Η ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΤΩΝ ΡΩΣΩΝ ΣΤΟΥΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ

 
Εντάσσεται στην αναβίωση 

ψυχροπολεμικής ατμόσφαιρας

 

 

 

 

 Ο σπρίντερ Ben Johnson κερδίζει τον τελικό των Ολυμπιακών του 1998 στη Σεούλ. 

 Δεν πέρασε όμως ο Ben Johnson κατόπιν, το αντι-ντόπινγκ τεστ.

 Ήταν τότε, ένα συγκλονιστικό περιστατικό για το μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός του πλανήτη.

 Λες κι ήταν μόνο αυτό!

 Όταν ο αμερικανός δρομέας Thomas Hicks ένοιωσε δυσφορία κοντά στον τερματισμό του Μαραθώνιου στους Ολυμπιακούς του 1904, στο Σαιντ Λιούι, οι βοηθοί του είχαν σπεύσει να του κάνουν ένεση με στρυχνίνη (κάτι που σήμερα χρησιμοποιείται για δηλητήριο εναντίον των ποντικιών) και μια γερή δόση από μπράντι «για να τον ζωντανέψουν».

 

Ο Hicks τελικά είχε τερματίσει δεύτερος, πίσω από τον αμερικανό συναθλητή του τον Fred Lorz. Τελικά όμως είχε αναγορευθεί εκείνος νικητής, επειδή όπως ανακαλύφθηκε, ο Λορζ είχε διανύσει κάπου 11 χιλιόμετρα …μέσα στο αυτοκίνητο του προπονητή του. Η Ολυμπιακή Επιτροπή είχε αποφανθεί πως ο Λορζ έκλεψε τη νίκη, ενώ ο Χικς έτρεξε δίκαια.

 

  Την παλιά αυτή ιστορία μας θυμίζει στο άρθρο της στο αμερικάνικο περιοδικό “New Yorker” η  Louisa Thomas με τίτλο «Ντόπινγκ και Ολυμπιακή Κρίση Ιδεαλισμού», με αφορμή τον αποκλεισμό της συμμετοχής στους Ολυμπιακούς του Ρίο, ολόκληρης της ρωσικής ολυμπιακής ομάδας στίβου από την Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΔ). 

  Απόφαση απογοητευτική όχι μόνο για τους Ρώσους αθλητές , αλλά και για πάρα πολύ κόσμο.

 

 

 Ως δικαιολογία για την απόφαση υπήρξε η δημοσιοποίηση της «ανεξάρτητης αναφοράς» (*) του Παγκόσμιου Πρακτορείου Αντιντόπινγκ -κάπου εκατό σελίδες- σύμφωνα με την οποία … «αποδεικνύεται πως το ρωσικό κράτος ευνοεί ένα σύστημα ντοπαρίσματος που αυξάνει τις δυνατότητες των αθλητών κι ύστερα τους χορηγούνται φάρμακα για να καλύψουν το ντοπάρισμα…».

Αναμφίβολα, ούτε οι Ολυμπιακοί της αρχαιότητας, ούτε η αναβίωσή τους το 1896 από τον βαρόνο Pierre de Coubertin, είχαν το σημερινό «ιδεολογικό υπόβαθρο». Αν μπορεί να χαρακτηρισθεί έτσι η επηρεασμένη από κάποιες άγριες πολιτικές, εμποροπανήγυρις. 

 

  Μια άλλη παλιά αμαρτία της ΔΟΔ, έχει να κάνει με την περίπτωση της ιδεοληψίας που τους διακατέχει: Η περίπτωση του Jim Thorpe,  ενός από τους σπουδαιότερους αθλητές του περασμένου αιώνα. Με τον δίδυμο αδελφό του να έχει πεθάνει όταν ήταν μόλις εννιά, και να χάνει τη μητέρα του μερικά χρόνια αργότερα, και τον πατέρα του να πεθαίνει όταν ήταν δεκαέξι, κατόρθωσε να αποφοιτήσει από ιδρυματικό σχολείο.

  Είχε κερδίσει το δέκαθλο στους Ολυμπιακούς του 1912, αλλά τον επόμενο χρόνο του είχε αφαιρεθεί ο τίτλος του Ολυμπιονίκη, επειδή αποκαλύφθηκε ότι είχε παίξει στο ημιεπαγγελματικό μπέιζ μπολ, πριν αγωνισθεί στους Ολυμπιακούς.

 

 

  Ουδεμία σημασία είχε ότι το έκανε γι ανα κερδίζει δύο δολάρια στο παιχνίδι τα οποία είχε απεγνωσμένα ανάγκη για να επιβιώνει. Η ΔΟΔ είχε αποφασίσει ομόφωνα να του αφαιρεθούν τα μετάλλια.

Αλλά δεν χρειάζεται να παραθέσουμε τις παλιές αμαρτίες της ΔΟΔ.

  Η πρόσφατη απόφαση του μαζικού αποκλεισμού Ρώσων αθλητών- ουδείς αμφιβάλλει ότι πηγάζει από την επίθεση που έχει για στόχο τη Ρωσία, σε όλα τα μέτωπα- από την αμερικανική Αυτοκρατορία.

  Η αναβίωση του Ψυχρού Πολέμου έχει κυριαρχήσει σε όλες της δομές της Δύσης, με τη δαιμονοποίηση όλων των θεωρούμενων -για διαφορετικούς λόγους – «επικίνδυνων αντιπάλων». Να τους θυμηθούμε: Ρωσία, Κίνα, Βενεζουέλα, Βόρεια Κορέα, Νότια Αφρική, Ιράν και βλέπουμε…

  Το τελευταίο επεισόδιο πολεμικής εναντίον του Κρεμλίνου, είναι η δαιμονοποίηση των Ρώσων αθλητών και η απαγόρευση τουλάχιστον των πλέον «ενοχλητικών αντιπάλων» να συμμετάσχουν στους Ολυμπιακούς του Ρίο. 

 O Andre Vltchek (**) επισημαίνει σε δημοσίευμά του στο informationclearinghouse.info: «Η ιστορική απόφαση της ΔΟΔ να καταδικάσει συλλήβδην όλους τους Ρώσους αθλητές δυσφημίζοντάς τους εκ των προτέρων ότι «θα έκλεβαν τις νίκες», δημιουργεί ένα προηγούμενο για το σύνολο της ρωσικής κοινωνίας, κατατάσσοντάς την ως παρία της διεθνούς κοινότητας».

Και προσθέτει πως δεν δόθηκε κάποια σημασία από τα δυτικά Μέσα σε δύο σημεία.

 Το πρώτο:  Ο Ρώσος γιατρός που ήταν υπεύθυνος για την παραποίηση των  αποτελεσμάτων  το 2013 που υποτίθεται πως κάλυπταν το ντόμπινγκ των ρώσων αθλητών, δεν βρίσκεται πλέον στη Ρωσία. Σήμερα ζει στη Καλιφόρνια και είναι επικεφαλής φαρμακευτικού εργαστηρίου.

Το δεύτερο: Οι φίλαθλοι είναι εκείνοι που δεν έχουν κάποιον λόγο να παρακολουθούν τα διεθνή γεγονότα παρά μόνο τα αθλητικά,  κι είναι φυσικό να μην γνωρίζουν τι ακριβώς συμβαίνει στην Ουκρανία, ή αν το ΝΑΤΟ ενισχύει τις στρατιωτικές δυνατότητές του στα σύνορα της Ρωσίας.    Πρέπει να πεισθούν όμως ότι οι Ρώσοι αθλητές, (όπως και η πολιτική ηγεσία του Κρεμλίνου), είναι «απατεώνες».

  Ουδείς δίνει σημασία πόσο διεφθαρμένοι βρίσκονται στα ανώτερα κλιμάκια της ΔΟΔ. Και πόσο πρόθυμοι είναι να κάνουν μερικές χάρες σ’ όσους είναι πρόθυμοι να τους αποζημιώσουν για κάποιες οδυνηρές κατά τ΄άλλα αποφάσεις τους.

  Χώρια ότι στον κόσμο υπάρχουν χιλιάδες εργαστήρια που επεξεργάζονται ουσίες που ξεπερνούν τους ελέγχους των ντόμπινγκ.

  Αλλά ποιος να τα καταγγείλει όλ’ αυτά; 

  Αφού,  όσα αναφέρονται από τα «αντιιμπεριαλιστικά Μέσα» όπως είναι τα RT, TeleSUR, Press TV, CCTV και Sputnik «είναι προπαγάνδα», σε αντίθεση με όσα μας ταΐζουν τα «διεθνώς αποδεκτά» δυτικά Μέσα παραπληροφόρησης.

Καλή νύχτα μας.

---

(*) Ολόκληρη η έκθεση του World Anti-Doping Agency  independent report

(**) Ο Andre Vltchek είναι φιλόσοφος, νουβελογράφος, παραγωγός ταινιών και ερευνητής δημοσιογράφος που έχει καλύψεις πολέμους και συγκρούσεις σε δεκάδες χώρες. Το τελευταίο του βιβλίο: “Exposing Lies Of The Empire”(Αποκαλύπτοτνας τα ψέματα της Αυτοκρατορίας).