Ευγένιος Ανδρικόπουλος Μ’ αυτούς – τους κυβερνήτες- υφίσταται ένα μέγα ζήτημα. Πως συχνά πυκνά το συναίσθημα σου θολώνει τη κρίση και ως συνέπεια αυτού τη πολιτική κριτική.
Με πλείστους εξ αυτών (φυσικά και δεν συμπεριλαμβάνονται οι Μπαρουφάκηδες που εμφανίστηκαν στο πολιτικό στερέωμα ως διάττοντες αστέρες του διαδικτύου) έχουμε κοινούς αγώνες από τα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα ως τα πεζοδρόμια των διεκδικήσεων θεμελιωδών κανόνων δημοκρατίας και ζωής.
Τα χρόνια παρήλθαν χαθήκαμε στα μονοπάτια της ζωής αλλά όποτε και όπου βρισκόμασταν από τις πρώτες πολιτικές κουβέντες διέκρινες πως η σοσιαλιστική τους ιδεολογία, ήταν ακόμη παρούσα. Τους είχε διαποτίσει ως παραισθησιογόνο. Ελάχιστοι ήταν εκείνοι που είχαν ολοκληρωτικά απεξαρτηθεί έχοντας θέσει το εγώ πάνω από το εμείς.
Εντυπωσιάστηκα έτσι που χθες κατά το κύριο άρθρο της η «Αυγή», προέβη σε δημόσια φροντιστήρια πολιτικής συμπεριφοράς των υπουργών της συγκυβέρνησης τονίζοντας πως: "Τα στελέχη της δεν προσαρμόζουν την επιχειρηματολογία τους στις επικοινωνιακές ανάγκες της στιγμής".
Δηλαδή σε απλά ελληνικά τους λέει τα εξής: «Είπαμε ξείπαμε!! Αυτά που λέμε την προηγούμενη βδομάδα μπορεί και να έχουν αλλά και μπορεί να μην έχουν ισχύ την επόμενη»! Κάτι που δύναται να εξηγηθεί κατά δύο τρόπους. Τρίτος τι κατά τα πολιτικά μαθηματικά αποκλείεται.
Πρώτον έχουν τόσο πειστεί για την ευρωλαγνεία των Ελλήνων, ώστε ακόμη και αν τους ζητηθεί να τσουβαλιαστούν οικειοθελώς για τα σύγρχονα εργασιακά Νταχάου της Μέρκελ (οικονομικά γκέτο τα έχουν σήμερα βαφτίσει) αυτοί θα προστρέξουν ως θα έκαναν σε τιμητική πρόσκληση αδελφοποίησης δύο λαών!
Ο δεύτερος λόγος προκύπτει από σεξιστικές αιτίες. Άπαντες πλην ορισμένων εξαιρέσεων οι νέοι αξιωματούχοι ανακαλύπτουν πως διαθέτουν τσουτσούνι ή λουλού αμέσως μετά την ενθρόνισή τους στο θώκο του υπουργού –δούκα- της νέας «σοσιαλιστικής αυτοκρατορίας!» Και ως εκ τούτου δρουν στη λογική που τους επιβάλλει το βασικό τους ένστικτο που όταν τίθεται σε λειτουργία ο υπόλοιπος οργανισμος υπόκειται σε κατάσταση bkack out..
Tόσο στη μία περίπτωση όσο και στην άλλη το αποτέλεσμα είναι ακριβώς το ίδιο. Πως έχουν οριστικά διαγράψει τη νιότη τους που τους υπόσχετο πως θα γίνονταν άλλοι.
Διόλου παράξενο επομένως είναι πως δια της Αυγής τους παρέχονται δωρεάν μαθήματα εξαπάτησης ενός πολύπαθου λαού. Έχουν ήδη βγάλει στο τραπέζι όσα χαρτιά ήταν ήδη ανοιχτά αλλά και ακόμη και όσα δεν είχαν εισέτι ανοίξει, όπως εκείνο το επικίνδυνο των γεωστρατηγικών αναζητήσεων, προκειμένου να εμφανίσουν την εικόνα των σκληρών διαπραγματευτών, για πράγματα τα οποία έχουν ήδη συμφωνηθεί και καθαρογραφεί.
Μένουν οι υπογραφές αλλά αυτές θα πέσουν ως αποτέλεσμα της νομοτελειακής κόπωσης ενός λαού που υπόκειται σε καθημερινούς οικονομικούς εκβιασμούς. Φέρνουν δηλαδή τον λαό σε αυτό το εξευτελιστικό σημείο, ώστε να εκλιπαρεί για ότι η «σοσιαλιστική» του κυβέρνηση φλέγεται να δώσει στους τοκογλύφους.
Τη χώρα αλλά με αριστερή υπογραφή!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου