του Γιάννη Ελαφρού
Ευκαιρία για επικοινωνιακή πολιτική με σκοπό να αποκοιμίσει τους εργαζόμενους και το εργατικό κίνημα βρήκε ο υπουργός Εργασίας Γ. Κατρούγκαλος στο πόρισμα της επιτροπής «σοφών» για τα εργασιακά. Παρουσιάζοντας ο ίδιος επιλεκτικά σημεία του πορίσματος, προσπάθησε να διαμορφώσει μια εικόνα πως όχι μόνο δεν έρχονται παραπέρα σφαγιαστικές τομές, αλλά πως οι «σοφοί» ζητούν βελτιώσεις.
Από κοντά και η ΓΣΕΕ, που έσπευσε να δηλώσει πως το γεγονός ότι οι «άμεσα εμπλεκόμενοι στην αγορά εργασίας, έχουν συμφωνήσει και διατυπώσει ένα κοινό πλαίσιο θέσεων, αποτελεί ισχυρό όπλο στα χέρια της κυβέρνησης»! Άξιος ο μισθός της… Την Τρίτη ανακοινώθηκε πως λαμβάνει από ΕΕ και κυβέρνηση 2,1 εκατομμύρια ευρώ για επιμόρφωση…
Στην πραγματικότητα, το πόρισμα της επιτροπής αποτελεί μια προσπάθεια να νομιμοποιηθεί η εργασιακή ζούγκλα που έχει επιβληθεί, ενώ ανοίγει δρόμους για παραπέρα «ζουγκλοποίηση» σε κρίσιμα πεδία, επιδιώκοντας ταυτόχρονα να διευκολύνει την κυβέρνηση στην πιο εύσχημη προώθηση των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων. Όχι μόνο δεν είναι θετικό για τους εργαζόμενους αλλά, με μια πιο προσεκτική ανάγνωση, είναι αποκαλυπτικό του νέου κύματος επίθεσης που έρχεται από κεφάλαιο-ΕΕ-κυβέρνηση.
Καταρχάς, όσον αφορά τις κλαδικές συμβάσεις, παρότι το πόρισμα τάσσεται γενικά υπέρ της επεκτασιμότητάς τους, θέτει ως προϋπόθεση αυτές να είναι «αντιπροσωπευτικές», δηλαδή η ένωση εργοδοτών που υπογράφει να εκπροσωπεί το 50% και πλέον του κλάδου. Δεν υπάρχει όμως καμιά αναφορά και καμία πρόταση για το πως θα αντιμετωπιστεί η τακτική των εργοδοτών να αποχωρούν από τις ενώσεις τους, άρα να ακυρώνουν τις συλλογικές συμβάσεις. Ακόμα, υπάρχει παράθυρο για ύπαρξη συμβάσεων σε χαμηλότερο επίπεδο (π.χ. επιχειρησιακό) με χειρότερους όρους από την εθνική ή κλαδική: «προσωρινές αποκλίσεις σε περιπτώσεις επειγουσών οικονομικών/ χρηματοοικονομικών αναγκών των επιχειρήσεων»!
Δεύτερο, παραμένει η κατάργηση της δυνατότητας μονομερούς προσφυγής των συνδικάτων στη διαιτησία (ΟΜΕΔ), μνημονιακό μέτρο που δεν αίρεται, τουλάχιστον μέχρι το 2018. Από κει και πέρα, η επιτροπή σημειώνει πως η προσφυγή στον ΟΜΕΔ πρέπει να γίνεται «κατά προτίμηση, εφόσον και τα δύο μέρη συμφωνούν»! «Η μονομερής προσφυγή στη διαιτησία θα πρέπει να θεωρείται έσχατο μέσο, αφού καταδεικνύει έλλειψη εμπιστοσύνης»(!), λένε οι «Σοφοί», δίνοντας τη δυνατότητα στους εργοδότες να μπλοκάρουν κάθε προσφυγή στη διαιτησία.
