ΑΠΟ ΤΟΝ Ε-ΝΙΚΟ ΣΤΟΝ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟ!...

Επισημαίνει  

ο Δημήτρης Α. Γιαννακόπουλος

Επιτέλους μια προοδευτική προσέγγιση από την συντηρητική Ελλάδα, που δείχνει πώς μια σοβαρή και καλή πολιτικο-επιχειρηματική και ασφαλώς επικοινωνιακή κίνηση μπορεί να αποτελείται εξ ολοκλήρου από ανέκδοτα.

Στο πνεύμα του «δικού» μου Ludwig Wittgenstein, παρατηρώ να κινείται ο χαρισματικός φίλος Νίκος Χατζηνικολάου, δηλώνοντας ότι η «Real Group» αποφάσισε να διεκδικήσει τηλεοπτική άδεια στη Τουρκία. «Γιατί έχει δικαίωμα ο Τούρκος να διεκδικήσει κανάλι στην Ελλάδα και όχι εμείς στη Τουρκία;» αναρωτιέται ευλόγως ο καταξιωμένος Έλληνας δημοσιογράφος και ετοιμάζεται να δράσει, αναλόγως!

Πράγματι, αν οι άνθρωποι δεν έλεγαν ποτέ τέτοιου τύπου ανέκδοτα, τίποτε προοδευτικό και καινοτόμο δεν θα είχε γίνει ποτέ. Μου άρεσε αυτή η προσέγγιση του Νίκου! Είχε κάνει ένα μικρό λάθος ο Wittgenstein, τα όρια ενός ανθρώπου δεν καθορίζονται απλώς από τα όρια της γλώσσας του, αλλά από την δυνατότητα να κατασκευάζει γλώσσα από ανέκδοτα!

Κάπως έτσι ο Νίκος κατασκευάζει γλώσσα που από τον ενικό τον μεταφέρει στον πληθυντικό, ή αν προτιμάς αναγνώστη μου, από την δημοσιογραφία στην ευφυή πολιτική. Και εγώ όσα πραγματικά  ξέρω είναι αυτά για τα οποία έχω ανέκδοτα να σου πω!