ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΘΗΚΑΝ ΜΑΤΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ Ο ΛΑΟΣ ΑΠΕΘΑΝΕ ΚΥΡΙΕ ΠΡΟΕΔΡΕ..

Υποθηκεύονται στο όνομα των "δυναστών" οι ζωές του λαού για δεκαετίες και δεν κουνιέται φύλλο..

Συναντήθηκαν χτες, για δεύτερη συνεχόμενη μέρα, οι υπουργοί Οικονομικών, Ευ. Τσακαλώτος και Οικονομίας, Γ. Σταθάκης με τους εκπροσώπους του «κουαρτέτου», για να εξετάσουν τα «ανοικτά ζητήματα» και τα «κωλύματα» που έχουν εντοπιστεί, ενώ με αντίστοιχο περιεχόμενο και υπό τον πρωθυπουργό, Αλ. Τσίπρα, συνεδρίασε χτες το απόγευμα και το Κυβερνητικό Συμβούλιο Οικονομικής Πολιτικής. 


Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, στην εν λόγω συνεδρίαση «έγινε επικαιροποίηση και αναλυτική επεξεργασία των στόχων της ελληνικής πλευράς στο τρέχον στάδιο της διαπραγμάτευσης» και «επιβεβαιώθηκε η εκτίμηση ότι είναι απολύτως εφικτή η συμφωνία με τους θεσμούς, πριν την 20ή Αυγούστου, με δεδομένο ότι όλες οι πλευρές θα τηρήσουν τις δεσμεύσεις που απορρέουν από την απόφαση της Συνόδου Κορυφής των χωρών μελών της Ευρωζώνης της 12ης Ιουλίου».
Διακύβευμα των παζαριών η διανομή της λείας από το δάνειο που υπό το πρόσχημα της ανάπτυξης θ’ αρπάξει η άρχουσα τάξη αλλά πληρώσει ο λαός και που τα βασικά του σημεία είναι τα εξής:

-- Η «έγκαιρη» υπογραφή συνολικά του νέου μνημονίου, αλλά και το ύψος της πρώτης δόσης από το νέο δάνειο του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM). Επιδίωξη της εγχώριας αστικής τάξης και της συγκυβέρνησης είναι να «κλειδώσει» άμεσα το τρίτο μνημόνιο και να εκταμιευτεί πριν τις 20 Αυγούστου η πρώτη δόση του. Στόχος τους μάλιστα είναι η πρώτη δόση να κινείται κοντά στα 25 δισ. ευρώ, όχι μόνο για την αποπληρωμή ομολόγων ύψους 3,2 δισ. ευρώ προς την ΕΚΤ στις 20/8, αλλά και συνολικότερα, για την «ανάκτηση της εμπιστοσύνης των επενδυτών» και τη στήριξη της «επανεκκίνησης» της εγχώριας καπιταλιστικής οικονομίας, ζητήματα που το εγχώριο κεφάλαιο και η συγκυβέρνηση θεωρούν ότι δε λύνονται με ένα νέο «δάνειο - γέφυρα» σαν αυτό που δόθηκε τον Ιούλη από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSM).

-- Το ζήτημα της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών και της διαχείρισης των «κόκκινων» δανείων. Βάρος εδώ δίνεται από το εγχώριο κεφάλαιο στον τρόπο με τον οποίο θα γίνει η ανακεφαλαιοποίηση, στις «εγγυήσεις» που θα δοθούν στους σημερινούς μετόχους των τραπεζών, προκειμένου να τοποθετήσουν νέα κεφάλαια σε αυτές, καθώς και στις ενδεχόμενες αλλαγές στο ιδιοκτησιακό καθεστώς των εγχώριων τραπεζών, με τον ΣΕΒ μάλιστα να σημειώνει χαρακτηριστικά ότι «τυχόν αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος προς απρόβλεπτες κατευθύνσεις είναι ζήτημα ζωτικής σημασίας για την ελληνική οικονομία, τις επιχειρήσεις και τους ιδιώτες πελάτες των τραπεζών».


--Οι ιδιωτικοποιήσεις και το νέο «ανεξάρτητο» Ταμείο των 50 δισ. ευρώ. Οι ενδοαστικοί και ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί εντείνονται και σε αυτό το πεδίο, καθώς στις διαδικασίες ιδιωτικοποίησης υποδομών στρατηγικής σημασίας και άλλων «φιλέτων» που ήδη «τρέχουν» και τις οποίες η συγκυβέρνηση έχει δεσμευτεί να ολοκληρώσει (Λιμάνια Πειραιά και Θεσσαλονίκης, περιφερειακά αεροδρόμια, σιδηρόδρομοι, Ελληνικό κ.ά.), προστίθεται η δημιουργία του νέου «ανεξάρτητου» Ταμείου, στο οποίο θα περάσουν όλα τα κρατικά «περιουσιακά στοιχεία μεγάλης αξίας» (όπως π.χ. η εκμετάλλευση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, οι συμμετοχές του ΤΧΣ στις τράπεζες κ.ά.) προς... «αξιοποίηση» από τα μονοπώλια, με τον σχετικό αντιλαϊκό στόχο να φτάνει στο αστρονομικό ύψος των 50 δισ. ευρώ για τα επόμενα 30 χρόνια. Σε αυτό το πλαίσιο, το εγχώριο κεφάλαιο αφενός διεκδικεί το μεγαλύτερο δυνατό «μερτικό» από την πίτα της «αξιοποίησης», αφετέρου τη διασφάλιση προνομίων που συνδέονται με τις προς ιδιωτικοποίηση υποδομές, όπως π.χ. τη μείωση του βιομηχανικού «ενεργειακού κόστους», των τελών χρήσης των λιμανιών κ.τ.λ.
 
Σε κάθε περίπτωση, όποια και αν είναι η έκβαση των παζαριών της συγκυβέρνησης με τους «εταίρους», είτε διασφαλιστεί «εμπροσθοβαρής ροή χρηματοδότησης», η οποία προφανώς θα συνοδεύεται και από αντίστοιχη «εμπροσθοβαρή ροή» των αντιλαϊκών μέτρων, είτε τελικά υπάρξει νέο «δάνειο - γέφυρα» το οποίο με τη σειρά του θα συνοδεύεται και από νέα «προαπαιτούμενα», σε ό,τι αφορά το λαό, δεδομένη είναι η κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής για τα επόμενα χρόνια, για λογαριασμό των συνήθων υπόπτων: του  εγχώριου κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστικών λυκοσυμμαχιών που αυτό επιλέγει...