Η Μαρία και η Αφροδίτη Μάνου σήκωσαν στις τρυφερες τους παλάμες το λευκό πουλί του σοσιαλιστικού ονείρου και το άφησαν να πετάξει ψηλά στους ελληνικούς ουρανούς. Η Μαρία όμως εδώ και έξη χρόνια αποφάσισε να μας αφήσει μόνους σε μια περίοδο που την χρειαζόμασταν όσο τίποτα άλλο στον κόσμο. Ξεκίνησε ως το κορίτσι που τραγούδησε εκείνο το αλησμόνητο "ένα πρωινό" για να ολοκληρωθεί ως γυναίκα με τους Δον Κιχώτες που μας υποσχόταν ότι τις πιο ωραίες ημέρες μας δεν τις είχαμε ζήσει ακόμη.. Δεν κράτησε την υπόσχεσή της. Έφυγε όμως και οι μέρες που ήλθαν μόνον όμορφες δεν ήταν.. Αντί οποιουδήποτε κατά κανόνα τετριμένου αφιερώματος θα αναρτήσουμε τους "Δον Κιχώτες" της σε στίχους Παρασκευά Καρασούλου και μουσική Θοδωρή Οικονόμου.. Ότι ήθελαν δημιουργοί και ερμηνεύτρια να μας πουν τα λένε μέσα από αυτή την υπέροχη μελωδία που πολλοί την ξέρουν και "ο Τσε στην Νέα Υόρκη"..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου