Ανωνύμου του Έλληνος
Ξαναβρίσκουμε τον προαιώνιο, σε αυτήν την φάση γήινης εξέλιξης, ρυθμό μας! Γινόμαστε πάλι Βαλκάνια, Μεσογειακή λεκάνη, τραγική, όσο και σφόδρα εύγονη μήτρα μεγάλων, πρωτότυπων πολιτισμών;
Ανέκαθεν είμεθα, αλλά κατά καιρούς οι συγκυρίες το υπενθυμίζουν αδυσώπητα, τα ταμπούρλα της ιστορίας παίζουν τρελούς χορούς, η επιτάχυνση των γεγονότων δεν έχει προηγούμενο (ή έτσι νομίζουμε), η συνειδητοποίηση των εμπλεκομένων κάνει τεράστια άλματα με το κοντάρι της αδήριτης ανάγκης, οι γεωπολιτικές συνθήκες με την έξυπνη δράση ή την αβελτηρία όλων έχουν αποτέλεσμα να σπέρνονται άνεμοι και να θερίζονται θύελλες, τα ελατήρια του ντουνιά μαζεύουν τόσες σκληρές, φονικές αντιθέσεις, που αργά ή γρήγορα όλα θα τα τινάξουν στο χάος.
Οι πληθυσμιακές μετακινήσεις –είτε αρέσει είτε όχι, ποιος σε ρωτάει;- όχι μόνο γέννησαν, γεννούν και θα γεννούν όλα τα πολιτισμικά γεγονότα, με την ευρύτατη έννοια του όρου, αλλά και προηγουμένως εξέλιξαν τον πίθηκο σε άνθρωπο, όπως τον ξέρουμε σήμερα, ή μάλλον πριν από 30 χρόνια, πριν αρχίσει η επιστροφή στον μαλλιαρό πρόγονο.
«Παντού συρματοπλέγματα. Μα αλήθεια! Ποιος πιστεύει/ πως με τα φράγματα κρατούν την όσμωση του κόσμου»; Εκπληκτικά μεστοί στίχοι από ένα τραγούδι αριστούργημα του Θανάση Παπακωνσταντίνου, από αυτά, που δεν ακούγονται στα μπουρδέλα της ραδιοφωνίας, που συναγωνίζονται με την σειρά τους σε ραγιαδισμό και γερμανοτσολιαδισμό. Αναμνήσεις από το αμεσότατο μέλλον.
Τα συμβαίνοντα στα νησιά του Αιγαίου με χιλιάδες πρόσφυγες– μετανάστες (σήμερα) κι εκατομμύρια, που θα ενσκήψουν (αύριο), είναι μακράν το πιο σημαντικό, ακανθώδες θέμα του καιρού μας, όχι οι γελοίοι, κατ’ εντολή του Δ’ Ράιχ και της Frau Hitler, εκλογικοί σαλτιμπαγκισμοί του άνευ Τσίπ(ρ)ας θαλαμοφύλακα και της συμμορίας των άλλων δοσίλογων και λοιπών προδοτών. Μήνας δεν πέρασε, αφότου έλεγα ότι δεν νοιώθω, δεν έχω σχέση με Ευρωπαίους νεοβάρβαρους δολοφόνους και τα αποβράσματά τους, που αναγορεύτηκαν, ελλείψει αξιόμαχου αντιπάλου, μόνοι κυρίαρχοι του πλανήτη. Εξέφρασα την μεγίστη περηφάνια, που είμαι ΑΝΑΤΟΛΗ και το πιο σημαντικό:
Γέφυρα της μάνας του πολιτισμού Ανατολής με την νεοβάρβαρη Δύση.
Ξαναβρίσκουμε τον προαιώνιο, σε αυτήν την φάση γήινης εξέλιξης, ρυθμό μας! Γινόμαστε πάλι Βαλκάνια, Μεσογειακή λεκάνη, τραγική, όσο και σφόδρα εύγονη μήτρα μεγάλων, πρωτότυπων πολιτισμών;
Ανέκαθεν είμεθα, αλλά κατά καιρούς οι συγκυρίες το υπενθυμίζουν αδυσώπητα, τα ταμπούρλα της ιστορίας παίζουν τρελούς χορούς, η επιτάχυνση των γεγονότων δεν έχει προηγούμενο (ή έτσι νομίζουμε), η συνειδητοποίηση των εμπλεκομένων κάνει τεράστια άλματα με το κοντάρι της αδήριτης ανάγκης, οι γεωπολιτικές συνθήκες με την έξυπνη δράση ή την αβελτηρία όλων έχουν αποτέλεσμα να σπέρνονται άνεμοι και να θερίζονται θύελλες, τα ελατήρια του ντουνιά μαζεύουν τόσες σκληρές, φονικές αντιθέσεις, που αργά ή γρήγορα όλα θα τα τινάξουν στο χάος.
Οι πληθυσμιακές μετακινήσεις –είτε αρέσει είτε όχι, ποιος σε ρωτάει;- όχι μόνο γέννησαν, γεννούν και θα γεννούν όλα τα πολιτισμικά γεγονότα, με την ευρύτατη έννοια του όρου, αλλά και προηγουμένως εξέλιξαν τον πίθηκο σε άνθρωπο, όπως τον ξέρουμε σήμερα, ή μάλλον πριν από 30 χρόνια, πριν αρχίσει η επιστροφή στον μαλλιαρό πρόγονο.
«Παντού συρματοπλέγματα. Μα αλήθεια! Ποιος πιστεύει/ πως με τα φράγματα κρατούν την όσμωση του κόσμου»; Εκπληκτικά μεστοί στίχοι από ένα τραγούδι αριστούργημα του Θανάση Παπακωνσταντίνου, από αυτά, που δεν ακούγονται στα μπουρδέλα της ραδιοφωνίας, που συναγωνίζονται με την σειρά τους σε ραγιαδισμό και γερμανοτσολιαδισμό. Αναμνήσεις από το αμεσότατο μέλλον.
Τα συμβαίνοντα στα νησιά του Αιγαίου με χιλιάδες πρόσφυγες– μετανάστες (σήμερα) κι εκατομμύρια, που θα ενσκήψουν (αύριο), είναι μακράν το πιο σημαντικό, ακανθώδες θέμα του καιρού μας, όχι οι γελοίοι, κατ’ εντολή του Δ’ Ράιχ και της Frau Hitler, εκλογικοί σαλτιμπαγκισμοί του άνευ Τσίπ(ρ)ας θαλαμοφύλακα και της συμμορίας των άλλων δοσίλογων και λοιπών προδοτών. Μήνας δεν πέρασε, αφότου έλεγα ότι δεν νοιώθω, δεν έχω σχέση με Ευρωπαίους νεοβάρβαρους δολοφόνους και τα αποβράσματά τους, που αναγορεύτηκαν, ελλείψει αξιόμαχου αντιπάλου, μόνοι κυρίαρχοι του πλανήτη. Εξέφρασα την μεγίστη περηφάνια, που είμαι ΑΝΑΤΟΛΗ και το πιο σημαντικό:
Γέφυρα της μάνας του πολιτισμού Ανατολής με την νεοβάρβαρη Δύση.

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.