Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΑΝΕΜΟΣΤΡΟΒΙΛΟΣ

Ευγένιος Ανδρικόπουλος

Κατάσταση Μεφιστοφελική! Με την απειλητική οσμή της λαϊκής οργής στις πλάτες τους, επιχειρείται η ανάσχεσή της δια αλλαγής προσώπων στη κορυφή της πολιτικής πυραμίδας, ή δια των γνωστών ταχυδακτυλουργικών τρυκ  σύστασης οικονομικοπολιτικών συντεχνιών. (Κάποιοι τα ονομάζουν και κόμματα..) 

Εντός και εκτός συνόρων.

Οριοθετούν ως καταπατητές μια πληθυσμιακή ομάδα και αφού την βαφτίσουν την εμπορεύονται στους αφελείς όπως οι παπατζήδες της πλατείας Ομονοίας τις δεκαετίες του πενήντα και του εξήντα τα στρέμματα στη θάλασσα.

Προηγουμένως έχουν κατ’ αυτό τον τρόπο διαστρωματώσει οικονομικά τις κοινωνίες, ώστε οι μεταξύ των στρωμάτων διαφορές να φαντάζουν ποσά ευμεγέθη παρά το ότι στην αγορά ισοπεδώνονται.. (πόσο πιο χλιδάτος είναι ο συνταξιούχος των 900 ευρώ από εκείνον των επτακοσίων άραγε, ή ο ομόλογός του των 1500 από εκείνον των εννιακοσίων;)

Ακούγοντας επί παραδείγματι τις προεκλογικές θέσεις των υποψηφίων αρχηγών της συντηρητικής παράταξης,σου προκαλείται η εντύπωση, πως ο καθείς εξ αυτών εξέφραζε διαφορετικά ταξικά συμφέροντα..

«Ο Μητσοτάκης είναι υπέρμαχος των απολύσεων» κραύγαζε από των τηλεοπτικών μικροφώνων ο συντοπίτης του Μεϊμαράκης όταν η υπογραφή του φιγουράρει κάτω από μια σειρά μνημονιακών  νόμων του ..απεχθούς και ανθρωποφάγου Μητσοτάκη που πέρασαν επί της προεδρίας του αστραπιαία -με την μορφή κατεπείγοντος- από την βουλή.

«Ο Μεϊμαράκης είναι το χθες του κρατισμού» ανταπαντούσε ο Μητσοτάκης υπερασπιζόμενος κυνικά το «δίκιο των ..δεινοπαθούντων επιχειρηματιών» που από κοινού με τους τραπεζίτες και τη συναινέσει του Μεϊμαράκη λεηλάτησαν τον λαό. Τελικά αυτός (ο Μητσοτάκης) ήταν η επιλογή μέρους των Νεοδημοκρατών που κατά τα λοιπά ένα από τα σημεία της κριτικής τους στα αντίπαλα πολιτικά στρατόπεδα είναι η οικογενειοκρατία! (και περί ποιας οικογενείας γίνεται λόγος..) Παράνοια ή δολιότης;

Στην πραγματικότητα και οι δύο του ιδίου κράτους υπεραμύνονται. Του κράτους «καλού αγωγού» μεταφοράς του λαϊκού πλούτου στις τσέπες των καπιταλ(η)στών.

Χρόνια τώρα και όχι μόνον τα πέντε τελευταία, της Σοβιετικής Ένωσης εκπεσούσης, πας λαός ξυλευόταν έτσι ώστε οι χυμοί του να ευφραίνουν την άπληστη γεύση μιας χυδαίας μειοψηφίας. Αυτής που οργάνωσε το κατά τα πρότυπα της Δηλιακής συμμαχίας (το ταμείο της οποίας είχε αρπάξει  ο Περικλής και το μετέφερε στην Αθήνα για την εξυπηρέτηση των ιμπεριαλιστικών επιδιώξεών του) Εοκικό ιερατείο με έναν και μοναδικό σκοπό: Να αλώσουν τις λαϊκές αποταμιεύσεις! Δηλαδή: Τα ασφαλιστικά ταμεία, τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου και εν τέλει να κουρσέψουν την αμύθητη λαϊκή περιουσία για να την ενεχειριάσουν όπως ο Κορτέζ το χρυσό των Ίνκας στα νύχια των αυτοκρατόρων της διεθνούς τοκογλυφίας.

Γεγονότα δραματικά τεράστιας ιστορικής αξίας, τα οποία αν συνέβησαν  δίχως ν’ ανοίξει μύτη, ήταν γιατί οι δράστες: Αφ’ ενός μετήλθαν της στρατηγικής του αιφνιδιασμού, των αλλεπάλληλων εκβιασμών και της κοινωνικής διαίρεσης και αφ’ ετέρου, του προσεταιρισμού αναγνωρίσιμων πολιτικών προσώπων της δήθεν φιλολαϊκής μόστρας. 

Κάποιοι εξ αυτών είχαν ενδυθεί την κεντροαριστερή ή την αριστερή προβιά ενώ κάποιοι άλλοι εκείνη της λαϊκής δεξιάς.

Από τον Κουβέλη τον Καρατζαφέρη και την Χρυσή Αυγή ως τον Βενιζέλο τον Σαμαρά τον Γιώργο Παπανδρέου και λίαν προσφάτως τον Τσίπρα και τον εξ Ηνωμένων Πολιτειών ορμώμενο Βαρουφάκη και φυσικά την πέριξ αυτών διεθνή πολιτική συμμορία τους, η απόσταση, μια ανάσα δρόμος είναι.

Αρκεί να προσέξει κανείς τη πολιτική τους δράση είτε κατά τις περιόδους που συναποφάσιζαν τη σφαγή του λαού, είτε μετά την απόσυρσή τους, για να τεθούν ως αναλώσιμοι από τους επικυρίαρχους σε καθεστώς πρώτης πολιτικής εφεδρείας. Ιδία δε του τελευταίου –Βαρουφάκη-ο οποίος:

Δεν άφησε χρηματοπιστωτική σύναξη που να μην εμφανίστηκε ως guest star! Από εκείνη του Παρισιού υπό τον τίτλο « Ινστιτούτο για τη Νέα Οικονομική Σκέψη» (η παλιά εξ άλλου είναι το κοινωνικό κράτος και η ..αμειβόμενη εργασία) δημιούργημα του τζογαδόρου των διεθνών χρηματαγορών Σόρος, (κατ’ εξοχήν αντικείμενο του Βαρουφάκη), ως εκείνο το υπό τον κωδικό «The European House: Ambrossetti» (γνωστό και ως «ευρωπαϊκή λέσχη Μπίλντερμπεργκ»).οικονομικό φόρουμ τον Μάρτη του 2015.

 Στόχος όλων τους είναι ό,τι τώρα παρασέρνει ανθρώπινες ζωές ως πολιτικός ανεμοστρόβιλος. Η πλήρης ανατροπή των λαϊκών κατακτήσεων τις οποίες είχε υποχρεωθεί ταπεινωτικά να παραχωρήσει η άρχουσα τάξη κατά την περίοδο που η πιθανή εξάπλωση της Σοβιετικής επανάστασης  ήταν ο φόβος και ο τρόμος τους. Με λόγια απλά με το καλό ή με το ζόρι, η επιστροφή στο Μεσαιωνικό παρελθόν του μέλλοντός μας..