ΚΑΙ ΝΑ ΠΟΥ Ο ΧΑΒΑΛΕΣ ΠΑΡΑΓΕΙ ΔΑΚΡΥ

Ευγένιος Ανδρικόπουλος

Σε ιλαροτραγωδία εξελίχθηκε το show Χατζηνικολάου Λεβέντης «καλεσμένοι..» Το ιλαρό παραγόταν σχεδόν βιομηχανικά από το τρίδυμο Βερύκιος – Λεβέντης – εξέδρα. Το τραγικό που εξελισσόταν και εξακολουθεί να εξελίσσεται εκτός στούντιο αφού αφορά τον λαό, καταγραφόταν προκλητικά από την αυθόρμητη συσχέτιση της Οδύσσειάς του με την εντός του στουντίου πολιτική της διαχείριση. 

Στη κορυφή του κάδρου  μόνος, ευθυτενής και βασιλεύων, ο αρχηγός ενός κόμματος χαβαλέ ο οποίος επανέλαβε τους γνωστούς πολιτικούς πιθηκισμούς του.  Πως δηλαδή την ευθύνη της καταστροφής φέρουν οι εξής σεσημασμένοι από το καθεστώς: Οι δημόσιοι υπάλληλοι, η γραφειοκρατία, το υψηλό κόστος εργασίας, οι συνταξιούχοι και η φορολογία των επιχειρηματιών.. "Υγειών και μη"..


Απέναντί του κάτι σαν γελωτοποιοί του βασιλέως καρνάβαλου τρεις τέσσερις λειτουργοί του Τύπου των οποίων η προσπάθεια εστιαζόταν στο να παράξουν γέλιο κεντρίζοντας τον άρχοντα με ενοχλητικά αν όχι εξοργιστικά μικροπρεπείς αφορμές που κυρίως αφορούσαν συγγενικά του πρόσωπα. Κι ανάμεσά τους ένας ευφυής συντονιστής ο οποίος: ενώ ενίσχυε με φθηνά καύσιμα τη θορυβούσα τηλεοπτική μηχανή, στη συνέχεια επενέβαινε δήθεν καταπραϋντικά με σιγαστήρες από τον συνήθη πολιτικό καθωσπρεπισμό του, για να αποτρέψει τις ηχηρές παρεκτροπές. Κυρίως όταν η όλη παραγωγή κινδύνευε να υπερβεί τα σύνορα του γελοίου ή να εκτεθεί το σύστημα που εκτρέφει τους δημιουργούς της. 

Δεν περιμένετε ασφαλώς να θέσω υπό την κρίση μου τις απόψεις ενός πολιτικού τρίχα, επειδή όσο και αν εξάντλησα την υπομονή και τις γνώσεις μου παρακολουθώντας τον, δεν βρήκα απ’ όσα άκουσα, όχι μια φράση, αλλά ούτε έναν συμπλεκτικό σύνδεσμο που να δικαιολογεί την ψήφο των Ελλήνων, ακόμη και αν πίσω από αυτή υποκρύπτετο το αίτιο μιας πολιτικής σάτιρας. Επειδή το αιτιατό στρέφεται σήμερα εναντίον τους. Και το αιτιατό είναι  οι πολιτικές δράσεις του εν λόγω κυρίου που μόνο γέλιο δεν παράγουν. 

Το «κόφτε τις συντάξεις και τους μισθούς, ή απολύστε τους αργόμισθους» όταν σήμερα με την δραματική μείωση του προσωπικού των δημοσίων υπηρεσιών και των δαπανών προνοίας όσοι απόμειναν εργάζονται με το σώμα και τα μυαλά στα κόκκινα, παραπέμπει στην έκδοση εισιτηρίων δίχως επιστροφή. Και τέτοια εισιτήρια είναι οι αυτοκτονίες και οι οριστικές απώλειες από το άγχος της επιβίωσης. 

Ε, λοιπόν όχι.. Αυτό είναι κάτι που δεν διακωμωδείται έστω και εμμέσως γιατί χαρακτηρίζει το ήθος εκείνων που το διαπράττουν είτε στέλνοντας δια της ψήφους τους έναν πολιτικό παλιάτσο στη βουλή, είτε καλώντας τον υπό το πρόσχημα του αιρετού να προκαλεί μέσα από τις τηλεοπτικές χοάνες.. Γιατί πάει πολύ..