ΕΙΝΑΙ ΑΧΡΕΙΟΙ

Καλά ο Λεβέντης είναι μια πολιτική σημαία ευκαιρίας, ένας πολιτικός χαβαλές, μια κραυγή απόγνωσης των ψηφοφόρων εμπρός στα πολιτικά αδιέξοδά τους, αν και προσωπικά δεν τους καταλαβαίνω επειδή όποιος έχει απελπιστεί δοκιμάζει και την έσχατη λύση.. Τη λύση που τρομάζει το σύστημα.. Το ΚΚΕ. Το πόσο δε τρομάζει αποδεικνύεται από την ανάδειξη του σοβαροφανούς Λεβέντη του Βαρουφάκη σε ιδρυτή νέου κόμματος.. Γνωστό κόλπο. Αλλά ρε πούστη μου ούτε τα προσχήματα από τους Συριζαίους; Καιρό τώρα πλέκουν το εγκώμιο ενός κατ’ εξοχήν πολιτικού ημίτρελου από το κόμμα του οποίου προέρχονται δηλώσεις ανατριχιαστικές του τύπου:

«όλοι οι συνδικαλιστές είναι σάπιοι», ότι ο λαός θα πρέπει να μάθει να ζει με τα ελάχιστα επειδή υπάρχουν και άλλοι που ζουν με μηδέν, ότι είναι αναγκαία η παραπέρα ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων για να αντιμετωπιστεί η ανεργία. Αυτός ο ισοπεδωτικός φασισμός, αυτή η χρυσαυγίτικη συνθηματολογία προσβάλλει ευθέως τη νοημοσύνη κάθε έλληνα ακόμη και συντηρητικού ο οποίος γνωρίζει ότι ακόμη και από το κόμμα της δεξιάς υπήρξαν –μπορεί λίγες αλλά υπήρξαν- συνδικαλιστικές φωνές που κόντρα στην επίσημη γραμμή κατήγγειλαν σκάνδαλα, αποκάλυψαν πολιτικούς δράστες και εν τέλει διεκδίκησαν τη βελτίωση της θέσης των εργαζομένων. Ετούτες εδώ οι Συριζαϊκές σαύρες όμως αλλάζουν χρώματα και σχήματα κατά πολιτική γεωμορφία για να προσαρμόζονται στο περιβάλλον.. Σε μερικές δε περιπτώσεις ρίχνουν στο λάκκο των λεόντων κομμάτια από τη σάρκα τους – τους συνδικαλιστές επί παραδείγματι- μόνο και μόνον για να προστατεύσουν την πολιτική περιοχή τους.. Είναι αχρείοι..