Τρίτο, για τις ομαδικές απολύσεις, το πόρισμα τις αναγνωρίζει ως «ένα λειτουργικό εργαλείο για την προσαρμογή των επιχειρήσεων σε περιόδους κρίσης»! Δεν τοποθετείται συγκεκριμένα, παραπέμποντας στην αναμενόμενη απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο οποίο έχει προσφύγει η γαλλική πολυεθνική Lafarge (ιδιοκτήτρια της ΑΓΕΤ Ηρακλής). Υπογραμμίζουμε πως η εισήγηση θεωρεί πως το σημερινό ελληνικό νομικό πλαίσιο αντίκειται στη νομοθεσία της ΕΕ (προφανώς ως πολύ προστατευτικό για τους εργαζόμενους)! Αλλά η επιτροπή έχει και άλλες «σοφίες» για το θέμα: «Σε περιπτώσεις προσωρινής οικονομικής δυσχέρειας, η εργασία μειωμένου ωραρίου μπορεί να αποτρέψει τις ομαδικές απολύσεις. Η εργασία μειωμένου ωραρίου πρέπει να είναι ευέλικτη βάσει των υπαρχουσών αναγκών της επιχείρησης. Ο εργαζόμενος θα πρέπει να λαμβάνει επίδομα ανεργίας από το δημόσιο ή το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης για τις ώρες που δεν μπόρεσε να εργαστεί»! Πρόκειται για πλήρη κατοχύρωση και γενίκευση της ελαστικής εργασίας (όταν η εταιρεία έχει «οικονομικές δυσχέρειες»), χωρίς καν περιορισμό κατώτερου ορίου ωρών (ακόμα και μηδενικές ώρες, αφού μιλά για επίδομα ανεργίας) και με κάλυψη των απωλειών από το δημόσιο, δηλαδή από το σύνολο των εργαζομένων!
Τέταρτο, είναι αποκαλυπτικά τα κριτήρια για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού: «η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και οι προοπτικές ανάπτυξης, οι τιμές, η ανταγωνιστικότητα, η απασχόληση, η ανεργία, τα εισοδήματα και οι μισθοί». Συστατικό στοιχείο και των δύο προτάσεων της επιτροπής (δεν υπήρχε ομοφωνία) για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού είναι ο ρόλος κάποιων «ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων» (πέρα από την κυβέρνηση και τους «κοινωνικούς εταίρους»). Προφανώς θα πρόκειται για κάποιου τύπου «ανεξάρτητη αρχή» (πλήρως εξαρτημένη από το κεφάλαιο και την ΕΕ δηλαδή).
Πέμπτο και πιο φρικιαστικό, η επιτροπή βρήκε σοφό να συνεχίσει η ξεδιάντροπη και ρατσιστική αντιμετώπιση της νεολαίας, επιμένοντας στη συνέχιση της διάκρισης που προβλέπει έναν «υποκατώτατο»(!) μισθό (όπως λέμε υπάνθρωποι). Χωρίστηκαν όμως σε δύο απόψεις: Εκείνοι που ήθελαν να συνεχιστεί το σημερινό σύστημα που προβλέπει υποκατώτατο μισθό για όσους είναι κάτω των 25 ετών (στα 511 ευρώ) και σε όσους πρότειναν μειωμένο κατώτατο μισθό για τους νεοπροσλαμβανόμενους (στο 85%, δηλαδή 498 ευρώ μικτά τον πρώτο χρόνο, ακόμα λιγότερα από ότι σήμερα και στο 95%, 556 ευρώ τον δεύτερο χρόνο).
Τέλος, η επιτροπή σημείωσε πως «μια συζήτηση για τα προβλήματα του συνδικαλιστικού νόμου θα ήταν χρήσιμη», παρότι «δεν βλέπουμε κάποια αντίθεση με την ευρωπαϊκή νομοθεσία και τις ευρωπαϊκές πρακτικές». Εξάλλου το 95% των απεργιών στην Ελλάδα βγαίνουν παράνομες…
Ευκαιρία για επικοινωνιακή πολιτική με σκοπό να αποκοιμίσει τους εργαζόμενους και το εργατικό κίνημα βρήκε ο υπουργός Εργασίας Γ. Κατρούγκαλος στο πόρισμα της επιτροπής «σοφών» για τα εργασιακά. Παρουσιάζοντας ο ίδιος επιλεκτικά σημεία του πορίσματος, προσπάθησε να διαμορφώσει μια εικόνα πως όχι μόνο δεν έρχονται παραπέρα σφαγιαστικές τομές, αλλά πως οι «σοφοί» ζητούν βελτιώσεις.
Από κοντά και η ΓΣΕΕ, που έσπευσε να δηλώσει πως το γεγονός ότι οι «άμεσα εμπλεκόμενοι στην αγορά εργασίας, έχουν συμφωνήσει και διατυπώσει ένα κοινό πλαίσιο θέσεων, αποτελεί ισχυρό όπλο στα χέρια της κυβέρνησης»! Άξιος ο μισθός της… Την Τρίτη ανακοινώθηκε πως λαμβάνει από ΕΕ και κυβέρνηση 2,1 εκατομμύρια ευρώ για επιμόρφωση…
Στην πραγματικότητα, το πόρισμα της επιτροπής αποτελεί μια προσπάθεια να νομιμοποιηθεί η εργασιακή ζούγκλα που έχει επιβληθεί, ενώ ανοίγει δρόμους για παραπέρα «ζουγκλοποίηση» σε κρίσιμα πεδία, επιδιώκοντας ταυτόχρονα να διευκολύνει την κυβέρνηση στην πιο εύσχημη προώθηση των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων. Όχι μόνο δεν είναι θετικό για τους εργαζόμενους αλλά, με μια πιο προσεκτική ανάγνωση, είναι αποκαλυπτικό του νέου κύματος επίθεσης που έρχεται από κεφάλαιο-ΕΕ-κυβέρνηση.
Καταρχάς, όσον αφορά τις κλαδικές συμβάσεις, παρότι το πόρισμα τάσσεται γενικά υπέρ της επεκτασιμότητάς τους, θέτει ως προϋπόθεση αυτές να είναι «αντιπροσωπευτικές», δηλαδή η ένωση εργοδοτών που υπογράφει να εκπροσωπεί το 50% και πλέον του κλάδου. Δεν υπάρχει όμως καμιά αναφορά και καμία πρόταση για το πως θα αντιμετωπιστεί η τακτική των εργοδοτών να αποχωρούν από τις ενώσεις τους, άρα να ακυρώνουν τις συλλογικές συμβάσεις. Ακόμα, υπάρχει παράθυρο για ύπαρξη συμβάσεων σε χαμηλότερο επίπεδο (π.χ. επιχειρησιακό) με χειρότερους όρους από την εθνική ή κλαδική: «προσωρινές αποκλίσεις σε περιπτώσεις επειγουσών οικονομικών/ χρηματοοικονομικών αναγκών των επιχειρήσεων»!
Δεύτερο, παραμένει η κατάργηση της δυνατότητας μονομερούς προσφυγής των συνδικάτων στη διαιτησία (ΟΜΕΔ), μνημονιακό μέτρο που δεν αίρεται, τουλάχιστον μέχρι το 2018. Από κει και πέρα, η επιτροπή σημειώνει πως η προσφυγή στον ΟΜΕΔ πρέπει να γίνεται «κατά προτίμηση, εφόσον και τα δύο μέρη συμφωνούν»! «Η μονομερής προσφυγή στη διαιτησία θα πρέπει να θεωρείται έσχατο μέσο, αφού καταδεικνύει έλλειψη εμπιστοσύνης»(!), λένε οι «Σοφοί», δίνοντας τη δυνατότητα στους εργοδότες να μπλοκάρουν κάθε προσφυγή στη διαιτησία.
