Ανωνύμου του Έλληνος Συνειδητά και σκόπιμα δεν έγραψα, σχεδόν είκοσι μέρες τώρα, «πενιά» για τα εις Παρισίους συμβάντα. Περίμενα να δω, αν, πότε και πώς θα αντιδράσει ο εσμός των ανικάνων, που το παίζουν με στόμφο «Ευρωπαίοι ηγέτες».
Αλλά δεν βαριέσαι!
Όλοι αυτοί, ό,τι και να γίνει, ακόμα και αν η γη ανάποδα γυρίσει, παραμένουν τα άθλια τσιράκια των μεγάλων τους αφεντικών, του Αμερικάνικου Ιμπεριαλισμού και του Παγκόσμιου Κεφάλαιου.
Ας γράψουμε πέντε σταράτες και κυνικές αλήθειες, αντί να πιπιλίζουμε με εξυπνακίστικο ραγιαδισμό χυδαίες κοινοτοπίες περί «τρομοκρατίας» κι άλλες έωλες παπαρολογίες, που μας έπνιξαν από την Παρασκευή. Με γνώμονα, προπαντός ορίζοντα την ιστορική τεκμηρίωση, την εξαγωγή συμπερασμάτων χρήσιμων για το σήμερα και το αύριο, σε γκαστρωμένους καιρούς. Όπως ακριβώς κάναμε τον Σεπτέμβριο του 2001, συνέχεια της οποίας είναι η τωρινή ιμπεριαλιστική προβοκάτσια, που ματοκύλισε την γαλλική πρωτεύουσα.
Το γκρέμισμα του λεγόμενου «Υπαρκτού Σοσιαλισμού», η διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας, που πέτυχαν, και με προδοσία εκ των έσω, τόσο ο Ιμπεριαλισμός, πρωτίστως ο Αμερικάνικος, όσο και το Παγκόσμιο Κεφάλαιο, προεξάρχοντος του Εβραϊκού, σηματοδότησε συγχρόνως και την έναρξη του σκαψίματος του τάφου των νικητών. Ο κόσμος έχασε την ισορροπία, έστω βασισμένη στην κρίσιμη πυρηνική απειλή. Δεν μπορεί να ζει για πολύ κάθε σύστημα στο σύμπαν δίχως το αντίθετό του, χωρίς την διαλεκτική του άρνηση, που το ισορροπεί, το εξελίσσει. Αργά ή γρήγορα τρώει τις σάρκες του κάθε τι άνευ αντιπάλου. Το ένοιωσε από την πρώτη στιγμή ο καπιταλισμός στην ιμπεριαλιστική του φάση και απεγνωσμένα πλέον αναζητεί το αντίπαλο ταίρι και επειδή αυτό δεν υπάρχει το κατασκευάζει με ψεύτικα υλικά με κριτήριο πώς θα αυγατίζει τα παράνομα κέρδη και τις κατακτήσεις του.
Έφτιαξε το άθλιο, ανιστόρητο παραμύθι της τρομοκρατίας σε διάφορες εκδοχές και αποχρώσεις, αλλά με κοινό φρικώδη παρανομαστή: Να ξεπλένει με ποτάμια αίμα αθώων την πρόσκαιρη ιστορική επιβίωσή του. Όσο με χυδαίο πρόσχημα την όποια τρομοκρατία γίνονται ιμπεριαλιστικές επιδρομές και πειρατείες, όσο διαλύονται και σφαγιάζονται λαοί - όχλοι και έθνη, όσο μοσχοπωλούνται όπλα και θησαυρίζουν τα μονοπώλια και το στρατιωτικό βιομηχανικό σύμπλεγμα, τόσο το σύστημα αυτό στα πήλινά του πόδια θα κλυδωνίζεται.
Στον παρατεταμένο επιθανάτιο ρόχθο του άθλιου ιμπεριαλισμού, όσο δεν έρχεται ο «πατήρ πάντων Πόλεμος» να λύσει την τρομερή αντίθεση και να οικοδομήσει καινούριες παγκόσμιες ισορροπίες, τόσο ο κόσμος θα πληρώνει βαρύ φόρο αίματος, πολύ περισσότερο, που έχει πιάσει καναπέ κι είναι σε βαθύ λήθαργο. Όσο αργεί αυτή η ρύθμιση, όταν επιτέλους ενσκήψει ο «πατήρ πάντων Πόλεμος» (η μόνη ακλόνητη βεβαιότητα στην συμπαντική πορεία) δεν θα μείνει κολυμπηθρόξυλο επί γης. Αν καθυστερήσει πάρα πολύ, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα συνδυασθεί η ευεργετική του δράση με προϊούσα μεγάλη κλιματική αλλαγή, οπότε ξεχάστε τον πλανήτη όπως τον ξέρατε, όπως τον κατάντησε το αθλιότερο των ζώων, ο άνθρωπος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου