GOOD BYE TTIP

Επιτέλους! 

Η Διατλαντική Συμφωνία

πνέει τα λοίσθια 

 

  Όσο περισσότερο εμβαθύνουμε στους λόγους που οδήγησαν στο BREXIT, τόσο περισσότερο πέφτουμε επάνω στην  επίμαχη διατλαντική συμφωνία ΤΤΙΡ.

 

  Μία από τις επίμαχες τροπολογίες στην ευρωπαϊκή νομοθεσία, αφορούσε στην επέμβαση των ιδιότυπων  «ιδιωτικών δικαστηρίων» στην περίπτωση αμφισβήτησης επιβολής ορισμένων βασικών ζητημάτων.

 

  Κι ένα από τα ζητήματα που δεν είχαν περιγραφεί, λόγω της απόλυτης μυστικότητας των διαπραγματεύσεων, ήταν η προσέγγιση στα θέματα περίθαλψης.

  Και είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο το βρετανικό σύστημα υγείας να δεχθεί την εισβολή των αμερικάνικων πολυεθνικών.

  Η ευρωπαϊκή νομοθεσία, θα έπρεπε να προσαρμοσθεί σε όσα προβλέπει η αμερικάνικη, σε ένα θέμα για το οποίο οι ΗΠΑ δεν μπορούν να είναι υπερήφανες. Της περίθαλψης από δημόσιους φορείς.

 

  Επειδή κάθε άλλο ενδιαφέρει τις πολυεθνικές η μακροζωία, ή το ευ ζειν των πολιτών, πέρα από το όλο και περισσότερα κέρδη.

  Θα πρέπει κάποιος να είναι αφελής αρχάριος να νομίζει πως η ιδιωτικοποίηση της υγείας -όπως Αμερική- θα φέρει οφέλη στους πολίτες. Επειδή το όνειρο του «ελεύθερου εμπορίου», που ευαγγελίζονται οι ΗΠΑ, μετατοπίζει όλα τα βάρη της υγειονομικής περίθαλψης στους πολίτες, από το κράτος.

Απόλυτη μυστικότητα

 

  Η ΤΤΙΡ ευτυχώς για τους Ευρωπαίους βρίσκεται στην εντατική και δεν έχει ελπίδες... Επειδή αλλιώς θα χανόταν ό,τι έχει απομείνει από κοινωνικό κράτος...     Να θυμίσουμε λοιπόν, ότι οι διαπραγματεύσεις (υπό άκρα μυστικότητα) ΗΠΑ –ΕΕ είχαν αρχίσει το 2013 και διακαής πόθος του Μπαράκ Ομπάμα ήταν –μετά από 14 γύρους- να έχει επιτευχθεί συμφωνία πριν το τέλος της προεδρικής θητείας του. Θα μείνει όμως με ξυνή έκφραση...

 

 

  Επειδή, ήδη, πριν μερικές ημέρες, ο Γερμανός αντικαγκελάριος και υπουργός Οικονομίας Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, που διακήρυξε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα πρέπει να υποκύψει στις απαιτήσεις των ΗΠΑ στις διαπραγματεύσεις της ΤΤΙΡ (Διαταλαντική Συμφωνία Εμπορίου και Επενδύσεων). Και είπα πως οι συνομιλίες έχουν αποτύχει. Με αυτά τα λόγια συμφωνούν και ο πρωθυπουργός της Γαλλίας Μανουέλ Βανς, όσο και ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικού Εμπορίου Ματθίας Φεκί.

 

  Η αποτυχία των διαπραγματεύσεων παρά τα περί του αντιθέτου που υποστηρίζει τόσο η καγκελάριος Μέρκελ όσο και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, είναι η πρώτη καλή είδηση που ακούει εδώ και καιρό η Ευρώπη. Εννοώντας οι λαοί της Ευρώπης δηλαδή. Επειδή:

 

# Οι Ευρωπαϊκές χώρες θα αποκτήσουν σταδιακά και πάλι την τύχη τους στα χέρια τους, όσο απομακρύνονται από όσα προτείνουν οι Βρυξέλες.

 

# Με την αποτυχία της συμφωνίας ΤΤΙΡ η Ευρώπη ξεφεύγει από τη σκλαβιά που της είχε επιφυλάξει ο μηχανισμός των αμερικανικών πολυεθνικών και η αμερικανική νομοθεσία.

 

#  Η Ευρώπη θα πρέπει να στραφεί και πάλι στην κοινωνική πολιτική, τόσο στους οικονομικούς στόχους, όσο και το Περιβάλλον, την Γεωργία, την υγεία, αλλά και 

 

 

#  Κυρίως η Ευρώπη θα πρέπει πλέον να προωθήσει  δική της νομισματική πολιτική αποδεσμεύοντας πλήρως το ευρώ από το δολάριο, κάτι που θα ήταν δύσκολο ή μάλλον ακατόρθωτο με τον ασφυκτικό εναγκαλισμό της ΤΤΙΡ.

  Το γεγονός ότι κορυφαίοι πολιτικοί παράγοντες της Ευρώπης –Γερμανοί και Γάλλοι θεωρούν ότι οι διαπραγματεύσεις για την ΤΤΙΡ έχουν αποτύχει, δείχνει ότι το πνεύμα αυτονομία ενυπάρχει στη σκέψη των Ευρωπαίων.

 

  Επειδή οι λεγόμενες διαπραγματεύσεις, κάθε άλλο παρά εξέφραζαν την ελεύθερη βούληση των δύο μερών, επειδή η μία επιδίωκε να επιβάλλει τα συμφέροντά της στην άλλη.

  Χώρια που οι συνομιλίες γίνονταν κάτω από το πέπλο της απόλυτης μυστικότητας –κεκλεισμένων των θυρών. Ούτε σε Ευρωπαίους πολιτικούς επιτρεπόταν να πληροφορηθούν την ακριβή «πρόοδό» τους. Πολλώ δε μάλλον το ευρύ ευρωπαϊκό κοινό, το οποίο θα είχε να υποστεί τις επιπτώσεις.

 

 

  Ο Μακιαβαλισμός της «αυτοκρατορίας», στο αποκορύφωμά του. Και δεν είναι τυχαίο που η Κίνα, είχε κατάλάβει από την αρχή τις επιδιώκει η Ουάσιγκτον, στην αντίστοιχη ΤΡΡ (Διασιατική Συνεργασία) και αποτραβήχτηκε από τις διαβουλεύσεις για την εμπορική συμφωνία ΗΠΑ με 11 κράτη του Ειρηνικού.

  Ας επισημάνουμε όμως μερικές από τις παγίδες που έκρυβε η ΤΤΙΡ:

# Ιδιωτικό Δικαστήριο υπό τον έλεγχο των πολυεθνικών με δικαίωμα να επεμβαίνει όταν δεν συνέφεραν τις πολυεθνικές νόμοι κυβερνήσεων κρατών. Θα μπορούσε να επιβάλλει πρόστιμο σε κράτη εάν νόμοι για π.χ. κοινωνικέ παροχές έρχονταν σε αντίθεση με τα επιχειρησιακά κέρδη.

 

 

# Το ίδιο και στον Τραπεζικό τομέα. Τη νομισματική πολιτική θα έπρεπε να την υπαγορεύει η FED (Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ) δηλαδή βλέπε Γουόλ Στρητ. Ενώ το ευρώ θα εξαφανιζόταν σταδιακά υπό τη μονοκρατορία του δολαρίου.

Οι Έλληνες γνωρίζουν τι  σημαίνει συνωμοσία από το τρίπτυχο Goldman Sachs και Ευρωπαϊκή Τράπεζας (ECB) μαζί με παράγοντες του ΔΝΤ.

 

# Την αγροτική πολιτική θα καθόριζε πάλι η Ουάσιγκτον με βάση κάποιες ΜΚΟ που προωθούν τα μεταλλαγμένα προϊόντα της Μοσάντο και παρόμοιων επιχειρήσεων.

 

# Τα υγειονομικά και διατροφικά στάνταρντς θα καθορίζονταν πάλι με βάση τι ισχύει στις ΗΠΑ από την Διοίκηση Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA).

 

 

# Θα επηρεάζονταν και οι Εργατικοί νόμοι που θα έπρεπε να εξασθενίσουν σύμφωνα με τα προβλεπόμενα από την αμερικανική εργατική νομοθεσία που ουδεμία προστασία προβλέπει για τους εργαζόμενους με τις χαριστικές διατάξεις υπέρ των εργοδοτών.

  Ήδη στη Γαλλία ο πρωθυπουργός Μανουέλ Βανς έχει μειώσει σημαντικά τα εργατικά δικαιώματα με νόμο που -καθ΄υπαγόρευση τάχα των Βρυξελών- περιορίζει τα εργατικά δικαιώματα και των συνδικαλιστικών φορέων με αμφισβητούμενη συνταγματική παράκαμψη του Κοινοβουλίου.

  Ο νόμος έχει παραπεμφθεί από 60 Γάλλους βουλευτές στο γαλλικό Conseil d’ Etat – το αντίστοιχο Ανώτατο Δικαστήριο άλλων χωρών- και με αφορμή όσα αποκαλύπτονται για την ΤΤΙΡ υπάρχει αίσθηση ότι μάλλον έχει ακυρωθεί.

  Φυσικά, όταν επίσημα θα ανακοινωθεί πως η ΤΤΙΡ είναι νεκρή, θα είναι μια μεγάλη ημέρα για την ευρωπαϊκή οντότητα. Αλλά παρ΄όλα αυτά η Ευρώπη έχει να αντιμετωπίσει σωρεία άλλων προβλημάτων, όπως:

 

# Τους πρόσφυγες από τις χώρες που καταστράφηκαν από τους πολέμους που προκάλεσαν οι ΗΠΑ (και το ΝΑΤΟ). Και εδώ θα πρέπει να υπενθυμίσουμε τον ρόλο της Χίλαρι Κλίντον, που ως υπουργός Εξωτερικών είχε προτείνει  στον Ομπάμα, ότι πρέπει να καταστραφεί η Λιβύη…

 

# Από την χωρίς τέλος οικονομική κρίση που προκαλείται από την συνεχιζόμενη οικονομική κρίση που προκαλείται από την αδιέξοδη πολιτική λιτότητας.

«Και την πλήρη έλλειψη αλληλεγγύης ανάμεσα στα κράτη-μέλη της ΕΕ. Ο θάνατος της ΤΤΙΡ ας ελπίσουμε πως θα φέρει νέα πνοή στην επανάκτηση της ευρωπαϊκής κυριαρχίας.

Και ακόμη δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι στις Βρυξέλες εκτός από την έδρα της ΕΕ είναι και η έδρα του ΝΑΤΟ. Ενώ το πραγματικό αρχηγείο του βρίσκεται στην Ουάσιγκτον. Και η επόμενη παγίδα που επιφυλάσσει η Ατλαντική Συμμαχία, είναι η δαιμονοποίηση Κίνας και Ρωσίας, των κυριότερων οικονομικών αντιπάλων των αμερικανικών συμφερόντων.

 Ας ελπίσουμε πως δεν θα ζήσουμε και τον Αρμαγεδόνα...