Τρίτο, για τις ομαδικές απολύσεις, το πόρισμα τις αναγνωρίζει ως «ένα λειτουργικό εργαλείο για την προσαρμογή των επιχειρήσεων σε περιόδους κρίσης»! Δεν τοποθετείται συγκεκριμένα, παραπέμποντας στην αναμενόμενη απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο οποίο έχει προσφύγει η γαλλική πολυεθνική Lafarge (ιδιοκτήτρια της ΑΓΕΤ Ηρακλής). Υπογραμμίζουμε πως η εισήγηση θεωρεί πως το σημερινό ελληνικό νομικό πλαίσιο αντίκειται στη νομοθεσία της ΕΕ (προφανώς ως πολύ προστατευτικό για τους εργαζόμενους)! Αλλά η επιτροπή έχει και άλλες «σοφίες» για το θέμα: «Σε περιπτώσεις προσωρινής οικονομικής δυσχέρειας, η εργασία μειωμένου ωραρίου μπορεί να αποτρέψει τις ομαδικές απολύσεις. Η εργασία μειωμένου ωραρίου πρέπει να είναι ευέλικτη βάσει των υπαρχουσών αναγκών της επιχείρησης. Ο εργαζόμενος θα πρέπει να λαμβάνει επίδομα ανεργίας από το δημόσιο ή το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης για τις ώρες που δεν μπόρεσε να εργαστεί»! Πρόκειται για πλήρη κατοχύρωση και γενίκευση της ελαστικής εργασίας (όταν η εταιρεία έχει «οικονομικές δυσχέρειες»), χωρίς καν περιορισμό κατώτερου ορίου ωρών (ακόμα και μηδενικές ώρες, αφού μιλά για επίδομα ανεργίας) και με κάλυψη των απωλειών από το δημόσιο, δηλαδή από το σύνολο των εργαζομένων!
Τέταρτο, είναι αποκαλυπτικά τα κριτήρια για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού: «η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και οι προοπτικές ανάπτυξης, οι τιμές, η ανταγωνιστικότητα, η απασχόληση, η ανεργία, τα εισοδήματα και οι μισθοί». Συστατικό στοιχείο και των δύο προτάσεων της επιτροπής (δεν υπήρχε ομοφωνία) για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού είναι ο ρόλος κάποιων «ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων» (πέρα από την κυβέρνηση και τους «κοινωνικούς εταίρους»). Προφανώς θα πρόκειται για κάποιου τύπου «ανεξάρτητη αρχή» (πλήρως εξαρτημένη από το κεφάλαιο και την ΕΕ δηλαδή).
Πέμπτο και πιο φρικιαστικό, η επιτροπή βρήκε σοφό να συνεχίσει η ξεδιάντροπη και ρατσιστική αντιμετώπιση της νεολαίας, επιμένοντας στη συνέχιση της διάκρισης που προβλέπει έναν «υποκατώτατο»(!) μισθό (όπως λέμε υπάνθρωποι). Χωρίστηκαν όμως σε δύο απόψεις: Εκείνοι που ήθελαν να συνεχιστεί το σημερινό σύστημα που προβλέπει υποκατώτατο μισθό για όσους είναι κάτω των 25 ετών (στα 511 ευρώ) και σε όσους πρότειναν μειωμένο κατώτατο μισθό για τους νεοπροσλαμβανόμενους (στο 85%, δηλαδή 498 ευρώ μικτά τον πρώτο χρόνο, ακόμα λιγότερα από ότι σήμερα και στο 95%, 556 ευρώ τον δεύτερο χρόνο).
Τέλος, η επιτροπή σημείωσε πως «μια συζήτηση για τα προβλήματα του συνδικαλιστικού νόμου θα ήταν χρήσιμη», παρότι «δεν βλέπουμε κάποια αντίθεση με την ευρωπαϊκή νομοθεσία και τις ευρωπαϊκές πρακτικές». Εξάλλου το 95% των απεργιών στην Ελλάδα βγαίνουν παράνομες…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου