Ευγένιος Ανδρικόπουλος
Δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο ακόμη και αν συμπεριληφθεί στη καταγραφή η αμέσως επομένη περίοδος της ταπεινωτικής ήττας στη Μελούνα.
Σχεδόν επτά χρόνια από την επίσημη εκδήλωση της κρίσης χρέους – η ανεπίσημη σοβούσε καιρό πριν- και την συνέπεια αυτής μνημονιακή επέλαση, η χώρα κλυδωνίζεται σαν χτυπημένο από κεραυνό αεροσκάφος που έχει στολάρει και από τη μια στιγμή στην άλλη θα χάσει οριστικά τη στήριξή του για να γκρεμοτσακιστεί.
Και αυτό παρά το ότι στη θέση των κυβερνητών τα πληρώματα εναλλάσσονται με καταιγιστικούς ρυθμούς, σε αυτό το βαθμό, ώστε ο επιβαίνων λαός να έχει μοιρολατρικά παραιτηθεί της σωτηρίας του, υπό την οδυνηρή διαπίστωση πως άπαντες υπακούουν στην κοινή εκπαίδευση που έχουν δεχτεί. Των πολιτικών manual των ευρωενωσιακών ιερατείων στην βάση των οποίων υπεύθυνος δεν είναι ποτέ ο κατασκευαστής του συστήματος αλλά τα πληρώματα και οι επιβαίνοντες.
Προτελευταία ευκαιρία του ήταν η προώθηση στο πιλοτήριο της «αριστεράς» με την αντιμνημονιακή ρητορεία στη βάση της οποίας το αεροσκάφος θα οδηγείτο στην έξοδο από τον καπιταλιστικό τυφώνα για να προσγειωθεί με ασφάλεια στα πάτρια εδάφη που θα ανακτούσε ξανά σε όφελος του λαού.
Αντ’ αυτού, αντιμετώπισε τον πίνακα με τους φωτεινούς ενδείκτες του αεροσκάφους, ως αφρικανός φύλαρχος τις χάντρες και αντί αλλαγής πορείας, εισήλθε βαθύτερα στον πυρήνα της πολιτικής καταιγίδας, δοκιμάζοντας έτσι τις αντοχές τόσο του αεροσκάφους όσο και των επιβαινόντων. Συνέπεια αυτών ήταν να μεγιστοποιήσει την λαϊκή απογοήτευση. Πρόκειται για τη βασική αιτία της πρόκλησης συνθηκών υψηλής πίεσης και θερμοκρασίας εντός των οποίων παραδέρνει η χώρα.
Τι συνέβη; Η σοβαρή βλάβη την οποία το αεροσκάφος είχε υποστεί εξ αιτίας της τραπεζιτικής λεηλασίας κατέστη πλέον ανήκεστος για να παραδοθούν τα χειριστήρια στους επικυρίαρχους τοκογλύφους που μας έθεσαν υπό κηδεμονία σε μια πτήση 99 ετών δίχως εφόδια επιβίωσης.
Κάτι που καθιστά την επιβίωση της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού μαθηματικά αδύνατη και τη πτήση μακάβρια μεταφορά. Επιτάσσει έτσι αντί αλεξιπτώτων τις ταυτότητες ανα χείρας για την αναγνώριση των ισχνών από την εξαθλίωση πτωμάτων κατά την προσγείωση. Ναι γιατί ουδεμία αμφιβολία υπάρχει πως το αεροσκάφος μετά των επιβατών της πρώτης θέσης εν τέλει θα διασωθεί αφού είναι υποθηκευμένο. Το αεροσκάφος έχει αξία εμπράγματου αγαθού αντιθέτως της ζωής του λαού που αντιμετωπίζεται ως πλάσμα δικαίου.
Δεν μένει έτσι παρά να διαπιστωθεί αν ο λαός έχει δυνάμεις ν’ αποκτήσει ξανά πρόσωπο φυσικό, ώστε να πάρει στα χέρια του το αεροσκάφος, αφού προηγουμένως πετάξει από τα τριάντα χιλιάδες πόδια όλα τα νεοφιλελεύθερα βαρίδια..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου