Δεν σας κάνει εντύπωση; Οι τοκογλύφοι δεν εκβιάζουν, δεν απειλούν με grrexit δεν δαγκώνουν χύνοντας δηλητήριο στο αίμα του λαού..
Που σημαίνει ότι: Ή Τσίπρας σε μια ερμαφρόδιτη κυβέρνηση ισχυρής πλειοψηφίας ή ένας Παπαδήμος σε ρόλο Τσίπρα και υπό τη στήριξή του για να μείνουν τα σκουλίκια μέσα στη κονσέρβα..
Ασυνήθιστα ήρεμοι εμφανίζονται οι Ευρωπαίοι ηγέτες μπροστά σε μια εκλογική διαδικασία στην Ελλάδα, που θα μπορούσε, όπως έγραψε ο Χιούγκο Ντίξον στο Reuters, να «ανοίξει πάλι την κονσέρβα με τα σκουλήκια». Στο πολιτικό παρασκήνιο και τους επιχειρηματικούς κύκλους, κυκλοφορεί ήδη ένα πολιτικό σενάριο που ίσως εξηγεί αυτή την ηρεμία: ο Αλέξης Τσίπρας έχει προσφέρει διαβεβαιώσεις στους Ευρωπαίους συνομιλητές του ότι θα σχηματισθεί μετά τις εκλογές πάση θυσία μια κυβέρνηση που θα εφαρμόσει τη συμφωνία με τους δανειστές. Ακόμη και αν χρειασθεί μια «ανίερη» συμμαχία με την ΝΔ!
Σήμερα, η κατάσταση δείχνει πολύ διαφορετική, αν πιστέψει κανείς τις δημοσκοπήσεις των τελευταίων ημερών του Αυγούστου, που πάντως δεν προσφέρονται για να συναχθούν ασφαλή συμπεράσματα. Τα ποσοστά του (διασπασμένου, πλέον) ΣΥΡΙΖΑ απέχουν πολύ από το 30%, η διαφορά από τη ΝΔ φαίνεται να έχει συρρικνωθεί στα όρια του στατιστικού σφάλματος, τα προσωπικά ποσοστά αποδοχής του κ. Τσίπρα έχουν πέσει πολύ χαμηλά, ενώ τα ποιοτικά στοιχεία όλων των ερευνών δείχνουν ότι «βράζει» η δυσαρέσκεια των ψηφοφόρων για τον ΣΥΡΙΖΑ και την επτάμηνη διακυβέρνησή του.
Παρότι δεν φαίνεται να κρατά στα χέρια του «καλό χαρτί», ο κ. Τσίπρας ανεβάζει το στοίχημα. Όχι μόνο επιμένει στην κατάκτηση της αυτοδυναμίας, αλλά «ντύνει» με ισχυρά ιδεολογικά επιχειρήματα την άρνησή του να συνεργασθεί μετεκλογικά με τα τρία κόμματα που υποστήριξαν στη Βουλή τη συμφωνία με τους δανειστές (ΝΔ, Ποτάμι, ΠΑΣΟΚ). Αναφερόμενος στις μετεκλογικές συνεργασίες, δήλωσε (στην “Real News”) ότι «θα έχουμε ένα σίγουρο σύμμαχο στο πρόσωπο των ΑΝΕΛ» και επέμεινε ότι «δεν πρόκειται να βάλει από το παράθυρο στην κυβέρνηση το παλιό, αμαρτωλό, ένοχο για τα σημερινά δεινά πολιτικό κατεστημένο, που ο λαός έδιωξε από την πόρτα».
Με ακόμη μεγαλύτερη καθαρότητα, μιλώντας στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ, την Κυριακή, ο κ. Τσίπρας εξαπέλυσε δριμεία επίθεση στα κόμματα του «παλιού πολιτικού κατεστημένου», σχεδόν ταυτίζοντας την πολιτική τους παρουσία με τις μεθοδεύσεις των διαπλεκόμενων συμφερόντων, που θέλουν να ποδηγετούν την πολιτική ζωή. Από την άποψη της πολιτικής τακτικής, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι ο κ. Τσίπρας επιδιώκει να κεφαλαιοποιήσει (πάλι...) τη βαθιά δυσαρέσκεια των ψηφοφόρων για τα κυρίαρχα κόμματα της μεταπολίτευσης: αν υπάρχει κάποιος τρόπος να κατακτήσει την αυτοδυναμία, έχοντας απέναντί του ένα βαθιά δυσαρεστημένο από τον ΣΥΡΙΖΑ εκλογικό σώμα, αυτός είναι να θυμηθούν οι ψηφοφόροι την ακόμη βαθύτερη δυσαρέσκειά τους για τα «παλαιά» κόμματα.
Άλλωστε, αυτές οι συγκρίσεις έχουν τη σημασία τους, σε μια εποχή που η πολιτική ζωή μπαίνει στις ράγες ενός ακόμη μνημονίου, το οποίο περιορίζει ασφυκτικά τα περιθώρια αυτοτελούς άσκησης πολιτικής από την επόμενη κυβέρνηση, κάνοντας τον πολίτη να συμπεραίνει πως ό,τι και αν ψηφίσει, μνημόνιο θα βγει... Εκ πρώτης όψεως, ο Χιούγκο Ντίξον και πολλοί άλλοι παρατηρητές των ελληνικών πολιτικών πραγμάτων έχουν δίκαιο να ανησυχούν ότι αυτή η προεκλογική άρνηση Τσίπρα για συνεργασία με «μνημονιακά» κόμματα μπορεί να «ανοίξει την κονσέρβα με τα σκουλήκια», οδηγώντας σε ακυβερνησία, η οποία, με τη σειρά της, θα ενεργοποιήσει πάλι τα σενάρια για Grexit.
Το αποτέλεσμα των εκλογών φαίνεται σήμερα ότι είναι ανοικτό σε τρία σενάρια: σε αυτό της αυτοδυναμίας ΣΥΡΙΖΑ (ή του σχηματισμού κυβέρνησης με τους ΑΝΕΛ), σε αυτό της νίκης της ΝΔ, που οδηγεί στο σχηματισμό μιας κυβέρνησης χωρίς να είναι αναγκαία η συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ και στο τρίτο και πλέον επικίνδυνο σενάριο, που είναι και το πιο πιθανό: να νικήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά με χαμηλό ποσοστό και χωρίς να μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση με τον «εκλεκτό» σύμμαχό του, τους ΑΝΕΛ. Αν πάρει κανείς τοις μετρητοίς την προεκλογική ρητορική Τσίπρα, σε αυτή την περίπτωση η χώρα θα πρέπει να οδηγηθεί σε νέες (καταστροφικές...) εκλογές.
Αυτός θα είναι ο μόνος δρόμος, αν ο ΣΥΡΙΖΑ επιμείνει στην άρνησή του να συνεργασθεί με το «παλαιό κομματικό κατεστημένο». Σημαντική λεπτομέρεια: όλα τα κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να δίνουν πολλές εξηγήσεις, αποκλείουν τη νέα προσφυγή στις κάλπες, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα. Αυτό το σκέλος της προεκλογικής ρητορικής του ΣΥΡΙΖΑ, ότι δηλαδή δεν πρόκειται να συρθεί η χώρα πάλι σε εκλογές, φαίνεται ότι το παίρνουν πολύ σοβαρά υπόψη στην Ευρώπη: αν οι δεσμεύσεις Τσίπρα να μην συνεργασθεί με ΝΔ, Ποτάμι ή ΠΑΣΟΚ ήταν κάτι περισσότερο από ένα προεκλογικό ρητορικό σχήμα, με στόχο να πολωθεί η προεκλογική εκστρατεία προς όφελος του ΣΥΡΙΖΑ, οι ευρωπαϊκές πρωτεύουσες θα βρίσκονταν ήδη σε αναβρασμό, οι δηλώσεις των Ευρωπαίων αξιωματούχων θα αντανακλούσαν αυτή την ανησυχία και οι ξένοι αναλυτές θα έβγαζαν από το συρτάρι τα σενάρια του Grexit. Σ
ύμφωνα με το πολιτικό σενάριο που κυκλοφορεί ευρέως, σε περίπτωση που δεν κατακτήσει την αυτοδυναμία ο ΣΥΡΙΖΑ και χρειασθεί ένας ευρύτερος συνασπισμός, που θα περιλαμβάνει τα κόμματα του «παλαιού κατεστημένου», ο κ. Τσίπρας έχει διαβεβαιώσει τους συνομιλητές του στην Ευρώπη ότι θα αποδεχθεί το σχηματισμό μιας τέτοιας κυβέρνησης συνεργασίας, ακόμη και αν σε αυτή χρειασθεί να μετάσχει και η... «επάρατη Δεξιά»! Σε αυτή την περίπτωση, όμως, ο κ. Τσίπρας δεν θα ηγηθεί του σχήματος ως πρωθυπουργός, αλλά θα δώσει τη θέση του σε ένα πρόσωπο κοινής αποδοχής. Και η «κονσέρβα με τα σκουλήκια» θα παραμείνει κλειστή...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου