΑΣΤΙΟΥ ΛΑΪΚΟΥ ΗΓΕΤΗ

 

 Ο ηγέτης της Κουβανέζικης Επανάστασης Φιντέλ Κάστρο Ρους πέθανε στα 90 του και η σορός του θα αποτεφρωθεί σύμφωνα με την επιθυμία του.

 

 

 

 

«Πλησιάζω σύντομα τα 90 χρόνια. Και θα πεθάνω όπως όλοι. Αυτή η ώρα έρχεται για όλους μας, αλλά οι ιδέες των Κουβανέζων κομμουνιστών αποτελούν απόδειξη ότι αν  εργασθούμε με πάθος (χρησιμοποίησε την ελληνική λέξη) και αξιοπρέπεια, μπορούμε να παράγουμε υλικές και πολιτιστικές αξίες που χρειάζονται οι άνθρωποι».

 

Με αυτή την πολιτική υποθήκη ολοκλήρωσε μιλώντας στο συνέδριο του κουβανέζικου ΚΚ στην Αβάνα, πριν μερικούς μήνες, μια πολυτάραχη ζωή.

Και παρ΄όλο που ο ίδιος είχε παραδώσει την εξουσία απότ ο 2008 λόγω  περιπετειών της υγείας του, οι φακοί της δημοσιότητας παρακολουθούσαν κάθε δημόσια εμφάνισή του. 

 

 

 

  

 

Ακόμη κι αν τελευταία είχε εγκαταλείψει την χακί στρατιωτική στολή και την είχε αντικαταστήσει με απλή φόρμα.

  Δικτάτορας για πολλούς , εθνικός ήρωας για άλλους, είτε σύμβολο επαναστατικό, αποτελούσε μία από τις εντονότερες πολιτικές προσωπικότητες που είχαν κυριαρχήσει στην παγκόσμια επικαιρότητα επί μισό και πλέον αιώνα.

Παρ΄όλο που ήταν ο ηγέτης ενός μικροσκοπικού κρατίδιου κάτω από τη μύτη των πανίσχυρων ΗΠΑ, παρέμενε το ποντίκι που βρυχάται. Και ο βρυχηθμός του προκαλούσε παγκόσμιες αναταράξεις. Ήταν το σύμβολο μαζί με τον δολοφονημένο συνεργάτη του Ερνέστο «Τσε» Γκεβάρα για τους απανταχού εξεγερμένους, προπάντων για τους νέους. 

  Οι ΗΠΑ με το οικονομικό εμπάργκο που επέβαλαν οι ΗΠΑ: και η οργάνωση μαζί με την χρηματοδότηση από την CIA της αποτυχημένης επιχείρησης ανατροπής του με την απόβαση Κουβανών εξορίστων στον Κόλπο των Χοίρων το 1961, έσπρωξαν τον Κουβανό ηγέτη στην αγκαλιά της Σοβιετικής Ένωσης. Τότε είχε διακηρύξει πως η Κούβα μετατρέπεται σε σοσιαλιστικό κράτος. Ο ίδιος, που ως τότε δεν ανήκε στο Κομμουνιστικό Κόμμα, τον Οκτώβριο του 1965 ανέλαβε και καθήκοντα γγ του κουβανικού ΚΚ. 

 

 

 

 

 

  Το 1961 του απονέμεται το βραβείο Λένιν για την Ειρήνη,(του είχαν απονεμηθεί άλλα δύο βραβεία Λένιν στα 1972 και 1986), το 1963 ο τίτλος του Ήρωα της ΕΣΣΔ. Το 1963 αναγορεύεται επίτιμος καθηγητής Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Λεμονόσοφ της Μόσχας και το 1976 του απονέμεται το παράσημο της Οκτωβριανής Επανάστασης. 

Ανάμεσα στις διεθνείς αναγνωρίσεις που του απονεμήθηκαν ξεχωρίζουν για τη μοναδικότητά τους: 

 

# Ο Σταυρός του Διοικητή της Αγίας Ταξιαρχίας της Σουηδίας, στις 8 Μαρτίου 2003 από το αβαείο της μοναχικής κοινότητας που είχε ιδρυθεί τον 14ο αιώνα στη Σουηδία. «Για αναγνώριση των υπηρεσιών που παρείχε στα υψηλά ιδανικά του διαλόγου και της Ειρήνης».

 

# Ο Κάστρο ήταν ο πρώτος μη Αμερικάνος  στον οποίο απονεμήθηκε η ανώτατη τιμή του Κινήματος Ινδιάνων, το Φτερό του Αητού. Σε αναγνώριση «των επαναστατικών επιτευγμάτων του και την ποιότητα του πολεμιστή». Το «Φτερό του Αητού» απονέμεται –σύμφωνα με το καταστατικό – σε άτομα που ξεχωρίζουν για το κουράγιο, την αξιοπρέπεια και την τιμιότητά τους».

 

Στην πολύχρονη παραμονή του στην εξουσία, εναντίον του Φιντέλ  Κάστρο είχαν γίνει περισσότερες από 600 απόπειρες εναντίον της ζωής του. Με εντολή της αμερικάνικης κυβέρνησης, της CIA, Κουβανούς εξόριστους στις ΗΠΑ και την αμερικάνικη Μαφία.

 

Από τα συλλυπητήρια τηλεγραφήματα των ξέων ηγετών ξεχωριστό στο ύφος ήταν αυτό του πρωθυπουργού του Καναδά:

«Τα ειλικρινέστερα συλλυπητήρια, όλων των Καναδών της (συζύγου) Σοφίας και τα δικά μου, στην οικογένεια, τους φίλους και την μεγάλη μου υποστήριξη στον κ. Κάστρο. Συμμετέχουμε με το λαό της Κούβας στο πένθος για την απώλεια αυτού του εξαίρετου ηγέτη» Πρωθυπουργός του Καναδά Τζάστιν Τριντό.

 

  O πρόεδρος του Μεξικό Ενρίκε Πένια Νιέτο χαρακτήρισε τον Φιντέλ Κάστρο ως «έναν μεγάλο φίλο της χώρας», την ώρα που ο επικεφαλής της κυβέρνησης του Ισημερινού Σαλβαδόρ Σάντσες Σερέν τον αποκάλεσε έναν «αιώνιο σύντροφο».

 

 Οπρόεδρος της Βενεζουέλα Νικολάς Μαδούρο τόνισε πως «οι επαναστάτες του κόσμου, πρέπει ν' ακολουθήσουν την κληρονομιά του».

 

  Για τον θάνατο του εμβληματικού ηγέτη της Κούβας ο τελευταίος ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης Μιχαήλ Γκορμπατσόφ  δήλωσε: «Ο Φιντέλ ύψωσε το ανάστημά του και ενδυνάμωσε τη χώρα του κατά τη διάρκεια του πιο σκληρού αμερικανικού αποκλεισμού και ενώ ασκούνταν κολοσσιαίες πιέσεις, πάνω του».