ΑΛΛΟΥ Η ΦΩΤΙΑ ΑΛΛΟΥ Ο ΚΑΠΝΟΣ

Ευγένιος Ανδρικόπουλος

Πίεση πάση δυνάμει ασκούν άπαντες οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί σε μια χώρα που αποφάσισε δια του πολυδιαφημισμένου τους προϊόντος εξαγωγής, την αστική δημοκρατία, ν ανακτήσει έστω ένα ίχνος της χαμένης κυριαρχίας και αξιοπρέπειάς της. 

Θα πρέπει ωστόσο εδώ να διευκρινιστεί, ότι ο μέγας κίνδυνος δεν προκύπτει για τον λαό από διαπραγματευτικό τρυκ του τοκογλυφικού ιερατείου των Βρυξελλών. Το κόλπο είναι παλιό και στο συλλογικό υποσυνείδητο των Ελλήνων υφίσταται από την εποχή των μύθων του Χότζα στις αντιπαραθέσεις του με τον Βασιλιά του κόκκινου λειριού. Τότε που ο τελευταίος φόρτωνε τη καλύβα -τού κατ’ εξακολούθηση και συρροή διαμαρτυρόμενου Χότζα- με ζώα, προκαλώντας του ασφυξία.. Για να του τα αφαιρεί ένα ένα στη συνέχεια, έτσι ώστε όταν τον έφερε στη προτεραία κατάστασή του ο Χότζας ν ανακουφιστεί. Δεν μασάει επομένως η ελληνική κατσίκα φραγκολεβαντίνικη η βησιγοτθική τσίχλα. Έχει τη δική της τη Χιώτικη. 


Ο κίνδυνος αδέλφια προκύπτει από την γκανγκστερική επέμβαση των Ηνωμένων Πολιτειών στο διπλωματικό πεδίο μιας –κατ’ επίφαση- ανεξάρτητης και ιστορικής χώρας, μέλους του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Της Ελλάδας. Δια μιας φράσης που υπέκρυπτε τιμωρία αιματηρών χαρακτηριστικών,  οι υπερατλαντικοί νονοί προειδοποίησαν κυνικά τη κυβέρνηση Τσίπρα, πως αν δεν άρει την υπογραφή της στη θεμελίωση του Ρωσικού αγωγού, θα καταστεί μέρος του προβλήματος, λες και αυτοί υπήρξαν ποτέ μέρος της λύσης! Ποιου προβλήματος; 

Αυτού που οι πολυεθνικές τους έχουν προκαλέσει χρόνια τώρα σε όλη τη περιοχή λεηλατώντας τον πλούτο των λαών της. Είτε εν όπλοις όπως επί παραδείγματι στη Λιβύη το Ιράκ και στη Συρία που χάρις στη Ρωσία προσωρινά έχει αποφύγει τα χειρότερα, είτε ενισχύοντας πολιτικά και οικονομικά ομάδες πεμπτοφαλαγγιτών στα σωθικά τους, με αποστολή το στήσιμο προβοκάτσιας για τη πρόκληση κοινωνικών αναταραχών.

Η άκρως ύποπτη και καταδρομική επίθεση στην οικία Λάτση χθες το βράδυ όσο και αν διεγείρει τα επαναστατικά συναισθήματα του εξαθλιωμένου λαού, μέσα σε αυτή τη λογική εντάσσεται.. Άλλωστε έχει το προηγούμενό της το 2008 κατά του Καραμανλή, όταν στο όνομα του αδικοσκοτωμένου πράγματι Γρηγορόπουλου, καιγόταν ολάκερη η Αθήνα επί μέρες και αν δεν χύθηκε αίμα συνέβη χάρις στην ψύχραιμη αντιμετώπιση του τότε υπουργού και σημερινού προέδρου Προκόπη Παυλόπουλου. 

Πλέον οι Αμερικανοί και στον νυν υπέρ πάντων αγώνα που δίνουν για να απομονώσουν την Αρκούδα, δοκιμάζουν ευθέως και δίχως διπλωματικούς καθωσπρεπισμούς, την αφοσίωση στα «ιδεώδη» τους όλων των παραδοσιακών αλλά και υπο εκκόλαψη προτεκτοράτων τους. Και το κάνουν αφού προηγουμένως ταπεινώθηκαν δις στην Μαύρη Θάλασσα από τους Ρώσους κατά την επιχείρηση δοκιμής των στρατιωτικών αντανακλαστικών τους..  

 Κατά συνέπεια ουδέποτε η Ελλάδα υπήρξε μέρος της λύσης ή έστω ουδέτερος παρατηρητής των όπου γης Νατοϊκών εκστρατειών. Πάντα μέρος του προβλήματος ήταν και στη μόνη περίπτωση που αποφάσισε τότε με τον Καραμανλή  και σήμερα με τους Τσίπρα και Λαφαζάνη να γίνει μέρος της λύσης αποδεχόμενη προς το συμφέρον του λαού της μια αναπτυξιακή επένδυση, της υπενθύμισαν οι υπερατλαντικοί νονοί με το πλέον βίαιο τρόπο ποιες είναι οι υποχρεώσεις της έναντί τους. Αυτές που έχει στρατηγικά αναλάβει από την εποχή του «ανήκομεν εις την Δύσιν». 

Οι συνθήκες πίεσης και θερμοκρασίας είναι τόσο ισχυρές που δεν είμαι βέβαιος αν θα μπορούσε η όποια κυβέρνηση να αναλάβει την ευθύνη τόσο καθοριστικών αποφάσεων για το μέλλον μιας χώρας δίχως τη σύμφωνη γνώμη ενός εξαντλητικά ενημερωμένου λαού.. Και δεν μένει παρά η κυβέρνηση Τσίπρα –αφού σε αυτή έμελλε ιστορικά να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά- να το πράξει καταφεύγοντας όχι σε κυβερνήσεις εθνικής σωτηρίας και άλλες άνω ποταμών τρίχες των εξαδραποδισμένων της πολιτικής, αλλά στον ίδιο τον λαό αυτοπροσώπως. Κι αυτό με ένα τρόπο γίνεται στις δημοκρατίες. Εκλογές η δημοψήφισμα.