Του Απόστολου ΛυκεσάΊσως δεν τα θυμάστε, και είναι λογικό, τόσα χρόνια που πέρασαν αλλά, η σύμβαση για την εκτέλεση του έργου Μετρό Θεσσαλονίκης είχε υπογραφεί το 2006 και, υποτίθεται, ότι το έργο θα τελείωνε το 2012. Ένα έργο που είχε σχεδιαστεί να έχει μία γραμμούλα, η οποία θα συνέδεε Χαριλάου με Νέο Σιδηροδρομικό Σταθμό.
Υπήρχε ένα παλιότερο ανέκδοτο που ήθελε την δημοτική επιχείρηση πληροφόρησης να φτιάχνει το Μετρό αλλά, αυτό, είναι τόσο παλιό πια, που κανένας δεν το αναφέρει, αφού κανένας δεν μπορεί ούτε να χαμογελάσει με το αστείο εκείνης της εποχής. Είναι σαν τις βιντεοταινίες του Στάθη Ψάλτη που τότε είχαν πλημμυρίσει τις οθόνες.
Πολιτικοί και επιχειρηματικοί άρχοντες, κάποιοι σήμερα είναι στη φυλακή, άλλοι εντελώς απαξιωμένοι κι άλλοι, εξακολουθούν να διαφεντεύουν ακόμη με την παρουσία τους στα δρώμενα, δεν έχαναν ευκαιρία να φωτογραφηθούν στα λαγούμια που άνοιγαν με ευκολία, με κράνη και φωσφοριζέ γιλέκα που φώτιζαν την μεγαλοπρέπεια και σοβαρότητα της αστειότητάς τους. Χρόνια τώρα και κάθε χρόνο με την ευκαιρία των εγκαινίων της Διεθνούς Εκθέσεως, πρωθυπουργοί και υπουργοί και γενικοί γραμματείς και γραμματείς των γραμματέων και υψηλόβαθμοι υπάλληλοι που βγήκαν στη σύνταξη για να ψηλώσουν οι επόμενοι, κορδονόταν σαν διάνοι μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες, ενόσω, ρεπορτάζ επιβεβαίωναν πόσο μεγάλοι σπουδαίοι και τρανοί ήταν και πόσο ενδιαφερόταν για την εύρυθμη λειτουργία της πόλης, η οποία, να, λίγο υπομονή θα έκαναν και όλα θα πήγαιναν κατ’ ευχήν. Αλλά, φευ! Δεν πήγαν. Κι απόμειναν να κλαίνε μονάχοι τόσοι επαγγελματίες.
Ούτε ένας, από αυτούς τους δεκάδες, δεν απαντούσε, ούτε απαντά, στο ερώτημα ποιά θα έπρεπε να είναι η τιμή του εισιτήριου για να κάνει ένας πολίτης μια διαδρομή πέντε χιλιομέτρων, για να μπορεί να λειτουργεί αυτή η γραμμή όλο τον χρόνο από τις 5 το πρωί μέχρι τις 12 το βράδυ και οι συρμοί να περνάνε από τους σταθμούς ανά δεκάλεπτο, ή τέταρτο ή εικοσάλεπτο. Αν το έλεγαν, θα έπρεπε να σταματήσει το έργο στα χαρτιά και τα σχέδια. Οπότε, το έργο επεκτάθηκε στα χαρτιά και στα ανατολικά και στα δυτικά, από αεροδρόμιο μέχρι Κορδελιό. Φυσικά, υπήρχαν κι αυτοί που έλεγαν ότι εκεί που σχεδιάστηκε η γραμμή ήτανε τίγκα στις αρχαιότητες, αλλά αυτούς δεν τους άκουγαν τότε, που σχεδιάζαν όσοι την είχαν την Ιστορία για προσκεφάλι κατάλληλο να μουλιάζει από τα εθνικιστικά τους σάλια.
Σήμερα, για άλλη μια φορά, άλλος δήμαρχος, καλεί για ακόμη μια φορά πανστρατιά, και έκτακτο δημοτικό συμβούλιο, και τους βουλευτές, και τους εκπροσώπους των παραγωγικών τάξεων, να αποφασίσουν τι πρέπει να κάνει η πόλη, τι να αποφασίσει, γαιτί δεν ξέρει πια η πόλη τι να ζητήσει από την τωρινή κυβέρνηση. Να του δώσουνε του εργολάβου αναδόχου 560 εκατομμύρια για εκτέλεση έργων τα οποία όπως λέει έκανε πέρα από την σύμβαση και άλλο 1 δις για να ολοκληρωθεί το έργο ή να σταματήσουμε εδώ που είμαστε, καταμεσίς του όλου και του τίποτα, ή να σταματήσουμε και να ξαναρχίσουμε από την αρχή, μετά το 2016 οπότε θα έχουμε Μετρό σε χρόνο που ούτε η καφετζού Τιτίκα μπορεί διαβάσει στον ντελβέ των καφέδων όλων των τραπεζοκαθισμάτων της Αριστοτέλους;
Τι θα αποφασίσουν λοιπόν σήμερα οι Κεφαλές της πόλης; Και βάση ποιού υπολογισμού; Μόνος σίγουρος θα είναι ο εργολάβος ο οποίος, σίγουρα, θα απολαύσει την συζήτηση πίνωντας εις υγείαν τους. Δεν υπάρχει ούτε ένα στοιχείο που να οδηγεί στην σκέψη ότι απόφαση, όποια απόφαση, θα ληφθεί. Ως είθισται ο καθένας θα πει την άποψή του με όση γενναιότητα διαθέτει, εκτός και βρεθεί κάποιος που δεν έχει συναίσθηση του κινδύνου ή τον αναλάβει ολόκληρο, και πει ότι πρέπει να το κλείσουμε τελείως το έργο, να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε από εδώ και πέρα. Αλλά, επειδή για τέτοιες αποκοτιές κανένας δεν είναι έτοιμος, προβλέπω ότι κάποια στιγμή θα διαλέξουμε ένα από τα δύο μέρη του εκβιασμού λέγοντας σε πλήρως αρχαιοπρεπή στάση «ας πάει και το παλιάμπελο». Ούτε λίγο ούτε πολύ δηλαδή θα κάνουμε ότι έκανε αυτός που ενώ είχε ανοίξει ένα πορτάκι στην είσοδο του σπιτιού του για μπαινοβγαίνει με άνεση όποτε ήθελε ο σκύλος, ύστερα, άνοιξε και ένα ακόμη, μικρότερο, για... να περνάνε τα σκυλάκια.
Από το Alterhess
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου