ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΟΦΘΑΛΜΑΠΑΤΗ

Ευγένιος Ανδρικόπουλος

Ποτέ δεν κατάλαβα τον όρο αθώος πολίτης.. Αθώος έναντι τίνος εγκλήματος; Του πολιτικού που διαπράττεται εν ονόματί του από τους αντιπροσώπους που αυτός εξέλεξε και ενθρόνισε στους ναούς των αστικών δημοκρατιών μήπως; 
Δεν νομίζω.. 
Αν η υπογραφή του δεν τίθεται δια του σταυρού αλλά σχηματικά ή ολογράφως τότε αυτό σημαίνει πως τουλάχιστον γνωρίζει ανάγνωση και γραφή και συνειδητά επιλέγει τον πολιτικό χαρακτήρα όλων όσων τον εκπροσωπούν στη λήψη των αποφάσεων. Έχει δηλαδή ενημερωθεί περί των εξαγγελιών τους για το πολιτικό ύφος ή πρόγραμμα και το κοινωνικό ήθος εκείνων που θεσμοθετούν τα «θέλω» του και βεβαίως συμφωνεί.. Εξαιρουμένων έτσι των αναλφάβητων και των ηλιθίων όλοι οι υπόλοιποι κατέχουμε βαθμό συνενοχής για το αναβλύζον κοινωνικό αίμα το οποίο: 


Κάποιοι μάχονται κάθιδροι να το σταματήσουν, κάποιοι άλλοι στρέφουν τη κεφαλή τους σε ευτυχέστερες εικόνες εξ αιτίας των συνειδησιακών τους ενοχών και κάποιοι τελευταίοι, αυτοί που το προκάλεσαν, παρακολουθούν απολαμβάνοντάς το.

 Τα βαφτίσια μιας εκάστης εκ των ομάδων αυτών έχουν από καιρού γίνει κάτι που γνωρίζετε, άρα δεν αναμένετε να σας υπενθυμίσω εγώ πως η πρώτη ομάδα προέρχεται από τα λαϊκά στρώματα, η δεύτερη από τα μικροαστικά και η τρίτη είναι η ελίτ με τα παρακολουθήματά της, την εργατική αριστοκρατία δηλαδή. 

Δεδομένου έτσι πως η πρώτη ομάδα από κοινού με την δεύτερη είναι και η πολυπληθέστερες διερωτάται κανείς πως διάβολο η ζωή όλων ρυθμίζεται από μια χυδαία μειοψηφία της οικονομικής ελίτ. Απάντηση σε αυτό έχει δώσει από δεκαετιών ένας βουλευτής της ΕΡΕ ο Ροδόπουλος σε μια κρίσης ειλικρίνειας. 

«Αν εξακολουθεί να η δεξιά παράταξη να αποτελεί το ισχυρότερο πολιτικό μπλοκ στη χώρα, είχε πει, είναι γιατί αυτή στηρίζεται στον γνήσιο ορεσίβιο αναλφάβητο, τον μικροαστό της φρούδας ελπίδας του ξαφνικού πλουτισμού, του προπαγανδιστικού φόβου που διαχέεται από τα μέσα ενημέρωσης για την ανελεύθερη δικτατορία του προλεταριάτου και βεβαίως στο κεφάλαιο και της κάστας από την οποία περιβάλλεται!» Δεν έχω να προσθέσω ούτε ένα σημείο στίξης σε όσα διαβάσατε δεδομένου πως ήταν εξαιρετικά ακριβής και τα παραδείγματα που το αποδεικνύουν είναι πολλά από τα οποία θα προβάλλω μόνον τούτο. 

Όταν μια ισχυρή χώρα εισβάλλει ανήθικα και κατά παράβαση όλων των κανόνων δικαίου σε μια ασθενέστερη, συχνά πυκνά διαβάζουμε επί του τύπου ότι ενίστανται σε αυτή τη θηριώδη πράξη, όχι μόνον πολίτες της αδικοπραγούσης, αλλά και άλλα υποσύνολα πολιτών από ανεξάρτητα κράτη. 
Μόνο που κατά τις αμέσως επόμενες εκλογές τόσο σε αυτή όσο και στις υπόλοιπες υπερψηφίζουν ομαδικά τους εγκληματίες πολέμου για να αναδειχθεί πως ή είναι υποκριτές ή απλώς είναι αποδέκτες των κλοπιμαίων από το πλιάτσικο. 

Τι μ’ έπιασε χρονιάρα μέρα και τα γράφω; 
Επειδή κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στη χώρα μου.. Ένας εσμός της επίσημης τοκογλυφίας έχει από ετών κηρύξει νικηφόρα τον πόλεμο κατά της Ελλάδας επειδή αφ’ ενός οι εντός των τειχών πεμπτοφαλαγγίτες της άρχουσας τάξης τους συνδράμουν βήμα το βήμα και αφ’ ετέρου οι λαοί αιφνιδιάστηκαν και υπό το προσχημα πως αδυνατούν να αντισταθούν αδρανούν. 
Πρόκειται για την βασική αιτία που αναπαράγεται και φυσικά παγιώνεται η καπιταλιστική βαρβαρότητα.. 

Αν επομένως δεν τινάξει ως σκόνη από τα πέτα του τον φόβο για να σπάσει το άδειο τσόφλι μιας δημοκρατίας οφθαλμαπάτης τότε θα είναι άξιος της τύχης και της μοίρας του.. Και ο ασφαλής τρόπος για να συμβεί είναι να βγει υπό τη σημαία της μόνης ηθικής συνδικαλιστικής οργάνωσης που απέμεινε, του ΠΑΜΕ, στους δρόμους της φωτιάς.