Σημειώνει
ο Δημήτρης Α. Γιαννακόπουλος
Όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις της κρίσης έπασχαν από το Σύνδρομο της Στοκχόλμης, αλλά αυτή του Αλέξη Τσίπρα πέτυχε το αδιανόητο: Το μετατραυματικό της στρες, ως αποτέλεσμα της εφαρμογής του τρίτου μνημονίου στην πράξη (PTSD-Μ), να οδηγήσει ολόκληρο τον ΣΥΡΙΖΑ στην απόλυτη ψύχωση, με αποτέλεσμα αυτό το κυβερνητικό κόμμα να ορίζει τον εγκλωβισμό της χώρας, μετά τη χθεσινή συμφωνία των «28» με την Τουρκία στη Σύνοδο Κορυφής για το προσφυγικό, ως απεγκλωβισμό!
Όχι, δεν είναι αστείο, είναι σοβαρό πρωτοσέλιδο της Αυγής! Τα λέει και ο πρωθυπουργός, βλέποντας να «μπαίνουν στο ψυγείο μονομερείς ενέργειες» τη στιγμή κατά την οποία η ίδια η συμφωνία προβλέπει την εφαρμογή της από τα κράτη – μέλη της Ε.Ε. σε εθελοντική βάση! Δεν διακρίνεται απλώς από μπόλικη δημιουργική ασάφεια αυτή η συμφωνία μεταφέροντας το πρόβλημα στις σχέσεις Ελλάδα-Τουρκίας, αλλά κυρίως από εθελοντισμό και υπερβατική αλληλοκατανόηση μεταξύ εταίρων και της τουρκικής ηγεσίας για τον απεγκλωβισμό των μεταναστών! Πρόκειται ασφαλώς για έναν διπλωματικό ελιγμό των υπολοίπων «27» - για τον οποίο θριαμβολογεί η κυβέρνηση και εμφανίζεται ανακουφισμένος ο ΣΥΡΙΖΑ - με τον οποίο εγκλωβίζονται πρακτικά δεκάδες και ίσως και εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, με φυσιολογικό αποτέλεσμα να υπάρξουν έντονες πλέον προστριβές μεταξύ των δύο χωρών, οι οποίες θα μπορούσαν να κλιμακωθούν αιφνιδίως σε μείζονα εθνική κρίση.
Άρα, δεν εγκλωβίζονται απλώς μετανάστες στην Ελλάδα, αλλά και η ίδια η χώρα με την μορφή της κυβέρνησης και της διοίκησης, σε μια διαδικασία που δεν μπορεί η ίδια να ελέγξει και ούτε η ίδια να επαναδιαπραγματευτεί, στο βαθμό που κριθεί κατά την εφαρμογή της ως βασανιστικά περίπλοκη και αόριστη ώστε να ακυρώνεται στην πράξη.
Και όμως, τον πολυσχιδή της εγκλωβισμό η κυβέρνηση τον αποκαλεί απεγκλωβισμό και ο ΣΥΡΙΖΑ νοιώθει ικανοποιημένος, χαρούμενος σαν την διαταραγμένη ψυχολογικώς Πολυάννα, στο «παιχνίδι της χαράς»! Το μαύρο γίνεται άσπρο, όχι επειδή κυριαρχεί το Σύνδρομο της Στοκχόλμης στον ΣΥΡΙΖΑ - όπως συνέβαινε επί των προηγούμενων κεντροδεξιών και κεντροαριστερών - αλλά επειδή η μορφή ηγεσίας του απαιτεί ο εξουσιαστής-όμηρος να υπερβαίνει με έναν υπεραισιόδοξο τρόπο (χαρωπά) τις λεπτομέρειες που θα μπορούσαν να του προκαλέσουν προβληματισμό, ανησυχία και ίσως δυσθυμία. Τραλαλά, τραλαλά… να κι ο ΣΥΡΙΖΑ στα χαρούμενα παιδιά!
Μα, είναι κακό να είσαι θετικός άνθρωπος, μέχρι παρεξηγήσεως; Όχι, ασφαλώς! Αλλά τότε θα σε ρωτήσω «τι πουλάς», «πόσο θα μου κοστίσει»; Και αν είσαι κυβερνητικό κόμμα, θα ρωτήσω: Πότε θα κάνεις εκλογές για να απελευθερωθείς από το Σύνδρομο της Πολυάννας; Όποιος πάσχει από αυτό δεν αυταπατάται, αλλά πασχίζει να σχηματίσει μια παράσταση ταυτότητας ψυχωτικού τύπου για να διαστρέψει τα γεγονότα που διαμορφώνουν την πραγματικότητα Άλλων και όχι τη δική του. Αυτός είναι σαν να ζει σε άλλη πραγματικότητα, σε έναν θετικό κόσμο που γεννά η διαταραγμένη του ψυχή. Στον βαθμό που δεν μπορεί να εμφανίζεται πως ζει εκεί, το μάρκετινγκ ακυρώνεται, η εταιρεία ή η τράπεζα χάνει τη δυναμική της στην αγορά και αν είναι κυβέρνηση, πέφτει! Μόνον που δεν μπορεί να συντηρηθεί για πολύ αποκλειστικά με Πρόζακ, το οποίο βοηθά συγκυριακά τις Πολυάννες κατά την ενηλικίωσή τους.
Χρειάζεται πλέον ένα άλλο μυθιστόρημα ως μετα-πολυαννισμός! Για να περάσει εκεί ο ΣΥΡΙΖΑ, χρειάζεται επειγόντως εκλογές… μήπως και σωθεί από τις παρενέργειες του Συνδρόμου της Πολυάννας! Είναι αντιαισθητικό, πώς να το κάνουμε αγαπητέ αναγνώστη, να βλέπεις αριστερούς να συμπεριφέρονται σαν τα χαζοχαρούμενα κοριτσάκια των πρωινάδικων! Ας κάνουν εκλογές για να σκοτώσουν την Πολυάννα που τους ταλαιπωρεί και να βρουν ίσως ξανά την Άννα της πραγματικότητας. Για τη τιμή και την αξιοπρέπεια της Άννας πρέπει να γίνουν εκλογές. Είναι η μόνη λύση για να απαλλαγεί ο ΣΥΡΙΖΑ από το Σύνδρομο της Πολυάννας!...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου