Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΕΚΚΡΕΜΕΙ..

 
Eυγένιος Ανδρικόπουλος


Πολλοί ίσως αντιδράσουν προβάλλοντας την θέση τετριμμένα. Πράγματι, υπό την αυστηρή προϋπόθεση όμως πως δεν θα είχαν αμφισβητηθεί τύποις και ουσία. Στις εργασιακές κατακτήσεις των λαών ο λόγος για τη θεσμοθέτηση των οποίων έχουν αρχής γενομένης του Σικάγο, ποταμοί αίματος χυθεί. 


Ε, και.. 

Η νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων αφού υπό τις θριαμβολογίες πραιτοριανών της εκθεμελίωσε τον υπαρκτό σοσιαλισμό, σαρώνει σήμερα ότι έχει απομείνει από αυτές με τελευταίο το οκτάωρο. Μετά και το τρίτο μνημόνιο με τον ήλιο θα τα μπάζουν με τον ήλιο θα τα βγάζουν αλλά ουδείς θα προβάλλει το ερώτημα τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε.. 

Υπό την πίεση αυτή βγήκαν πριν από εκατόν τριάντα χρόνια στους δρόμους της φωτιάς 350000 εργάτες από 1200 εργοστάσια των Ηνωμένων Πολιτειών. Με την απάντηση ανά χείρας ή καλλίτερα ανά πανό. Οκτώ ώρες δουλιάς, (ναι Μπαμπινιώτη με «ι» επειδή με «ει» παραπέμπει στη δουλεία) οκτώ ώρες ύπνου, οκτώ ώρες διαθέσιμες για ότι ο καθείς βούλεται πράξει. (παραπλανητική εικόνα προσωπικών επιλογών αφού παρά τούτα η πραγματικότητα τους διέψευδε σαρκαστικά..) 

Το καθεστώς των Ροκφέλερς ωστόσο είχε διαφορετικές απαντήσεις ανά χείρας. Μαζί με τα ρεβόλβερ των ενστόλων που παρέταξε για να υποτάξει τους εξεγερμένους εργάτες. Αφορμής δοθείσης έτσι μιας βόμβας που εστάλη από τους συνήθεις υπόπτους –τα άτομα αυτά έχουν διαχρονική παρουσία και αξία- κατά της πολιτοφυλακής και έσκασε καταμεσής της πλατείας Χέιμαρκετ, τα όπλα τους ξεκίνησαν να ξερνούν τον θάνατο. 

Σε τρισήμισυ χιλιάδες υπολογίζονται οι νεκροί εργάτες δεδομένου ότι ποτέ ο αριθμός τους δεν προσδιορίστηκε με ακρίβεια. 
Και γιατί άλλωστε. 
Περί γραναζιών και όχι περί ψυχών επρόκειτο που θα αντικαθιστούνταν την επομένη από τους απογόνους τους. Τα ανταλλακτικά των μηχανών παραγωγής πλούτου όλων των Ροκφέλερς της υφηλίου. 

Έγκλημα ειδεχθές για το οποίο δεν τιμωρήθηκε ουδείς αφού το καθεστώς του κεφαλαίου πλην των περιοχών που επικράτησαν οι μετέπειτα Σοβιετικές Δημοκρατίες δεν υπέστη ούτε μια αμυχή. Για να επανέλθει δριμύτερο μετά την πτώση των λαϊκών δημοκρατιών αρχίζοντας την αφαίρεση από εκεί ακριβώς που ξεκίνησε η πρόσθεση πριν από εκατόν τριάντα χρόνια. Μία προς μία επιβάλλονται στους λαούς οι Μεσαιωνικές συνθήκες ζωής με το ξήλωμα των πολιτισμικών κατακτήσεών τους. 

Πια το κεφάλαιο δεν έχει χρεία τόσων εργατικών χεριών αφού η τεχνολογία τα αντικατέστησε με τη ρομποτική θέτοντας έτσι την επιστήμη στην υπηρεσία του και όχι στην υπηρεσία του ανθρώπου και δικαιώνοντας για ακόμη μια φορά τον Μαρξ ο οποίος είχε ρητά καταθέσει πως: 

«Η χειρωνακτική εργασία είναι ντροπή» 

Όντως. 

Όμως ο Μαρξ δια της φράσης του αυτής περιέγραφε ένα ανθρώπινο μέλλον στα μονοπάτια του οποίου ο άνθρωπος θα υπερείχε των δημιουργημάτων του και δεν θα υποτασσόταν σε αυτά. Αντιθέτως με τα ιερατεία του πλούτου που απλώς μας επιφύλασσαν την επιστροφή στο παρελθόν του μέλλοντός μας.. Μένει επομένως σε εμάς να αποδείξουμε ότι οι ανοχές μας απέναντί τους έχουν από καιρού υπερκεραστεί και ότι οι κόκκινες γραμμές του λαού που θέτουν τα όρια μεταξύ της βαρβαρότητας και του πολιτισμού είναι απαραβίαστες..