Μετά τον έλεγχο και των αερομεταφορών, οι γερμανικοί κολοσσοί δεν άφησαν ανέγγιχτο και τον χώρο υποδοχής των πελατών τους σε όλα τα κράτη-προορισμούς. Με τη δημιουργία δεκάδων θυγατρικών εταιρειών αρχικά ανέλαβαν τη διαχείριση πολλών ξενοδοχείων και σε επόμενη φάση προχώρησαν σε εξαγορές ξενοδοχείων ή ξενοδοχειακών ομίλων.
Με τις ίδιες μεθόδους κατάφεραν να ελέγξουν και προσοδοφόρα τοπικά τουριστικά προϊόντα (εκδρομές, κρουαζιέρες, μεταφορές), αντικαθιστώντας τοπικά τουριστικά γραφεία.Με στόχο να πετύχουν την ολοκληρωτική καθετοποίηση, οι γερμανικοί τουριστικοί κολοσσοί (και έμμεσα το γερμανικό κράτος) θέλουν να αρπάξουν 14 ελληνικά αεροδρόμια. Με πρόφαση το Eurogroup, εκβιάζουν την Ελλάδα να τα «ιδιωτικοποιήσει».
Αυτή η μαϊμού ιδιωτικοποίηση που στην ουσία πρόκειται για καραμπινάτη κρατικοποίηση, δηλαδή για υφαρπαγή τους από το γερμανικό κράτος το οποίο ελέγχει την Fraport.Η κοινοπραξία Fraport- Slentel που πλειοδότησε με 1,4 δισ. ευρώ απειλεί και βιάζεται για την ολοκλήρωση της συμφωνίας με την (απελθούσα) ελληνική κυβέρνηση και με σαφές χρονοδιάγραμμα. Η παρούσα κυβέρνηση δείχνει να αντιστέκεται και έχει κάθε δικαίωμα (πολλές δυνατότητες) και κάθε υποχρέωση να το κάνει. Για τον πρόσθετο λόγο πως ούτε οι Γάλλοι, ούτε οι Εγγλέζοι «καίγονται» να δουν τους Γερμανούς να παίρνουν τα χρυσαφικά ή πιο σωστά τα «κλειδιά» του καλύτερου μαγαζιού της Ελλάδας, του τουρισμού. Η ελληνική κυβέρνηση έχει λοιπόν πάμπολλους λόγους – ακόμη και καθαρά τεχνοκρατικούς – να «κόψει τον βήχα» των Γερμανών.
Ο τουρισμός αποτελεί τη μόνη προς το παρόν, βιώσιμη βιομηχανία της χώρας. Από αυτήν προσδοκά και σε αυτήν ελπίζει. Όμως υπάρχουν ήδη θύλακες πλήρως αφελληνισμένοι οικονομικώς. Δηλαδή δεν προσφέρουν κανένα οικονομικό αποτέλεσμα στη χώρα.
Aυτό έχει να κάνει και με την τουριστική πολιτική που ασκήθηκε από την απελθούσα κυβέρνηση που εμφανώς παρέκαμψε κοινωνικούς φορείς και εκπροσώπους της τοπικής ηγεσίας προς όφελος του πολύ μεγάλου κεφαλαίου. Δεν μπορούμε δε να ξεχάσουμε πριν από 1 περίπου χρόνο, την επίσκεψη διευθυντή του μεγαλύτερου γερμανικού τουριστικού οργανισμού που συνομιλούσε απευθείας με τον Έλληνα πρωθυπουργό.
Το πολυσυζητημένο All Inclusive αποκόπτει τον τουρίστα από την ελληνική τοπική οικονομία, με αποτέλεσμα να μην μένει ούτε ευρώ στην αγορά των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Ο τουρίστας του είδους αυτού καταναλώνει τα εισαγόμενα τρόφιμα που θα έτρωγε και στις Βρυξέλλες π.χ. και από την Ελλάδα καταναλώνει μόνον ήλιο, δωρεάν φυσικά.
Ο «μαντρισμένος τουρισμός» (όπως θα έλεγαν και οι βοσκοί της Κρήτης) σημαίνει μηδενισμό της ελληνικής προστιθέμενης αξίας, του δικού μας τουριστικού προϊόντος.
Σε αυτό προσθέστε τις – φοροκλεπτικές – ενδο-ομιλικές συναλλαγές και την απασχόληση «μαθητευόμενων» από Ρουμανία, Πολωνία η τις Βαλτικές χώρες με ασήμαντη επίδραση στην αντιμετώπιση της ανεργίας.
Όπως είναι εύκολο να γίνει αντιληπτό, η παραχώρηση των κλειδιών (αεροδρομίων) της από αέρος εισόδου, θα δημιουργήσει εντός της Ελλάδας έναν αδιατάρακτο τουριστικό δίαυλο, «μη ελληνικό», με την οικονομική έννοια:
Η εξίσωση είναι απλή: Ξένος οργανωτής + ξένη αεροπορική εταιρία + ξένο αεροδρόμιο + All Inclusive ξενοδοχεία. Μηδενικό λοιπόν οικονομικό όφελος και ενδεχομένως αρνητικό αποτέλεσμα αν θυμηθούμε και την μη απόδοση του ΦΠΑ από γερμανική εταιρεία στο «Ελ. Βενιζέλος».
Πρέπει λοιπόν, όλοι μας να αναλογιστούμε τις επιπτώσεις μιας τέτοιας κατάστασης. Φυσικά, αυτοί που πρέπει να αντιδράσουν άμεσα, πρέπει να είναι οι φορείς του τουρισμού αλλά και οι τοπικές κοινωνίες που είναι συνδεδεμένες και εξαρτημένες από την τουριστική οικονομία. Είναι καιρός να αφυπνιστούμε και να ζητήσουμε το αυτονόητο.
Η κυβέρνηση δεν πρέπει να αποδεχτεί τον γερμανικό εκβιασμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου