Ο ΔΗΜΙΟΣ ΑΡΓΗΣΕ ΜΙΑ ΕΙΚΟΣΙΠΕΝΤΑΕΤΙΑ !

Ο ΔΗΜΙΟΣ ΑΡΓΗΣΕ ΜΙΑ ΕΙΚΟΣΙΠΕΝΤΑΕΤΙΑ !

 Ευγένιος Ανδρικόπουλος

Λάθος.. Ο δήμιος ήταν πάντα εδώ μόνο που εμείς ήμασταν τυφλοί. Τη "λιτότητα" ως δήμιο οι λαοί τη βιώνουν από γενέσεως του καπιταλιστικού συστήματος πότε συγκεκαλυμμένα και πότε απροκάλυπτα.

Συγκεκαλυμμένα όταν η ολιγαρχία για λόγους προσωπικού υπερπλουτισμού ή και φόβου, (σοβιετική ένωση) ρίχνει στην κυκλοφορία το χρήμα που λεηλατεί από τα μεσαία τα μικρομεσαία και φτωχά στρώματα. Απροκάλυπτα, όταν αποφασίσει να το αποθησαυρίσει, αφαιρώντας έτσι το οξυγόνο της ρευστότητας από την οικονομία της αγοράς. Για ν’ αρπάξει αγαθά και υπηρεσίες στο ναδίρ των αξιών τους..

Οι απαντήσεις –πέραν της κλασσικής καπιταλιστικής αντίφασης που θέλει τους λαούς δίχως εισοδήματα να καταναλώνουν- στο ερώτημα γιατί να το κάνει αφού διακινώντας το εξακολουθεί αδυσώπητα και κερδίζει,  περιέχουν ακόμη και θεωρίες επιστημονικής φαντασίας. Και εξηγούμαι:

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που βάσιμα πιστεύουν, πως οι ελίτ εξαπέλυσαν δια της νέας τάξης πραγμάτων έναν οικονομικό πόλεμο αφανισμού των λαών, υιοθετώντας την «ευγονική» του Πρίγκιπα Φιλίππου δια της οποίας αυτός:

Παραισθησιαζόταν ως άλλος ψυχασθενής Ιωάννης με την ιδέα ενός «ιού» που θα εξολόθρευε δισεκατομμύρια ανθρώπους για να μειωθεί ο πληθυσμός. Το αν δεν συνέβη, αποδίδεται ή στο ότι ο …επιδημικός ιός δεν είχε ακόμη επινοηθεί, ή:

Στο γεγονός πως η διαστροφή του συγκρουόταν μετωπικά με έναν εκ των θεμέλιων λίθων του καπιταλισμού. Τη Χριστιανική θρησκεία, κατά μια από τις διδαχές του ιδρυτού της οποίας, όφειλαν οι θνητοί να υπακούσουν στη θεϊκή ρήση «αυξάνεστε και πληθύνεστε και πληρώσατε την γη».

Στη πραγματικότητα και με τις δύο εκδοχές περί της ίδιας ουσίας θα μιλούσαμε αν δεν υπήρχε για τους πλουτοκράτες το εξής αναγκαίο κακό:  Ότι η ανθρωπότητα είχε ακόμη τη χρεία εκατομμυρίων εργατικών χεριών για να εξελιχτεί.

Νωπό είναι το παρελθόν όπου οι πρόγονοί μας «παρήγαγαν» μια ντουζίνα απογόνους «μηχανές» για τα χωράφια τους και γρανάζια για τα εργοστάσια της νέας βιομηχανικής εποχής, αλλά και το βαρύ πένθος των οικογενειών που γεννοβολούσαν  αντί αρσενικών θηλυκά, αφού επρόκειτο περί φύρας!!

Ηταν η  ιστορία επομένως που δεν κοιλοπονούσε τη γέννα του αποφώλιου Φιλιππικού τέρατος.. Ακόμη.. Για να παραμείνει ωστόσο αυτό ως σπέρμα στους νοητικούς όρχεις των διαδόχων του και να μας προκύψει τώρα, δεκαετίες μετά, ως απότοκο της νέας τάξης πραγμάτων. Επί το ορθότερο τώρα και μέσα από την αφανιστική «κρίση» το αισθάνθηκαν στο πετσί τους οι λαοί.

Ως σχέδιο εμφανιζόταν, (αρχικώς δειλά στη συνέχεια κυνικά), σε κάθε ψήφιση ή απόπειρα ψήφισης σχεδίου νόμου (οδηγίας) από την Ευρωενωσιακή λυκοφωλιά. Όπως το ευρωσύνταγμα του στυγνού ανταγωνισμού και η λευκή βίβλος της μαύρης απασχολησιμότητας.  Με το πρώτο διαχεόταν η ατομική αντίληψη ο «θάνατός σου η ζωή μου» και με τη δεύτερη απελευθερωνόταν ο εργοδότης και όχι η εργασία από την υποχρέωση να μισθοδοτεί τον εργαζόμενο. Δεν επρόκειτο παρά περί προειδοποιητικών αφρών που πολύ αργότερα θα συνέθεταν το τσουνάμι της σύγχρονης «ευγονικής», τις συμπληγάδες της οποίας διερχόμαστε.

Προηγουμένως, και αρχής γενομένης από τη μητρόπολη (ΗΠΑ) του καπιταλισμού,  φρέναρε το σύστημα από το 1971 τους μισθούς και αμοιβές, σε βαθμό που τα εισοδήματα των εργαζομένων αδυνατούσαν να παρακολουθήσουν την κατανάλωση. Κάτι που επί του καθ’ ημάς προτεκτοράτου εμφανίστηκε το 1991επί Μητσοτάκη με την αλήστου μνήμης εξαγγελία αύξησης των μισθών υπό την εξής αλχημική εξίσωση! 0+0=14!!.. Εξίσωση η οποία τελικώς αποδόθηκε επιπόλαια στη βλακεία του ανδρός. (ψηφίο από το μωσαϊκό της λαϊκής εξόντωσης ήταν)

Δευτερευόντως και αντιστάσεως μη ούσης αποδέσμευσαν τις τράπεζες από την αυστηρή υποχρέωση του δανεισμού ένα προς τρία (ένα δολάριο κατέχω τρία δανείζω !!) και μόνον για επενδυτικούς σκοπούς. Μετέβαλλαν (με την υπογραφή του πούρου δημοκράτη Κλίντον) το ένα προς τρία σε ένα προς τριάντα τρία (!) και επέκτειναν τα δάνεια επί παντός του επιστητού. Από δια ροπάλου επενδυτικά, τ’ άνοιξαν ως βεντάλια ακόμη και σε καταναλωτικά ικανοποίησης των βασικών μας ενστίκτων. (την επίσκεψη στα μπουρδέλα δηλαδή..)

Τρίτον βάφτισαν αυθαιρέτως τους καταθέτες σε επενδυτές (!) αποκτώντας το δικαίωμα διαχείρισης των καταθέσεών τους στα χρηματιστήρια και κυρίως σε ασκήσεις παραγώγων. (στοιχηματίζω πως σε ένα μήνα θα πάρει το σπίτι σου φωτιά και αν δεν πάρει θα του βάλω φωτιά εγώ.!!)

Διακινήθηκαν έτσι ποσά μυθικά με τα οποία υπερχρέωσαν τους λαούς, καθώς αυτοί (αντί να επαναστατήσουν) κατέφευγαν στον τραπεζικό δανεισμό για να διατηρήσουν το επίπεδο της ζωής τους, ή στις πλείστες των περιπτώσεων για να παραμείνουν εν ζωή. Όταν έτσι κρίθηκε από τις ελίτ πως έφτασε ο κόμπος στο χτένι, κατέστησαν τα χρέη απαιτητά, αλλά σε χρήμα πραγματικό. Δηλαδή χρήμα που θα προέκυπτε από τον λαϊκό πλούτο. Την εργασία.. Και το πέτυχαν χάρις στους κατά τόπους αυλόδουλους που υπακούουν πειθήνια στις εντολές τους.. Εκβιαστικά, ή δωροδοκώντας τους.. 

Κατά συνέπεια η κρίση-λιτότητα  δεν μας προέκυψε ως κεραυνός εν αιθρία από την οργή ενός αόρατου θεού. Πρόκειται για το ανώτερο προϊόν της δράσης των καπιταλιστικών λεσχών, που Σοβιετικής Ένωσης εκπεσούσης, ορίζουν τις τύχες της ανθρωπότητας.. Εστιάζουν όμως οι λακέδες τους εναντίον της και ο λόγος είναι απλός: Μας θέλουν να διεκδικούμε σαστισμένοι από τον ανεμόμυλο ευθύνες για την ανυπαρξία ψωμιού, και όχι από τον (καπιταλιστικό) αέρα που τον σταμάτησε..