ΖΗΤΟΥΝΤΑΙ ΕΝΗΛΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ

 Της Βάλιας Μπαζού

Όχι με κριτήριο το πιστοποιητικό γεννήσεως. Όχι ενήλικες κατά το νόμο. Όχι ενήλικες που απλώς έχουν το δικαίωμα να σταθούν απέναντι στην κάλπη, αλλά ενήλικες που μπορούν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, στο ύψος των οδυνηρών γεγονότων και των ακραίων προκλήσεων που θα δρομολογήσει το όποιο  αποτέλεσμα της κάλπης.


Γιατί το  δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου του 2015 απευθύνεται αποκλειστικά σε ενήλικες πολίτες που είναι ώριμοι και αυτεξούσιοι και όχι που απλώς έχουν συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας τους.
Και το ερώτημα είναι. Είμαστε ενήλικες κατά αυτή την έννοια; Μπορούμε να αντέξουμε το βάρος ενός πλειοψηφικού «Όχι» ή ενός πλειοψηφικού «Ναι»;

Έχουμε την παιδεία, την ψυχραιμία και τον κοινό νου να διαχειριστούμε την επομένη, στις 6 Ιουλίου, την «νίκη» ή την «ήττα» μας;

Είμαστε τόσο ενήλικες ώστε να σεβαστούμε τη γνώμη της όποιας πλειοψηφίας θα προκύψει ή κατά την προσφιλή και εύκολη επιλογή θα επιδοθούμε σε μικρά και μεγάλα καθημερινά εγκλήματα μεταξύ φίλων;

Είμαστε τόσο ενήλικες ώστε να σεβαστούμε τη γνώμη της όποιας  μειοψηφίας προκύψει ή κατά την προσφιλή και εύκολη επιλογή θα επιδοθούμε στα θανάσιμα αμαρτήματα της αλαζονείας και της απληστίας;

Γιατί, ναι! Υπάρχει κίνδυνος για έναν νέο εθνικό διχασμό. Όχι τα επόμενα 24ωρα όπου οι του «Ναι» και οι του «Όχι» θα συγκρούονται στη Βουλή, στα τηλεπαράθυρα, στα ερτζιανά και στα κοινωνικά δίκτυα.

Ο πραγματικός κίνδυνος θα αρχίσει να διαφαίνεται με την ανακοίνωση του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος.

Ο πραγματικός κίνδυνος θα διαφανεί όταν σχεδόν ασυναίσθητα σε κάθε συναναστροφή θα προσπαθούμε να διακρίνουμε πίσω από το πρόσωπο το «Ναι» ή το «¨Όχι» του.
Όταν συνειδητά ή ασυνείδητα θα προσωποποιούμε τα δεινά με την οικεία φιγούρα του ύποπτου διπλανού μας.

Μπορούμε να αντέξουμε το όποιο αποτέλεσμα αυτού του δημοψηφίσματος; Μπορούμε να το σεβαστούμε; Γιατί διαφορετικά, όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα θα είμαστε αποκλειστικά άξιοι της μοίρας μας, άξιοι της εποχής της απόλυτης χυδαιότητας.