Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟ ΤΟΥ ΣΙΝΑ

Τον Στράτο επανέφερα στο μυαλό καθώς εξακολουθεί το δράμα των προσφύγων.. Σας ακούγεται περίεργο αλλά όταν κάλυπτα επί μήνες την εισβολή των γιάνγκηδων στο Ιράκ σε όλη τη Μέση Ανατολή ακουγόταν η φωνή του μαζί με εκείνες του Πάριου της Χαρούλας και φυσικά του Καζατζίδη.. Εκατομμύρια δίσκοι είχαν εξαχθεί και εισπραχθεί δικαιώματα απ’ όλη την Αραβία .. Από τη Λιβύη ως το Ιράκ και κυρίως τη Συρία. Ήταν ένα από τα βασικά εξαγώγιμα προϊόντα πλάϊ στα γαλακτομικά και τα αγροτικά που πλημμύριζαν τις αγορές τους χώρια που θεωρούσαν την Ελλάδα μητρόπολή τους και συχνά πυκνά η άρχουσα τάξη τους σπούδαζε σε ελληνικά πανεπιστήμια.. Πως μου κάθησε τώρα ο Στράτος; Πρώτον μου το θύμισε ο Γελωτοποιός και δεύτερον, όταν διάβαινα με το αυτοκίνητο την έρημο του Σινά προστατευμένος από τους Παλαιστινίους μαχητές , κάπου σε μια βραχώδη περιοχή της ένας ερημίτης είχε γράψει: Αυτός που μπήκε στο καταφύγιό μου, τιμή μου, κι αυτός που το απέφυγε ευχαρίστησή μου. Μου το μετέφρασαν ενώ στ’ αυτιά μου έφθανε η φωνή του Στράτου (με τον άραβα οδηγό να το ψιθυρίζει) σε ένα από τα πλέον μυθικά αλλά άγνωστα τραγούδια του, για να το επιβεβαιώσει. Ακούστε το και προσέξτε το στίχο. Σαν να γράφτηκε σήμερα..