Με αφορμή το πρόσφατο συνέδριο της ΓΣΕΕ στη Ρόδο, αναδείχτηκε όλη η
σαπίλα του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, με τη μάχη των
μηχανισμών για τις καρέκλες, τη νοθεία και την αλλοίωση των πραγματικών
συσχετισμών, τις κολεγιές και τις αλληλοκατηγορίες ανάμεσα στις
παρατάξεις που στοιχίζονται στην ίδια γραμμή, αυτή της κοινωνικής
συναίνεσης και της υπηρέτησης του στόχου του κεφαλαίου για καπιταλιστική
ανάκαμψη. Το σκηνικό του εκφυλισμού ήρθε να συμπληρώσει η επιλογή της
πλειοψηφίας να γίνει το συνέδριο στη μακρινή Ρόδο, σε συνθήκες
απομόνωσης από τους εργαζόμενους και σε περιβάλλον που καμιά σχέση δεν
έχει με την πραγματικότητα που ζει σήμερα η συντριπτική πλειοψηφία του
λαού, όπως και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι του χλιδάτου ξενοδοχείου όπου
έγινε το συνέδριο.
Αυτή η πλευρά της χλιδής, όμως, ήταν η μόνη που σχολιάστηκε από τα άλλα ΜΜΕ, όχι για να απαξιώσουν την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, που τους δίνει το «πάτημα», αλλά για να συκοφαντήσουν συλλήβδην τα συνδικάτα και τη συνδικαλιστική δράση, ώστε να φτιαχτεί το υπόβαθρο, για να περάσουν σαν αυτονόητες σχεδόν οι αντιδραστικές αλλαγές που ετοιμάζουν στο συνδικαλιστικό νόμο. Αυτό το στόχο υπηρετεί η τακτική τού να βάζουν στο ίδιο τσουβάλι με τους εργατοπατέρες εκείνες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις που δίνουν μάχη για τα πραγματικά συμφέροντα των εργαζομένων, πρωτοστατούν στη σύγκρουση με την εργοδοσία και τα συμφέροντά της, πολεμούν τον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό και τη σαπίλα των μηχανισμών στο συνδικαλιστικό κίνημα. Αυτό πρέπει να δουν οι εργαζόμενοι και να κατατάξουν στην ίδια όχθη τη συνδικαλιστική πλειοψηφία και αυτούς που της ασκούν «κριτική» για τις εντυπώσεις και όχι για την ουσία...
Ριζοσπάστης
Αυτή η πλευρά της χλιδής, όμως, ήταν η μόνη που σχολιάστηκε από τα άλλα ΜΜΕ, όχι για να απαξιώσουν την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, που τους δίνει το «πάτημα», αλλά για να συκοφαντήσουν συλλήβδην τα συνδικάτα και τη συνδικαλιστική δράση, ώστε να φτιαχτεί το υπόβαθρο, για να περάσουν σαν αυτονόητες σχεδόν οι αντιδραστικές αλλαγές που ετοιμάζουν στο συνδικαλιστικό νόμο. Αυτό το στόχο υπηρετεί η τακτική τού να βάζουν στο ίδιο τσουβάλι με τους εργατοπατέρες εκείνες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις που δίνουν μάχη για τα πραγματικά συμφέροντα των εργαζομένων, πρωτοστατούν στη σύγκρουση με την εργοδοσία και τα συμφέροντά της, πολεμούν τον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό και τη σαπίλα των μηχανισμών στο συνδικαλιστικό κίνημα. Αυτό πρέπει να δουν οι εργαζόμενοι και να κατατάξουν στην ίδια όχθη τη συνδικαλιστική πλειοψηφία και αυτούς που της ασκούν «κριτική» για τις εντυπώσεις και όχι για την ουσία...
Ριζοσπάστης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου