Ανωνύμου του Έλληνος Άμεσα αιτήματα, αναγκαίο οξυγόνο της κοινωνίας, όχι αφημένα στην θέληση καλού θεούλη, που θα ξυπνήσει το ταχιά τον όχλο να πάρει στα χέρια τα μέσα παραγωγής. Τί καλαμπούρι διαχρονικό! Πολιτικός Γιαχωβαδισμός: Το ανώτατο στάδιο της παρακμής, δυο πόντους από τον πολιτικό θάνατο! Η λύση – λέει το Κ.Κ.Ε.- να πάρει ο λαός τα μέσα παραγωγής στα χέρια. Το επαναλαμβάνω μπας και το χωνέψω! Ποιος λαός, ρε σκουριασμένοι, χρεοκοπημένοι σύντροφοι; Ο ηλίθιος όχλος, διεφθαρμένος, ψεκασμένος δια της οθόνης, 92% γερμανοτσολιάδες;
Ποια μέσα παραγωγής, όταν δεν παράγεις καρφί; Στην αποικία; Δεν πήρες μέσα παραγωγής, όταν ελευθέρωσες και ανάστησες την χώρα πλην του ξενοδοχείου «Μεγάλη Βρετάνια», θα τα πάρεις στο σκλαβωμένο στους ξένους ξέφραγο αμπέλι;
Κανένα κόμμα, ούτε το Κ.Κ.Ε., ούτε η εξωκοινοβουλευτική αριστερά δέχονται την προφανέστατη ιστορική αλήθεια, ζοφερή ταξική πραγματικότητα. Αν την παραδεχτεί, αν πει: Είμαστε σκλαβωμένοι- προκύπτει προφανέστατο ταξικό δίλημμα, που είναι μονόδρομος για όσους θέλουν λευτεριά: Ή κάθεσαι ραγιάς και σφυρίζεις εύθυμα ευρωπαϊκές –στην ουσία νεοναζιστικές- μπαρούφες ή ξεκινάς ένοπλο αγώνα αιματηρό (νέο 1821, με ελπίδα ότι ξανά δεν θα προδοθεί) για την απελευθέρωση της χώρας από την αμερικανική κατοχή και τους εν Ευρώπη τοποτηρητές, το Δ’ Ράιχ!
Πάλι μην ταράζεσαι!
Αυτό το δεύτερο και ιστορικά σωστό και αναγκαίο είναι πασιφανώς σήμερα άκρως ουτοπικό, παντελώς αδύνατο, όχι τόσο λόγω των διεθνών συνθηκών, που είναι βαθιά σκούρες, αλλά πρωτίστως λόγω αποχαυνωμένου όχλου της Γκραικυλίας. Για ποια εθνική απελευθέρωση λέμε τώρα; Αυτοί θέλουν να είναι ραγιάδες φιλοτομαριστές, μεταθέτουν την επερχόμενη μεγάλη καταστροφή στα παιδιά και στα εγγόνια τους!
Όταν με το καλό έλθει ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος (γιατί θα ’ρθει, μη γελιέσαι, όσο αργεί, θα συνδυαστεί με περιβαλλοντικό όλεθρο, οπότε κυριολεκτικά «γαία πυρί μιχθήτω»), τότε πάλι η αποικία θα κάνει τυφλά ό,τι διατάξουν τα ξένα αφεντικά. Βγήκε το Τσι(π)ράκι της Αγγέλας και σου πούλησε φτηνό παραμυθάκι, σάπιο, και συ, όχλε, είπες-ψήφισες:
Το καημένο το παιδί, το πίεσαν οι Ευρωπαίοι, ας του δώσω μια ευκαιρία ακόμα, να έχω πρόσχημα, φτηνιάρικο άλλοθι, να συνεχίσω τον ύπνο μου στον καναπέ της αποχαύνωσης! Έκαναν θρίαμβο αφεντικά και εγχώρια παπαγαλάκια, που κατ’ ευφημισμόν αποκαλούνται δημοσιογράφοι.
Το μόνο, που βρήκαν να λοιδορήσουν ήταν οι δημοσκοπήσεις, που έπεσαν πάλι έξω παταγωδώς. Ζούμε σε τέτοια αποικία, έφτασε η παρακμή έως το μεδούλι, ώστε ούτε για στημένες δημοσκοπήσεις είμαστε ικανοί, παρά την ξένη τεχνογνωσία! Αυτό έχει και μεγάλο θετικό για την εξουσία, η οποία για αυτό δεν κάνει διορθωτικές αλλαγές. Το μπάχαλο των δημοσκοπήσεων συμβάλλει στον αποπροσανατολισμό του όχλου. Μέσω της απολύτου σύγχυσης, του χαβαλέ για την αποτυχία, της μονοδιάστατης εστίασης στην ανικανότητα δημοσκόπων οι δημοσκοπήσεις πετυχαίνουν τον στόχο της εξουσίας, την χειραγώγηση όχλου. Για αυτό δεν... εφευρέθηκαν παγκοσμίως; Έχουμε και τις δημοσκοπήσεις, που μας αξίζουν!
Υ.Γ. Τί κυβέρνηση καρκατσουλιό, πάντα με την ακροδεξιά αγκαζέ! Ευέλικτο, κυρίως αποτελεσματικό σχήμα, όπως υποσχόταν τον Ιανουάριο το Τσι(π)ράκι της Frau Hitler! H σάρα, η μάρα. Υπουργάρες 45. Κάναμε εκλογές για περιορισμένο ανασχηματισμό; Ανακύκλωση λυμάτων! Η πρώτη φίρμα άντεξε μόνο 12 ώρες. Κάηκε... Άντε και στους επόμενους... καμένους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου