Ω ΤΙ ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΜΑ..

Στον αγύριστο το 2015



  Αναλογιζόμενοι τι άφησε πίσω του το 2015, έχουμε όλοι στο νου πως ο νέος χρόνος που ανατέλλει, δεν θα περιέχει αίμα πόνο και δάκρυα, όπως εκείνος που φεύγει απόψε. Παρόλο που πολλοί σχολιαστές προβλέπουν για το 2016 σύνθετες και εν πολλοίς επικίνδυνες εξελίξεις.

 

  Ωστόσο, όσοι επιμένουν στο αποτυχημένο και αναχρονιστικό ιδεολόγημα της μοναδικότητας και της παγκόσμιας αρχής του ενός θα φαντάζουν όλο και πιο γραφικοί.  Ο κόσμος βρίσκεται πλέον στον αστερισμό της πολυμορφίας, της πολυπολικής εξέλιξης.
  Επειδή η χρονιά που πέρασε –τι χρονιά κι αυτή- θα μείνει στην Ιστορία με τα γεγονότα του μίσους που τη συγκλόνισαν. Με πιο σημαντικές, δύο τραγωδίες που έπληξαν το Παρίσι:
 

Είμαστε όλοι Σαρλί…
 
  Την δολοφονία των δημοσιογράφων και σκιτσογράφων της σατυρικής εφημερίδας  Charlie Hebdo και μετά από έξι μήνες τη σφαγή στο μιούζικ χολ Μπατακλάν και τους δρόμους της Παρισινής πρωτεύουσας, σκορπώντας παγκόσμια ρίγη αλλά και φουντώνοντας θρησκευτικά και ρατσιστικά πάθη.


  Χωρίς να ξεχνάμε την κατάρριψη του ρωσικού επιβατικού αεροσκάφους από τους φανατικούς δολοφόνους του Ισλαμικού Χαλιφάτου, πάνω από τη χερσόνησο του Σινά.
 Γεγονότα που σε συνδυασμό με το προσφυγικό κύμα από την πάντα ταραγμένη Μέση αλλά και ευρύτερη Ανατολή -με εμφύλιες διαμάχες και όνειρα απελευθέρωσης και αυτονομίας, προκαλούν κρίση στις σχέσεις των ευρωπαϊκών κρατών.
 
 

Ο πόλεμος εναντίον του Ισλαμικού Χαλιφάτου, έχει παραμερίσει το ενδιαφέρον των παγκόσμιων Μέσων από την χρονίζουσα κρίση στο Μεσανατολικό και την ισραηλινή καταπίεση στα αλυ  τρωτικά όνειρα του παλαιστινιακού λαού.
  Η επικράτηση του Παγκόσμιου Άδικου με την παντελή έλλειψη ενός αναγνωρισμένου 


διεθνώς Δικαίου, με τα μεγάλα κράτη  να επιβάλλουν την άποψή τους με τη βία, τα ανθρώπινα δικαιώματα παραγκωνίζονται, όπως επισημαίνει και η Διεθνής Αμνηστία στην ετήσια έκθεσή της.
 

Η συριακή κρίση
 

Πέντε χρόνια κοντεύει να συμπληρώσει ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία, και τα δυτικά Μέσα ξεχνώντας ποιος τον προκάλεσε, προσπαθούν να στρέψουν την προσοχή του κοινού στα δεινά που προκαλούν οι φανατικοί τζιχαντιστές που ωστόσο παραλείπουν επιμελώς να υπενθυμίσουν ποιοι τους εξέθρεψαν.
 
Η στρατιωτική εμπλοκή της Ρωσίας στη συριακή κρίση, υπέρ των καθεστωτικών δυνάμεων, αλλά και εναντίον του Χαλιφάτου, προκάλεσε την έντονη αντίδραση της Δύσης. Με αποκορύφωμα την κατάρριψη του ρωσικού βομβαρδιστικού από τουρκικά πυρά και την ένταση στις σχέσεις Άγκυρας- Μόσχας.
 
  Αλλά πέρα από τις αποκαλύψεις για το λαθρεμπόριο πετρελαίου και τα κέρδη που αποκομίζει η Τουρκία (ακόμη και ο υιός Ερντογάν) συγκλονιστικές είναι οι σκηνές από τα τέσσερα και πλέον εκατομμύρια των Σύρων προσφύγων, με περισσότερα από τους μισούς να είναι παιδιά. 


 Ειδομένη…
 

 Η προσφυγική κρίση προκάλεσε τριγμούς στην ευρωπαϊκή αλληλεγγύη με τις περισσότερες χώρες να σφραγίζουν τα σύνορά τους σε μια ένδειξη επανεμφάνισης του άκρατου εθνικισμού.
Συρματοπλέγματα στα ουγγρικά σύνορα με και στα σύνορα της πΓΔΜ, προκαλούν την παγκόσμια συνείδηση.
 
 
Πισώπλατο τουρκικό χτύπημα
“Θα ήθελα να πω με υπερηφάνεια ότι οι πιλότοι μου δεν αστόχησαν ούτε μια φορά, δεν έπληξαν απαγορευμένες περιοχές και ευαίσθητες θέσεις όπως σχολεία, κλινικές, τζαμιά στο Συρία όπου επιχειρούν”, κάνει απολογισμό της χρονιάς που φεύγει ο αρχηγός του Επιτελείου των αεροπορικών-διαστημικών δυνάμεων της Ρωσίας, Βίκτωρ Μπόνταριεφ.
 
 Ναι, η Ρωσία είχε μια απώλεια. Στις 24 Νοέμβρη, δέχτηκε πισώπλατη μαχαιριά, (όπως είπε χαρακτηριστικά ο Βλαντίμιρ Πούτιν), από το καθεστώς της Άγκυρας. Οι εξελίξεις στο 2016, αναμένεται να αποτελέσουν συνέχεια στην κρίση που ξέσπασε ανάμεσα στις δύο χώρες μετά την κατάρριψη του SU-24. Εξελίξεις σε οικονομικό, πολιτικό, στρατιωτικό επίπεδο…
 
Ένας άλλος κόσμος


 Οι εορτασμοί της επετείου των 70 χρόνων από τη μεγάλη αντιφασιστική νίκη στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν, σύμφωνα με την άποψη του ρώσου ηγέτη Βλαντίμιρ Πούτιν, «το μεγαλύτερο γεγονός του 2015!».
 
Οταν, λίγες ώρες μετά τη μεγαλειώδη παρέλαση στην κόκκινη πλατεία της Μόσχας, αυθόρμητα 850 χιλ. άνθρωποι κατέκλυσαν το κέντρο της ρωσικής πρωτεύουσας.
 
  Άλλοι τόσοι στις μεγαλουπόλεις της Ρωσίας αλλά και στη Λευκορωσία, το Καζαχστάν, και πλειάδα άλλων πρώην σοβιετικών Δημοκρατιών όσο και το Ισραήλ, σχηματίζοντας πορείες μνήμης κρατώντας φωτογραφίες των συγγενών τους που έδωσαν τη ζωή τους "για τη χιλιάκριβη τη λευτεριά".
 
Για τους Ρώσους σχολιαστές, οι εμπνευστές της αναβίωσης των γκρίζων "βρυκολάκων" στην Ουκρανία, τις μικρές Βαλτικές χώρες, τη Συρία, το Ιράκ, την Τουρκία, θα πρέπει να έχουν αρχίσει να καταλαβαίνουν ότι οι καιροί αλλάζουν.
 
Ο ξεχασμένος κόσμος


 

Από τότε που ξέσπασε ο πόλεμος, το Δεκέμβριο του 2013, περισσότεροι από ενάμιση εκατομμύριο άνθρωποι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους στο Νότιο Σουδάν, για να γλιτώσουν από τις μάχες. Άλλες περίπου 640.000 έχουν καταφύγει σε γειτονικές χώρες.
 
Χιλιάδες αγρότες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα χωράφια τους ή έχασαν τα κοπάδια τους με τεράστια επισιτιστικά επακόλουθα.
 
Έχουν δημιουργηθεί καταυλισμοί με φροντίδα του ΟΗΕ, που βασίζονται όμως και στις προσφορές ανθρωπιστικών οργανώσεων. Ξεπερνούν τα έξι εκατομμύρια 400.00 όσοι προσπαθούν να βρουν στήριγμα σε ανθρωπιστική βοήθεια, ενώ 250.000 παιδιά αντιμετωπίζουν υποσιτισμό και συνθήκες πείνας.
 
Η οικονομική κρίση

Η ύφεση του 1982 είχε πάρει παγκόσμιες διαστάσεις. Χρειάστηκαν πέντε χρόνια για να ξεπερασθούν οι άμεσες επιπτώσεις της. Η ύφεση του 2008 είχε προκληθεί από πιστωτική κατάρρευση και ο απόηχός της συνεχίζεται χωρίς να υπάρχουν συνθήκες ώστε να προκαλούν αισιοδοξία στις δυτικές χώρες για την επόμενη οικονομική χρονιά.

2016: Ετος Ελλάδας-Ρωσίας
 
Το 2016 οι εξελίξεις θα είναι σύνθετες , μερικές φορές επικίνδυνες, αλλά δεν θα πρέπει να λείψει η αισιοδοξία.
 
  Η διακηρυγμένη από την ελληνική κυβέρνηση θέση "της πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής" μπορεί να αποβεί ζωτικά ωφέλιμη όταν δημιουργηθούν οι μηχανισμοί και οι προϋποθέσεις για την πρακτική εφαρμογή της. Ετσι, συνέπεσε το 2016 να είναι χρόνος Ελλάδας στη Ρωσία, Ρωσίας στην Ελλάδα. Ας εκμεταλλευτούμε το γεγονός για το ποιοτικό άλμα στις διμερείς σχέσεις.